We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Misery loves my company di 14 jul 2015 - 17:18
Haar zwarte voetjes droegen de oudere warrior weg van het kamp. Nog altijd zat de zwarte poes niet helemaal lekker in haar vel. Haar vader dood, haar broer die overleden was. Het was een hoop voor haar geweest. En ook had ze nog haar weggedrukte liefdesverdriet om Lionclaw, de kater die niet eens gedacht had dat ze interessant was. Hoeveel ging ze nog te voortduren krijgen. Haar moeder leefde nog maar veel meer uit haar familie waren er overleden, al had ze nooit echt een hele hechte band met hen gehad. Toch was het best hard om zoveel familieleden te verliezen en de overgebleven te moeten zien rouwen om hen. Zuchtend trad de poes verder, wetend dat ze nog wel het een en ander moest doen voor deze dag. Haar apprentice had ze zelf op pad gestuurd, maar dat betekende niet dat zij zelf niks kon doen. In doodse stilte betrad ze het kleine bosje wat ze hadden en zakte meteen door haar poten zodra ze iets hoorde scharrelen in het gras. Haar staart hing doodstil in de lucht en zo zacht als ze kon sloop ze dichterbij. Ze zette zich af en haakte haar nagels in het velletje van de muis die probeerde weg te komen. Snel doodde ze het diertje en sprak haar dank uit. Ze begroef het, maar ging er uiteindelijk gewoon naast zitten, haar blik recht naar voren, haar oren om zich heen draaiend. Ze had iets gehoord, maar was te gefocust op de muis net dat ze het kwijt was geraakt.
Onderwerp: Misery loves my company 
di 14 jul 2015 - 17:18
