We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Deathbite liep rond door het bos, of althans, wat ooit bos geweest was. Hij vond het heerlijk om te kijken naar al die dode, verwoeste bomen. Dan beeldde hij zich in dat elke boom een kat was, zo'n domme kat die hier woont, zo eentje uit die domme clans. Zij waren de bomen, de struiken, de planten, en hij was het vuur, het vuur dat hen allen vernietigde, het vuur dat alles overwon. Ja, dat was hij, hij was de machtigste kat van hen allemaal. Iedereen zal hem vrezen, want niemand kan op tegen hém, tegen Deathbite. Hij liep verder door het verwoeste gebied, hopend op verloren zielen die hij kon doden. Plots zag hij verderop een cyperse kat staan. Hij rook die walgelijke visgeur. "Hmm... Riverclan." mompelde hij. Een Riveclanner, op zijn territorium, zijn woestenij, dat liet hij niet gebeuren. Deathbite sprong op de kat en zette zijn nagels die in haar vel, waarbij hij grommend in haar oor fluisterde:"Wat doe jij hier, in mijn territorium? Werkt je neus nog wel goed, ik denk het niet, want dan moet je mijn geurmarkeringen toch wel ruiken?" Hij liet niet los, hij ging wachten tot de kattin antwoord gaf, en heel misschien ging Deathbite er dan over nadenken om het stinkende mormel onder hem los te laten.
Onderwerp: Re: Don't you dare wo 2 sep 2015 - 19:49
De grond was onder haar was dood en hard, alles om haar heen was verwoest. het as van de brand had alles donker gekleurd, ze zuchtte diep wat voelde zich toch thuis op zo'n dode verwoeste plek. ze sloot eventjes haar ogen en genoot van de stilte om haar heen, de wind blies zachtjes door haar vacht en bracht een geur mee. verstopt onder de geur van verbranding en viezigheid rook ze een bekende bittere lucht, Bloodclan! ze kneep haar ogen tot spleetjes en tuurde over het kille landschap, haar haren langs haar ruggengraat schoten overeind toen een gewicht op haar rug belande. en nagels boorde in haar vel,"Wat doe jij hier, in mijn territorium? Werkt je neus nog wel goed, ik denk het niet, want dan moet je mijn geurmarkeringen toch wel ruiken?" rustig bleef ze liggen, maar een valse grijns was op haar gezicht geplakt. met al haar kracht zette ze zich af en liet haar zelf hard op haar rug vallen. door haar best wel grote bouw moest ze wel de lucht uit zijn longen persen, soepel draaide zich om en boorde haar klauwen in zijn schouder. en probeerde met al haar gewicht de kater onder haar tegen de grond aan te drukken. ze staarde diep met haar groen gele ogen in zijn rode kijkers, haar staart zwiepte geïrriteerd heen en weer. en ze bleef vals naar hem grijnzen. "Volgens mij werken jou ogen niet helemaal, want met mij kan je niet spotten!" siste ze in zijn oor.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 7:01
De kattin liet zich hard op haar rug vallen waardoor Deathbite even geen zuurstof en zo zijn stevige greep in het scharminkel voor een fractie van een seconde losliet. In die fractie draaide de haarbal zich om en zette enkele scherpe nagels in Deaths schouder. Het maakte hem nog kwader. Zowel op zichzelf als op de kat. Hoe kon hij immers een meisje, zo'n laten winnen? Hem ook maar een klein beetje verwonden? Het gaf hem tegelijk meer, maar ook minder kracht om door te zetten. Hij was best lenig, voor zover je kon zeggen ove een kat van zijn breedte, dus kon hij snel met zijn bek bij zijn schouder en beet in de poot van de kat. Hij ging niet te hard bijten, het was ten slotte een meisje, en met zijn scherpe tanden kon hij makkelijk haar voet kapot bijten. Waarom zou hij anders Deathbite heten? Het mormel liet los waardoor Death kon opspringen om dan naar voren te duiken en zijn klauwen in de borst van de kattin t zetten. "Ik vecht niet graag met meisjes, zwakkelingen zijn het. Zoals jij." Zei hij de kattin, waarna hij haar los liet en naar achteren wandelde. Als ze hem terug aanviel was hij er nog steeds klaar voor, al liet hij merken dat hij haar liet gaan.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 13:31
Ze kneep haar ogen pijnlijk tot speetjes toen de tanden van de kater in haar poten werden gedrukt, dom liet ze de kater word loser. en meteen greep hij zijn kans, hij sprong op en haalde hij met zijn klauw naar haar borst. simpel ontwijkt ze zijn aanval, maar toch kwam er een kleine snee in haar borst te zitten. een kleine straaltje bloed droop over haar witte pluizige borst, "Ik vecht niet graag met meisjes, zwakkelingen zijn het. Zoals jij." ze legde haar oren weer op haar kop, en blies naar de kater. Zwak? onmogelijk! "Of je bent gewoon bang om te verliezen" mauwde ze kill, ze sloeg een paar keer geïrriteerd met haar staart. had ze eindelijk weer een gevecht blies die kater het af omdat die zogenaamd niet met poezen vecht, even zuchtte ze diep. en ging rustig zitten, maar ze hield hem in de gaten. als hij haar ging aanvallen kon ze hem zo ontwijken, en hem wat flinke klappen uitdelen.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 17:53
"Of je bent gewoon bang om te verliezen." zei de kat, voordat ze ging zitten. Ach ja, wat maakt het uit, als ze dat dacht dan was dat haar probleem, het was in enkel geval niet waar. En daarbij, hij ging niet discussiëren als de kattin het eindelijk opgaf. Dus ging hij ook zitten. Maar wel ver genoeg zodat de kattin hem niet kon verrassen door ineens naar hem te springen, dan kon hij haar nog maar net ontwijken. "Zozo...", spotte Deathbite "Riverclan huh. Wat doe jij hier, zo ver van je veilige kampje met je lieve, flauwe clanvriendjes? En zo alleen, een meisje, helemaal alleen, zonder een beschermer... Niet zo veilig zou ik zeggen." Hij lachte. "Maar goed, ik wacht op antwoord. En weet je, ik hou niet van wachten." Met zijn ogen tot spleetjes keek hij de kat aan zonder weg te kijken, recht in haar groene ogen. Het was een spelletje, zijn spelletje, wie het eerst wegkeek verloor, zowel het spel als de strijd die erin verborgen was en eraan vooraf speelde.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 18:40
geïrriteerd trok ze met haar oor, toen de kater klaar was met zijn domme praatje. ze boorde kill haar grone gele kijkers in zijn rode, even likte haar poot waar de kater in beet maar haar blik bleef op de kater gericht. "Ik ben onderweg naar de Bloodclan" siste ze, zonder weg te kijken. ze krulde haar staart om haar poten, "Ik ben geen Riverclan kat meer!" bromde ze boos tegen haar zelf maar verschijnkijk kon de kater haar horen.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 18:49
Het eerste: "Ik ben onderweg naar de Bloodclan." , zei de kattin best luid, maar ze riep het niet. Het tweede: "Ik ben geen Riverclan kat meer!" zei ze zachter, eerder mompelend. "Zo ruik je anders wel." snoof Deathbite vol walging. "Maar goed, als jij een Bloodclanner wilt worden, en als -ik zeg als- , dan zeg ik je: 'Welkom bij de machtigste clan van het woud, ik ben Deathbite, de machtigste kat van deze clan', eigenlijk, het is te zeggen, derde machtigste, leader en deputy gaan voor alles." Deathbite maakte een sarcastische buiging voor de kat en ging dan terug zitten, zijn ogen nog steeds gericht in de betoverende ogen van zijn 'vijand'.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 18:59
ze trok haar wenkbrauw op toen de kater een rare buiging maakte, "Nou aangenaam, oh zo machtige Deathbite" grapte ze een beetje, ''Noem mij maar Brook" mauwde ze weer serieus. en knikte beleefd maar ook een beetje sarcastisch met haar kop, maar bleef hoe dan ook in de katers rode ogen staren.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:06
Hij had de kattin laten lachen, zoiets had hij nog nooit gedaan. Het voelde goed. "Noem mij maar Brook." zei ze weer ernstig. "Aangezien Brook geen echte clannaam is en ik je zo moet noemen in plaats van 'ik heet Brook' heb ik het gevoel dat je je echte naam achterhoud. Als ik jou mijn naam geef, waarom is het dan zo moeilijk om mij dan de jouwe te geven?" Nog steeds staarde hij in haar ogen, maar nu met een gespeeld teleurgestelde blik, eventjes de zieligaard uithangen.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:12
eerst kwam er een lach op haar gelaat, maar die veranderen al snel toen de kater haar echte naam wou. ze zuchtte eventjes diep hij had haar al door, ze hield gewoon niet van haar echtte naam. het gaf haar een rot gevoel als ze er aan dacht, die karakter die ze liever niet had kwam steeds weer opduiken uit het niets.. "Brokenfeeling" mauwde ze zachtjes, na een tijdje. ze kon het toch niet verbergen..
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:25
Triest fluisterde Brook haar naam, echte naam: Brokenfeeling. Het klonk alsof haar naam echt een betekenis had, zoals ze het zei, alsof haar hart ooit gebroken was en ze elke keer dat ze het hoorde daaraan terugdacht. Ja, zo klonk het. "Oh" hij stond er versteld van. Hij liep naar haar toe en begroef zijn snuit in haar flank, iets wat hij normaal nooit zou doen. Maar dat gevoel dat hij nu had, het greep hem bij zijn hart, waarvan hij niet eens wist dat hij er één had.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:34
"oh"was de reactie van de kat, precies wat ze had gedacht. maar wat de kater daarna deed was een behoorlijke schik voor haar, hij kwam naar haar toe en stak zijn snuit in haar flank, normaal gesproken had ze de kater even in stukken gescheurd maar dit voelde eigenlijk best goed. een kleine lach verscheen weer op haar snuit. en even haalde ze haar kop over zijn schouder als bedankje, "En heeft jou naam een betekenis?" mauwde ze zacht meer nieuwsgierigheid klonk in haar ondertoon.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:44
"Wel euh, als kit was ik al geobsedeerd door moorden," sprak Deathbite, maar hij onderbrak zichzelf, het was misschien toch te persoonlijk. "Ja, mijn naam heeft een betekenis." zei hij dan maar. Hij keek naar de grond, wat maakte het nog uit, Brokenfeeling had al gewonnen toen hij naar haar toeliep. Terug keek hij haar aan, maar niet meer kil, eerder vriendelijk, maar ook een beetje verdrietig.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 19:59
Interesseert luisterde ze naar de kater, maar al snel stopte hij met zijn verhaal. en keek naar de grond maar al snel liet hij zijn rode ogen weer zien, niet meer kill en woest als daarnet maar eerder vriendelijk ook al stond een glim van verdriet in zijn ogen. "Eh, je kan het me vertellen" ook al was ze een moordlustige poes die veel katten had vermoord, binnen in die donkere genadeloze ziel was toch iets van goeds te vinden.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 20:12
"Je kan het me vertellen." zei Brokenfeeling. "Euhm... Oké, dus: toen ik nog geen 4 manen oud was had ik al een paar moorden achter de rug. Altijd kittens. Samen met mijn broertjes vermoordden we elke kitten die ons pad kruiste. Tot er op een dag een grote kater op ons af kwam en wij drieën werden meegesleurd door de kat. We werden dagen in iets hard een rond gestopt, waar we niet uit konden, het was een rond hek, en telkens als we vroegen om eten of drinken zei de kat dat we elkaars vlees moesten eten en elkaars bloed moesten drinken tot er nog maar één iemand overbleef. Na iets van 5 dagen kon de oudste er niet meer tegen en viel de jongste sib aan, ik. We begonnen te vechten en uiteindelijk won ik, ik had mijn broer vermoord. Of ik spijt had? Nee, ik scheurde het vlees van zijn lijf en dronk van zijn bloed, het smaakte heerlijk, dus liep ik op mijn laatste broer af en beer hem in zijn nek, diep en hard. Hij was onmiddelijk dood en terug dronk ik van zijn bloed en at ik zijn vlees. Beide broers stierven door mijn beet. Toen het gedaan was nodigde de kater mij uit om bij de Bloodclan te komen, en ik accepteerde zijn aanbod. Hij gaf me mijn naam: Deathbite, en zei dat ik vanaf dan een volwaardig BC'er was..." Deathbite zakte ineen een begroef zijn gezicht in zijn poten, hij maakte het helemaal opnieuw mee. Die vreselijke periode.
-allemaal NPC katten, niet in topics gebeurt ofzo-
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 20:18
Ze luisterde naar het verhaal van de kater, ergens vond ze het best zielig voor hem. ze ging naast hem liggen en keek hem vriendelijk aan, "Het is gebeurt en daar kan je nu niks meer aan doen" mauwde ze toen de kater gezicht in zijn poten begroef, en wreef haar neus over zijn wang als troots. "Toch al is je naam door iets verschrikkelijks komen, ik vind hem best mooi" Deathbite het klonk gevaarlijk en stoer, en die van haar? die klonk alleen maar slap en zielig, wat ze eigenlijk totaal niet was.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 20:22
"Dank je. Maar, waar komt jouw naam vandaan? En als ik jou was, als je naar Bloodclan gaat, hou die naam, hij siert je." Deathbite likte over haar kop en keek Brokenfeeling terug aan. "Brokenfeeling." fluisterde hij vol genegenheid in haar oor.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 20:36
Ze glimlachte bij zijn woorden, "De naam Brokenfeeling heeft ook natuurlijk een betekenis" grapte ze een beetje, Vroeger als kitten gaven mijn ouders me geen aandacht, ze vonden me slap en nutteloos. begon ze, "De andere katten, die vonden me raar omdat ik geen ouders had. en de kitten pesten mij ze boorde haar nagels diep in de grond voor ze veder vertelde, "Altijd was ik alleen in de schaduw te vinden, toen op een dag de knop omging toen een van de leerlingen naar me toe kwam. ik was er klaar mee en liet hem verdrinken in de rivier, het gevoel wat heerlijk. het was een opluchting voor mij, en zo ging ik veder. elke kat die mij ooit had beledigt kwam aan zijn einde, zelf mijn ouders jagen nu met die Starclan" even stopte ze, het geluid van het gegorgel toen haar tanden in zijn keel was gedrukt. het gevoel van stromend bloed.. het is gewoon geweldig, "Zo bleef het doorgaan, tot mijn gedachten de macht kregen. en zelf de leider wou aanvallen.. ging het fout ooit zal haar plan lukken, ze zou het bloed van Butterstar proeven in haar mond/. en de gekrijs van angst in haar oren horen. "Dat was het zo'n beetje.." mauwde ze, en keek de kater aan. geen verdriet was er in haar ogen maar opluchting en trots glommen in haar geel groene kijkers.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 21:30
Deathbite stond ervan versteld, geen ouders hebben is beter dan ouders hebben die je haten, zoals bij Brokenfeeling. Toen hij naar haar keek zag hij niets spijt, enkel trots. "Je hebt gelijk, moorden voelt goed, zo zal het altijd voelen, en zeker je grootste vijand. De mijne heb ik jammergenoeg niet kunnen doden, hij stierf aan groenhoest. Gelukkig heeft hij er veel onder geleden." Daar genoot hij van, pijn, ondraaglijke pijn. Maar niet bij hem, bij zijn haters. Denkend aan die toen op sterven liggende kat viel Deathbite in slaap, in het dode bos, waar niets meer leeft.
Onderwerp: Re: Don't you dare do 3 sep 2015 - 21:46
Ze knikte, "het zien van iemand die lijd is altijd het leukste.." mauwde ze, in haar blik straalde kilheid en haar lach was nu vals. ze boorde diep haar nagels in de harde ondergrond, het gevoel van doden kwam weer naar boven. wat had ze zin om haar klauwen in een stuk vacht te zetten, en het bloed over haar kin voelen stromen. ze schudde haar kop en liet de gedachten weg, ze was nu bij Deathbite die ze steeds meer mocht te mogen. ze voelde zich op haar gemak en tegelijk veilig bij hem, ze keek hem weer aan. de kater was in slaap gevallen, lachend porde ze in zijn flank. en hees ze zich zelf omhoog en liep een paar stappen naar voren. "Zin om iets te doen?"
Onderwerp: Don't you dare 
wo 2 sep 2015 - 19:13
