Lucht-je-hartje

@Hannah, dat is bullsh*t en helaas ook niet de eerste keer dat ik zo iets hoor

@Demi/Quinty/Hannah: Bedankt jongens voor de lieve reacties, echt, het is heel fijn dat jullie so supportive zijn. Misschien ga ik wel hulp zoeken maar zoals gezegd vind ik het echt heel erg eng, want ik wil vooral niet dat mijn ouders helemaal bezorgd gaan doen. En dat gaan ze natuurlijk wel doen omdat ik mezelf af en toe snij en gewoon met zelfmoordgedachtes zit c': Daar wordt je ongerust van als ouder en dat wil ik echt niet. Maar aan de andere kant wil ik ook een diagnose hebben en weten waar ik aan toe ben. Ik kom steeds op andere dingen uit en ik krijg er stress van.
Nu zit kamp eraan te komen en ik ben echt bang voor daarna. Want op kamp gaat het geweldig worden en ben ik met allemaal vrienden etc maar ik ben bang dat ik daarna echt weg ga zakken in depressie.
Nog een ding wat zou kunnen, Borderline Personality Disorder. Ik herken mezelf in de symptomen, meer dan in Bipolar II disorder. Maar ja zoals gezegd, self-diagnosing heeft geen zin en ik moet dat echt aan de professionelen overlaten, maar dat vind ik echt echt heel eng. :U

Ik wou alleen maar iets goed doen en het enige wat ik ervoor terug krijg zijn panick attacks en mental breakdowns

Dit kan miss raar klinken voor sommige mensen maar oke.

Spoiler:

Hierbij dus even mijn rant want lol ik ben er een beetje pissed om :")

ik voel me zo waardeloos, nutteloos...

Ik weet dat het niet waar ik maar ik kan de gevoelens niet ombuigen of zo.
Ik wil werk kunnen hebben zodat ik me nuttig kan voelen en iets bij kan dragen aan de maatschappij en zo maar ik ben zo goed als arbeidsongeschikt dankzij dat klote autisme van me.
Ik zit er aan te denken om dan iets met art commissions te doen maar daar komt mijn faalangst enorm bij naar boven dus dat gaat 'm waarschijnlijk ook niet worden..

tw: suicide mention:

Flight • schreef:

ik voel me zo waardeloos, nutteloos...

Ik weet dat het niet waar ik maar ik kan de gevoelens niet ombuigen of zo.
Ik wil werk kunnen hebben zodat ik me nuttig kan voelen en iets bij kan dragen aan de maatschappij en zo maar ik ben zo goed als arbeidsongeschikt dankzij dat klote autisme van me.
Ik zit er aan te denken om dan iets met art commissions te doen maar daar komt mijn faalangst enorm bij naar boven dus dat gaat 'm waarschijnlijk ook niet worden..

tw:

Heey wat commissions betreft. Wat als je nou heel klein begint? Zodat je jezelf zo min mogelijk onder druk zet wat je faalangst betreft. En als je dan n aantal hele blije comments krijgt van mensen die wat hebben aangevraagd, dan voel je je miss wat beter om het steeds verder te trekken? Begin anders met art trades desnoods. Want je bent zelf altijd kritischer naar je eigen art dan n ander zal zijn en die zullen dus al heel gelukkig zijn met wat ze krijgen. En dit van een enorme perfectionist die nog steeds struggled met dr eigen commissions en trades enzo.

Ja, fijn, dank je. Echt, geweldig jongens ¬¬

Ik ben al anderhalve maand bezig om iets leuks te regelen voor Walter's verjaardag, om een paar dagen van te voren te horen te krijgen dat ze met de groep (zijn vrienden groep, waar ik mee in overleg was om alles te fixen) zelf iets gaan doen en mij overal buiten houden.

Dank je guys, screw you too ¬¬

Heel leuk mensen. Echt het leven heeft me weer flink in de kont genomen. Ik heb al 2 keer een vakantie moeten missen en deze vakantie is er ook al weer aan gegaan. Mn ma breekt haar been het weekend voor de vakantie en heeft 4 weken geen loopgips. Ik moet nu ineens voor iedereen zorgen, alweer. Voor mezelf, mn ma en voor oma waar het ook met de dag slechter mee gaat. En ik doe het allemaal hoor, ik zorg voor 2 mensen die Mousedung ondankbaar zijn voor alles. Mn ma vind dat ik alles fout doe en ik krijg overal voor op mn kop. De was heb ik op de verkeerde volgorde gedaan, ik snijd een broodje helemaal doormidden en doe er 2 plakjes ham op ipv 1. Ik doe alles en het laatste wat ik dan wil horen is "Je kan ook helemaals niks goed doen he?" Waarom verwacht ze dat ik haar hersenen kan lezen en precies kan doen hoe ze het zelf ook kan doen? En dan komt oma nog die weer eens Mousedung gestoord doet. Ze kan er ook niks tegen doen dat weet ik zelf ook maar dit maakt het niet makkelijker. Heb in 4 weken al meer dan 7 keer stront mogen ruimen van ieder oppervlakte wat je je kan bedenken. En ze snapt het niet, ze snapt het probleem niet. Nu word ze ook steeds meer waziger en ik hoop echt dat het een blaasontsteking is en dat ze hierna weer normaal word anders is er helemaal niks meer van dr over. En nu hebben heeft mn ma eindelijk loopgips en kan ze weer enkele dingen zelf doen. Surprise surprise ik probeer nu eindelijk iets met mn vakantie te doen. Tijdens school kon ik al geen tijd aan mn art, lezen fo posten besteden en ik wou dat in de vakantie inhalen. Ook gezellig eens met vrienden wat doen en mensen meeten. Dat kan dus niet nu ik alles moest doen. Ik kan niet schilderen als ik constant op en neer moet, pixelen gaat zelfs al moeilijk zo. En ja hoor nu besteed ik dit weekend een beetje aan mezelf door de gaan pixelen (ondertussen nog steeds voor oma aan het zorgen) en voor de eerste keer uit te slapen sinds mijn vakantie en ik krijg meteen op mn kop en er word vertelt "Ik haat je" Leuk hoor mam, echt gezellig. Ik toenet dus boos en wil naar boven gaan, nee hoor gelijk weer verder van "Je doet niks voor me" NIKS VOOR JE. Ik geef ALWEER een vakantie voor je op. Snapt ze dan ook echt niet dat ik meer emoties heb dan alleen als een blij stuk vlees doen wat ze zegt. Nee ze zat nu weer dat ik nooit iets voor haar toe en nooit beneden zit gwn voor het gezellig. No shit. We kunnen alleen over depressie shit praten, ik haat films/tv kijken en alles wat ik wil doen kan gwn niet beneden. Ik wil eens productief zijn deze vakantie Ik wil miss naar een kunst school hierna, ik moet een portfolio bouwen en beter worden. Ik kan al niks en nu begint ze daarover helemaal te huilen en boos te doen. Ja sorry hoor ik kan het ook niet meer aan zo.
En dan nog een leuke toevoeging voor vandaag. Al die weken hebben we shit gegeten omdat ik niet kan koken en mn ma nu ook niet. Ik ben nu dus vrij veel aangekomen en ik haat het. Ik dus gezegd dat nu mn ma weer gaat koken (het enige wat ze nu kan doen samen met afwassen en miss een wasje draaien soms) ik ook weer gezond ga eten en zodra ze het gips uit is ook weer ga sporten (wat ik ook had moeten droppen). Heeft ze nu al twee dagen gezegd van "Mousedung it" en niks gedaan in eten maken. Ik gisteren dus gwn wat fruit gegeten en verder niks, vandaag moest ik van haar friet halen, zeg ik dat ik het niet eens wil begint ze ook boos te worden. Ze weet dat ik het niet lust en dat ik me nu al Foxdung voel over alles, mag ik niet eens naar de winkel om iets voor mezelf te halen.
Het ergste is dat ik niet eens mijn mening of gevoelens kan zeggen want dan is ze van "Stel je niet aan" of gaat ze weer boos doen/zelf weer huilen en zijn dat haar leven ook geen pretje is. Het is geen wedstrijd wie het Foxdung leven heeft.

@Jamie: Als k da lees denk ik echt 'ga uit huis'. Zal wel lastiger zijn dan dat, maar soms moeten mensen eerst iets missen voordat ze t kunnen waarderen :/ Klinkt alsof je zo jezelf alleen maar teniet blijft doen en das nie de bedoeling. Je bent geen moeder, das jouw ma van jou.

Uit huis gaan kan idd nog niet maar zo erg zou ik het niet vinden op het moment :') En ik snap ook wel dat mn ma dit ook niet zo bedoelt en niet wilt, ze is gwn heel erg perfectonistisch en kan het niet hebben om iemand anders wat te laten doen. We zijn ook maar met z'n tweeën (en dan oma die naast ons woont), dus echt veel andere opties dan ik die helpt zijn er niet. Het is gewoon dat ik echt enorm mn best doe en constant help maar dat ik dan alsnog aan moet horen dat het niet genoeg is en dat ze is van "je doet niks voor me" :C Dat is gewoon heel erg Foxdung op het moment. Ik hoop echt dat het allemaal beter word zodra ze het gips uit is..

Kan wel gillen atm. Alles gaat fout. Heb een huge ass rekening gehad waardoor er een gat in mijn Disneyland budget is geslagen. Ik baal als een stekker.

Zit hij die trut weer te sms'en. Waarom blijft hij doorgaan met dit, hij heeft al zoveel kapot gemaakt en nog steeds wilt hij hiermee doorgaan?

God, wat een fxcking idioot is het

Oke normaal ben ik niet zo'n emo op het gebied van paarden die weggaan enzo, maar momenteel is er toch best iets ergs aan de gang op stal.

Er staan dus twee veulens gestald, eentje van 2-3 maand en de andere anderhalve.
De oudste is een bonte die kromme benen had. Dus hadden ze hem in de gips gelegd vanvoor. Normaal zou alles in orde komen maar nu dat de gips er een week af is bleek het dat ze die te lang hadden aangehouden. Men die een beetje kennis van paarden heeft weet dat een kogel dus hoger dan de hoef is, dat deze dus niet plat op de grond staat zoals bij een mens. Nu is de kogel helemaal naar beneden gezakt en lijkt hij vanvoor als een mens te stappen. Nu is dit al een beetje beter maar de kans dat 'ie alsnog ingeslapen wordt is 90% >< en ja, zo dom als ik ben heb ik er alsnog een band mee opgebouwd, wetende dat deze kans bestond.

Het andere veulen is dan weer doodziek. Hoesten, 39 graden koorts en noem maar op. Van deze vind ik het zelfs nog erger aangezien ik met hem like echt knuffelde. Natuurlijk wel stiekem want ik ben bang dat als ze merken dat ik toch zo'n "penny meisje" kant aan me heb dat ze me daarmee gaan uitlachen enzo en me minder gaan vertouwen.

Nouja, dat is het leven van een handelaar zeker. De goede beesten verkopen en de slechte inslapen ><

@Chi: Laatst op Bokt een topic gezien van een veulen dat met de kogel op de grond liep, is ook goed gekomen? Kost wel wat om het recht te trekken denk ik, maar idk?
Let op dat foto's in dat topic vrij heftig kunnen worden ervaren!
Hier is het topic: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=1917560

Wow, zo heftig heeft 'ie t gelukkig niet! Wat ik wel merkt is dat dit veulentje geen wonden heeft, denk ik. De bonte zijn kogel ligt open door de gips (denken we?). Maar het ding is dat als m'n trainer er geen voortgang in ziet, geen ... money-making denk ik, dan denkt hij er niet twee keer over na om 'm te laten inslapen.... Zo vorige week zijn oudste hond ingeslapen, omdat hij dacht dat die het niet meer wist. Hij had namelijk enkele maanden terug nog een reu gekocht. Intussen als ze beiden los lopen valt die oudste de jongere altijd aan. Daarom moest die voortaan altijd in zijn hondenkot. Dus blafte hij dag en nacht. Omdat m'n trainer het niet meer leuk vond is 'ie ingeslapen. Dus dat wetende ben ik maar bang dat hij dat met het veulen ook zal doen. Dat zei hij nochtans 'wie wilt er nu zo'n paard?' ...

edit, en ik dan de emotionele brok dat ik ben kan daar niet tegen :') Lekker handig, zo in de handelwereld en ik kan er niet eens tegen 1 dood terwijl er dagelijks wel honderden sterven..

Er was net iets op het nieuws over dat er in Amsterdam vanaf nu gender-neutrale termen gebruikt gaan worden of zo en één van mijn groepsgenoten was zo van "wat is dat nou weer voor 'n bullshit" en toen probeerde ik hem uit te leggen dat er mensen bestaan die zich niet identificeren als man of vrouw en hij vond dat ook bullshit en zei zo van "die mensen moeten gewoon biologie leren" en dat irriteert me enorm want zo werkt 't niet.

fcking idioot dat 't is, ik mocht hem al eerder niet want hij is een seksistische asshole

En alles blijft maar erger worden. Ik moet alles doen, Starclanverdomme ik ben nog maar 18, ik kan niet alles regelen, ik moet niet de verstandigste zijn van het huishouden. Ik kan het ook niet aan om constant "Ik haat je" te horen of ze het nu meent of niet. Ik kan gewoon niet meer.

Heeft iemand tips?
Ik ben dus op vakantie naar Duitsland, München geweest, waarvan ik durf te zeggen dat het de meest geweldige 9 dagen van mijn leven waren (want zo lang was ik in München). Op het moment dat ik doei moest zeggen tegen Pati, wist dat ik voor een lange periode de mensen niet meer zou zien die ik daar ontmoet heb, knapte er iets en sindsdien voel ik me best wel somber.
De dagen dat ik in München was, waren de dagen dat ik voor eens niet geconfronteerd werd met mijn verleden. Want wanneer ik door Sneek heen fiets, naar mijn vader toe ga (zijn huis vooral) en langs andere bepaalde plaatsen ga, word ik keer op keer toch weer herinnerd aan narigheden. Soms niet eens per se de gebeurtenissen, maar enkel het gevoel. Daarbij kende de mensen, behalve Pati, mij daar niet, mijn verleden niet en werd ik behandeld naar wie ik was op dat moment en niet naar wie ik ooit ben geweest. Dat was zo enorm fijn.
Nu ben ik alweer 3 dagen thuis en knaagt er een enorm somber gevoel aan mij. Ik voel me echt oprecht klote en niet blij. Ik krijg mezelf er niet toe gezet om dingen te gaan doen, oid. Ik mis München zo erg, want wat je allemaal wel niet kan opbouwen in 9 dagen tijd. In December ga ik waarschijnlijk weer terug en ik probeer daar naar uit te kijken en de andere leuke dingen die op me te wachten staan. Ik probeer ook gewoon door te gaan met andere dingen hier thuis, vrienden hier zien, in contact blijven, etc. Maar ik wil niet dat de mensen hier zich zorgen om mij gaan maken, dus met hun wil ik niet praten. Want ja hoor, Nathalie heeft wat leuks achter de rug en zinkt weer weg in sombere gevoelens. In München was ik niet dat zielige meisje met een zwaar verleden en constant wel iets, nee ik was écht happy en hier ben ik dat wel, hoe hard ik ook probeer dat niet te zijn, maar mensen raken dat beeld natuurlijk ook niet meer van mij kwijt.

Nou dat zit me allemaal dwars... Someone? Volgende week donderdag heb ik weer een afspraak met mijn vertrouwenspersoon en dan zal ik het bij hem neer leggen, misschien weet hij ook wat, maar tot die tijd...

Als mensen een beeld hebben van je is het moeilijk weg te krijgen, ik spreek uit ervaring. Wat helpt is er gewoon over praten, dat je München mist en dan je niet somber wil zijn, maar dat je dat wel bent omdat je alles daar mist. Er zullen heus wel een paar mensen zijn die dat gevoel kennen. Voor het sombere gevoel wat weg te werken zou ik misschien iets nieuws proberen? Zoals je karate maar dan iets anders waar je naar kunt uitkijken, plezier kan maken en niet zo ver ligt van december. Voor de rest contact houden met die peeps, face timen en elkaar updaten is super leuk c=

_
Btw Lois ik wil dat je weet dat ik ervoor je ben <33 en de rest ook ofc ^^

ik heb nog nooit iets geschreven hier: