I really really really like you!

Haar rossige vacht verscheen door de uitgang van de nursery en met haar kin fier opgeheven trippelde ze verder. Haar eens zo kleine pootjes waren al goed gegroeid en de poes begon steeds meer de bouw van een jonge apprentice te krijgen. Ze kon om eerlijk te zijn ook niet wachten tot het zover was, hopende dat ze dan een goede mentor zou krijgen en de beste krijger van de hele clan werd! Maar eerst eens zien hoe ze tot de prooistapel geraakte, stiekem zin hebbende in een klein middagsnackje. Echter liep dit plan algauw in 't water zodra ze plots tegen iets zwarts aanliep. "Hey! Kijk uit waar je loopt wil j-" Zodra ze opkeek en zag wie het was sloeg ze haar bekje dicht. Algauw verscheen een onschuldige blik in haar ogen en glimlachte ze naar de zwarte poes met haar zoetste lachje. "Sooorry!"

Innerghost kwam net terug van een patrouille en zou weer terug de nursery in gaan om bij haar kittens te kijken. De kans was natuurlijk ook groot dat ze de nursery uit waren om het kamp te bekennen, zolang ze geen dingen deed die niet mochten was het helemaal prima. Terwijl ze zo liep, knalde er iets tegen haar forse, zwarte poot aan. Ze stopte abrupt en keek omlaag naar een klein, rossig balletje vacht. Kleine Swiftkit. "Hey! Kijk uit waar je loopt wil j-" Geamuseerd trok Innerghost een wenkbrauw op. "Sooorry!" Innerghost lachte. "En waar dacht jij naar toe te gaan?" Vroeg ze met een glimlach. Alleen bij haar kittens kon ze een lach laten zien en in een vriendelijke bui zijn. Een moederlijke bui. Tegen over de rest van de clan was ze de laatste tijd meer kortaf en heel veel strenger. De dood van haar zus en alle andere gebeurtenissen hadden haar harder gemaakt.

'En waar dacht jij naar toe te gaan?' Vroeg haar moeder algauw, de vraag waarvoor Swiftkit zich stiekem al voor had voorbereid. "De elders den!" Ze negeerde eventjes het feit dat die den eigenlijk de andere kant op was. Swiftkit was nou eenmaal een echte leugenqueen, en kon er dan ook niets aan doen dat ze steeds beter hierin werd. Ze hield ervan om anderen om de tuin te leiden. Niet enkel voor haar eigen pleziertje, maar gewoon omdat ze het geinig vond hoe ze sommigen zo verward kon maken. "Maaaams~!" Klonk het plots op een luid zeurtoontje. Haar grote blauwe kijkers vonden zich een weg naar boven, recht in de blik van haar moeder. "Ik verveeeel meee." Sprak ze nadien, een pruillipje opzettende.

Innerghost ging zitten terwijl ze met een 'ik-heb-je-betrapte' blik naar Swiftkit keek. "De elders den!" Verzon de het rossige poesje vlug. Ja, vast. "Oh is dat zo, dan loop je wel in de verkeerde richting, wet je nu nog niet hoe het kamp in elkaar steekt?" Vroeg ze met een lichte uitdaging in haar moederlijke stem terwijl ze wat door haar voorpoten zakte om haar dochter recht aan te kijken. "Maaaams~!" zeurde Swiftkit uit het niets. "Ik verveeeel meee." Innerghost lachte. "Ik weet het meisje, ik heb het ook moeten doorstaan. Nog drie moontjes wachten en dan mag je jezelf eindelijke apprentice noemen," snorde Innerghost. "Dan hoef je je dus niet meer te vervelen én wat? Dan zal je soms zelfs wensen dat je je eens verveelde," miauwde Innerghost, tegenspraak verwachtend. "Maar zal ik je eens wat vertellen?" Vervolgde Innerghost. Ja, ze had iets in petto voor de kittens, gewoon om ze wat meer leerzame lol te gunnen. Een klein voorproefje op het worden van apprentice. Een andere apprentice had haar namelijk op het idee gebracht.

OOC: Dit niet iets voor Swift? https://www.warriorcatsnl.com/t24834-kittens-only-warm-you-guys-up

Ze negeerde de opmerking die haar moeder had gemaakt over het feit dat ze de verkeerde richting had opgelopen en staarde haar slechts met een paar verveelde blauwe ogen aan. Algauw werd haar nieuwsgierigheid opgewekt toen de deputy zei dat zij dit ook allemaal had moeten doorstaan. "Mam, wat is je geheimpje eigenlijk?" Begon ze, haar ogen zo groot als de maan die 's nachts de hemel paradeerde. "Hoe ben je deputy geworden?" Vervolgde ze, ergens niet doorhebbende dat haar woorden misschien wat beledigend overkwamen. Maar zodra Innerghost begon te vertellen dat ze het als apprentice veel drukker ging hebben, en haar nadien vroeg of ze iets mocht vertellen wiebelde haar oortjes wat. "Ja!" Klonk ze zowel nieuwsgierig, opgewekt als ongeduldig. Ze wou weten wat haar moeder vertellen wou en had eigenlijk stiekem al een heel interview in haar kopje gepland. Ze zou haar mama ondervragen om erachter te komen hoe ze later zelf deputy kon worden! Swiftstar! Dat zou nog eens een coole leidersnaam zijn! Haar oogjes begonnen te stralen van opwinding. Het was de droom van iederen kitten, om later groots en sterk te zijn. En dus ook die van Swift.

Innerghost wist het nog wel hoe het was om een kitten te zijn. Zij en Fallenkit, toen der tijd hadden zich regelmatig verveeld en streken uit gehaald. Welke kitten deed dat nou niet? "Mam, wat is je geheimpje eigenlijk?" Vroeg haar dochtertje vervolgens. Innerghost keek haar vragend aan, geheim waarvan? "Hoe ben je deputy geworden?" Innerghost glimlachte. "Ken je de verhalen van Rushstar en Stunspore?" Vroeg Innerghost terwijl ze ging zitten en haar lange, dikke zwarte staart over haar poten heen sloeg. "Toen zei de plaats van Brokenstar en Raindrop hadden ingenomen ging het heel slecht met de clan. Shrewstar, toen nog Shrewleap had de leiding genomen over het rebelse groepje om hen tegen te gaan. Ik hielp haar daarbij. Uiteindelijk hebben we Shadowclan gered van Rushstar en Stunspore. Shrewstar is zo leader geworden en heeft mij gekozen als Deputy," vertelde Innerghost. Vervolgens vroeg Innerghost haar nog wat. "Ja!" Antwoordde ze daarop. "Morgen heb ik een grote kitten training georganiseerd, daar mag jij natuurlijk ook aan mee doen. Dan kan je vast mee krijgen hoe het is om apprentice te zijn en hoef je je niet te vervelen," snorde ze.

Haar oortjes hadden zich naar voren gespitst en haar ogen, welke diezelfde kleur als die van haar moeder hadden, staarden geïnteresseerd naar Innerghost. Haar mondje viel open toen ze de woorden in haar opnam. "Ik wil later ook deputy worden! En dan leider!" Ze kon de opgewonden piep niet onderdrukken toen ze rechtsprong en haar staartje fier in de lucht stak. Natuurlijk wist de kit dat ze het in zich had. Zij was de dochter van Innerghost, wat had ze nog meer nodig? Echter verschoof haar aandacht alweer van het ene naar het andere toen haar moeder voorstelde of ze mee wou doen in een of ander kittentraining gedoe. Haar oogjes werden nog groter dan ze al waren en met een opvallende knik van haar kopje reageerde ze op diens voorstel. "Duh, natuurlijk ga ik meedoen! Dan zien ze direct wie er de beste is!" Mauwde ze vastberaden. Het was duidelijk de kit geen gebrek had aan zelfvertrouwen. Waarom zou ze dat wel moeten hebben? Ze was groot, sterk en vooral niet te vergeten mooi. En dan nog de kers op de taart; haar moeder was deputy!

Leider worden klonk niet geheel verkeerd in de oren van Innerghost, maar als ze nadacht over wat er voor nodig was om leider te worden, werd ze misselijk. Ze wou haar beste vriendin, Shrewstar, tevens hun leider niet kwijt. Shrewstar moest te komen overleiden, mocht Innerghost verder in haar pootstappen treden. "Ik wil later ook deputy worden! En dan leider!" Klonk het stemmetje van Swiftkit. Innerghost lachte, ook om de houding die haar dochter aannam. "Wordt eerst maar een hele goede apprentice daarna een hele goede warrior, Swiftkit," snorde ze, gevolgd door een zacht, speels tikje tegen haar flank. Hierna vertelde Innerghost over de training die ze had georganiseerd en dat Swiftkit daar natuurlijk ook bij welkom was. "Duh, natuurlijk ga ik meedoen! Dan zien ze direct wie er de beste is!" Innerghost lachte. "Ja, dat geloof ik graag," snorde ze. "Laat mij dan maar eens zien hoe goed je al bent," grauwde ze terwijl ze opstond en haar dochtertje uitdagend aankeek.

Toen haar moeder zei dat ze eerst goed haar best moest doen als apprentice en ze nadien een uitmuntende krijger moest worden, greens ze even. "Dat zal me wel lukken!" Besloot ze te zeggen terwijl ze de zwarte deputy zelfzeker aankeek. "Aangezien ik jou dochter ben zal dat waarschijnlijk een fluitje van een cent worden!" Vervolgde ze met een brede glimlach terwijl ze de langharige kattin een snel kopje gaf. Toen deze vervolgens zei dat ze moest aantonen hoe goed ze al was werden haar oogjes even groot van verrassing. Maar ze paste haar houding algauw aan en keek in het rond. "Oké! Wat moet ik doen?" Vroeg ze, haar borstkas naar voren stekende terwijl ze wachtte op een commando van haar moeder.

Innerghost grijnsde bij de reacties van haar dochter en zei vervolgens dat ze wel eens mocht laten zien hoe goed ze al was. "Oké! Wat moet ik doen?" Vroeg Swiftkit. Innerghost glimlachte. "Val me maar aan," miauwde ze. "Verras me maar!" Vervolgde ze, terwijl ze met haar dikke zwarte staart zwaaide en haar dochtertje uitdagend aan keek. Ze was wel benieuwd, maar het ging er nu vooral om dat ze lol maakte met haar kitten. Voor ze het zou weten zou Innerghost de ceremonie van haar drie kittens bijwonen en dan was het weer voorbij. Ze zou dan nog steeds moeder zijn, maar anders.

Toen haar moeder zei dat ze haar moest aanvallen keek Swiftkit even verrast op. Ze had eerder verwacht dat ze een jachthouding moest aannemen en moest doen alsof ze een prooidier besloop. Echter was niets te moeilijk voor haar en besloot het rode poesje gewoon te doen wat van haar gevraagd werd. Met een verzekerde blik in haar ijsblauwe ogen keek ze even naar de grond, nadenkende hoe ze haar moeder zou moeten aanvallen. Toen ze besloot om gewoon plots uit het niets zich af te zetten en zich met ingetrokken nagels op de deputy te storten liet ze een luide grauw horen. Ze had apprentice's al horen zeggen hoe hun trainingen waren en wist dus dat als je een aanval plande je niet moest verraden wat je ging doen met je blik. Maar alhoewel haar tactiek goed was, was haar daad zelf wat minder sterk. Ze had niet hoog genoeg gesprongen en botste dus regelrecht tegen de borstkas van haar moeder. Meteen schudde ze haar kopje en sprong ze terg naar achteren. "Ik wil nog eens proberen!" Verklaarde ze luid.