Like Lightning he strikes &Lightningpaw

Een flits liet haar ietwat angstig ineen krimpen. Het was buiten behoorlijk aan het onweren en regenen, een echte zomer storm, als je het zo wilde noemen. De jonge poes had dit nog niet echt eerder meegemaakt, althans, niet zover ze kon herinneren. Vandaar dat ze nogal onder de indruk naar de donkere lucht keek, blij dat ze droog in de apprentices den zat en niet buiten in de regen aan het ronddwalen was.


-beetje kort, sorry ^^" eerste post Lightningpaw!

Het verraste haar dat er nog iemand wakker was rond dit tijd stip. Als de lucht niet bedekt was met donkere onweerswolken, had je kunnen zien dat de maan op z'n hoogste punt was, wat betekende dat het ver na bedtijd was.
Toch liep er een kat langs hem heen en al snel zag ze dat het Lightningpaw was, ietwat verwonderd keek ze hem aan, wilde hij echt naar buiten gaan? "Hey, kan je ook niet slapen?" Uitnodigend zwiepte hij met zijn staart, alsof hij haar uitnodigde naar buiten te gaan. Airpaw knipperde een paar keek met haar ogen en keek hem vriendelijk fronsend aan. "Wil je naar buiten, in de regen?"Er lag een ongelovige glimlach op haar snuit, waarna ze weer naar buiten keek. Ze was neit zo verzot op het onweer en nog minder op de regen, maar hier alleen zitten terwijl Lightningpaw buiten zou ronddwalen was een nog minder aangenaam idee. Ze haalde haar schouders op. "Ach, wat maakt het ook uit."

De jolige glimlach op de kater zijn snuit kocht haar toch om, de poes stemde met zijn bizarre plan in. Voordat ze zich ook maar kon bedenken, was de kater al buiten. De poes volgde ook, ietwat voorzichtig, hopend dat ze niet doorweekt zou worden. Een nogal domme hoop, gezien ze in een stortbui zaten.
Lachend keek ze toe hoe de kater een raar vreugde dansje deed, ze kon niet echt bevatten wat hij nu leuk vond aan de regen. De glimlach werd al snel van haar snuit gewist toen een nieuwe bliksem schicht de lucht verlichtte. "Waarom kon je eigenlijk niet slapen?" Ietwat verlegen keek ze weg, bang dat hij haar zou uitlachen als ze zei dat ze bang was voor het onweer. "Nou, eh-" Haar zin zou ze echter nooit afmaken, want een luid geroep van Lightningpaw onderbrak haar. De kater was in een waterplas gaan zitten, waardoor zijn hele achterwerk nu doorweekt was. “Koud, Koud, koud!” Airpaw kon zichzelf niet tegenhouden, ze lachte luid, de angst voor het onweer een beetje vergetend. "Heb je een natte kont?" Ze knipoogde plagerig naar hem, waarna ze zachtjes giechelde.

Nadat Lightning haar droog had aangekeken moest ook hij lachen. "Nee joh, hoe kom je daarna nou weer bij? Mijn kont is zo droog als een kurk."Was zijn sarcastische antwoord, Airpaw grinnikte zachtjes. Inmiddels was haar dunne vacht al bijna doorweekt, als ze niet uit keek zou ze nog verkouden worden in Greenleaf. Ach, het deed er op dat moment niet heel erg toe. "Maar, ik hoorde je net niet, waarom kon je niet slapen?"Plots was zijn stem weer serieus en Airpaw legde ietwat ongemakkelijk en beschaamd haar oren in haar nek. Was het kinderachtig dat ze bang was voor het onweer? Ze keek weg van Lightningpaw, ze wist dat als ze zou liegen hij dat echt wel door zou hebben, ze was immers een vreselijke leugenaar. "Ik.. Ik ben niet zo heel erg dol op onweer."Mompelde ze ietwat beschaamd.

"Ow, maar je hoeft er helemaal niet bang voor te zijn." Airpaw liet haar beschaamde houding opgelucht varen, gelukkig, hij vond het niet erg. De kater stond op en liep naar haar toe, om vervolgens naast hem neer te ploffen, net toen hij daar zat werd de hemel opnieuw verlicht door een bliksemschicht. Airpaw wiebelde ongemakkelijk met haar oren, zich afvragend of dit het werk van Starclan was. "Je hoeft er niet bang voor te zijn want eigenlijk, is het best mooi."Mompelde de kater, alsof hij er totaal geen problemen mee had. Ietwat verrast keek Airpaw hem aan. "Kijk en luister maar eens goed."Het leek bijna alsof hij gehypnotiseerd was door het onweer. Misschien niet zo gek, sinds zijn naam Lightningpaw was. Airpaw keek weer naar de lucht, haar ogen gefixeerd op de blauwige flitsen die af en toe voorbij kwamen. "Het is wel mooi.. Maar.. Zo hard." Gaf ze toe. "Dat gedonder... Wat is dat? Weet jij waar dat vandaan komt?"