Rather be [Open]

Enthousiast stoof de zwarte witte poes de apprentice den uit. Dit was de eerste morgen dat ze officieel wakker was geworden als apprentice en het was geweldig. Ze was nu eindelijk vrij om te gaan en staan waar ze wilde, en ze ging vandaag dus niet haar tijd verspillen aan zoiets doms als eten. Opgewekt keek Canarypaw even om zich heen. Sinclaw had nog niets afgesproken over trainingen of iets in die richting, maar eigenlijk vond ze dat helemaal niet erg. Dat gaf haar meer tijd om te het territorium te verkennen en lol te maken zonder dat iedereen haar in de gaten hield. Opgewonden ging ze verder en liep bijna huppelend op de uitgang af.

Open

Airpaw werd ietwat ruw gewekt door het drukke bewegen van een mede apprentice. Ietwat slaperig keek ze op en zag een zwart-witte poes de den uitstuiven. De naam van de poes kon ze niet echt achterhalen, waarschijnlijk was het een van de kittens die in de ceremonie van gisteren de rang apprentice had gekregen. De grijze tabby rekte zich al geeuwend uit en veegde de slaap uit haar ogen, om daarna achter de jonge apprentice aan te trippelen. Tegen de tijd dat ze uit de den was, was deze echter al bijna het kamp uit gelopen. Met een kleine glimlach liep ze op het poesje af. "Zo-zo, jij hebt er zin in."Een klein grijnsje sierde haar lippen.

"Zo-zo, jij hebt er zin in." Een beetje verschrikt draaide Canarypaw zich om, en keek de andere apprentice glimlachend aan. De andere poes was een paar manen ouder dan haar, maar dat kon Canary bar weinig schelen. Ze waren nu allemaal gelijk, en ze hoefde nu alleen nog maar beleefd te doen tegen warriors, en al die rangen die daar nog boven zaten. "Jazeker." Zei ze op haar zangerige toontje. "Ik ben gewoon blij dat ik eindelijk het kamp uit mag." Het zwart witte poesje sprong opgewonden van haar ene poot op het andere. Ze had zin om op verkenning te gaan, maar ze besefte ook dat er eigenlijk geen reden was om te haasten aangezien ze voor de rest van haar leven in het territorium rond kon lopen. Toch wilde ze er zo snel mogelijk op uitgaan, want ze had hier al te lang opgesloten gezeten.

Hoewel de poes ietwat schrok van haar aanwezigheid, vermande ze zich al snel weer, een glimlach op haar zwart-witte gezicht. Airpaw glimlachte vrolijk terug. "Jazeker."Miauwde de poes op een ietwat zangerige toon. "Ik ben gewoon blij dat ik eindelijk het kamp uit mag."Opgewonden hupte het kleine poesje heen en weer, waarschijnlijk vol enthousiasme en nieuwsgierigheid. Airpaw grinnikte zachtjes bij de aanblik. "Heb je al een training gehad?"Waarna ze nog breder glimlachte. "Anders kan ik je wel meenemen en het een of ander vertellen alvast? Dan sta je al een beetje voor als je daadwerkelijk begint."

"Heb je al een training gehad?" Airpaw glimlachte vriendelijk, en Canarypaw schudde haar hoofd. Sinclaw had haar gezegd dat ze naar haar toe moest komen als ze klaar was voor training, maar daar had ze de tijd nog niet voor gehad. "Anders kan ik je wel meenemen en het een of ander vertellen alvast? Dan sta je al een beetje voor als je daadwerkelijk begint." Stelde de oudere apprentice voor, en Canarypaw knikte enthousiast. "Dat is een goed idee!" Riep ze opgewonden. "Wat gaan we doen?" Ze keek de ander verwachtingsvol aan. Zouden ze gaan jagen? Of misschien gevechtstraining? Maar eigenlijk leek een tour door het territorium haar ook wel wat. De jonge poes had nog zoveel te leren, maar ze zag er helemaal niet tegenop.

De jonge apprentice knikte enthousiast, iets wat Airpaw goed deed. Ze vond het fijn dat ze misschien wat kon betekenen voor de jonge poes. "Dat is een goed idee!"Riep de poes opgewonden. "Wat gaan we doen?" Verwachtingsvol werd ze door twee blauwe ogen aangekeken, Airpaw glimlachte breed terug, al hoopte ze dat ze de poes niet teleur zou stellen. "Wat jij wilt! Ik kan je wat leren over de clans, het territorium laten zien, maar jagen of gewoon trainen kan ook. " Pretlichtjes fonkelden in haar gele ogen. "Waar heb je zin in?"