|Sharing Tongues| Moment of warmth

FLINTKIT

Flintkit was zich duidelijk aan het vervelen. Haar zusjes waren eindelijk aan het slapen, of zo leek het in ieder geval. Toch was ze behoorlijk chagrijnig, altijd als zij rust wou waren ze druk en was zij druk waren ze rustig. Nu had ze voldoende nestgenootjes om mee te spelen, toch had ze daar weinig zin in. Ze was veel nieuwsgieriger naar het geen dat haar moeder ging doen. Ze had half slapende wel opgemerkt dat die het nest uit was gegaan. Eerst was ze blijven liggen maar nu kwam er actie in het diertje. Met een zacht geluidje stond ze op en waggelde ze de Nursery uit. Een groot aantal katten hadden zich klaarblijkelijk verzameld. Met een onhandige sprong naar voren landde ze op de grond, bijna viel ze op haar snoet. Maar ze wist haar evenwicht te behouden. Een luid en geïrriteerd geluid verliet haar keel. Luidkeels en nieuwsgierig waggelde ze verder. Ze had zelf niet eens door dat ze haar stem zo hard gebruikte. Voor haar klonk alles immers veel zachter en rustiger. Met een voorzichtige blik keek ze naar haar moeder Fawnstep voordat ze nieuwsgierig door de menigte trippelde. Langzaam kwam ze tot stilstand voor een groepje kattinnen en keek ze hen met grote blauwe oogjes aan. Die zwarte kat in het midden leek enorm op haar eigen moeder. Nieuwsgierig benaderde ze die kat dan ook van achteren en tikte ze onbeschoft met haar poot op de kattin haar staart voordat ze er met een plofje op ging zitten en het zichzelf gemakkelijk maakte. Zich in ieder geval niet bewust zijnde op het feit dat ze misschien volwassen katten in hun gesprek stoorde.

Na een lange dag was het weer tijd voor Sharing tongues. Normaal had Airpaw zich wel bij een groepje katten gevoegd, om daar een beetje over koetjes en kalfjes te babbelen. Ze was dan niet het meest sociale type, maar het was fijn om wat meer contacten te hebben in de clan. De meesten kende ze inmiddels wel bij naam nu, maar pas met enkelen had ze daadwerkelijk een conversatie gehad.
Vandaag voelde de poes er echter niets voor om op iemand af te stappen. Ze voelde zich brak, zowel mentaal als fysiek. De laatste paar dagen waren hard voor haar geweest, hadden haar goede humeur de grond on gewerkt.
De poes zakte door haar poten en begon rustig haar borst te liggen, zich afvragend of een kat haar zou zien en toch proberen een praatje te maken.


Tag: niemand

De tabby grijnsde haar witte tanden bloot bij het ietat kinderachtige gedrag van de jongere apprentice. Alsof het een staatsgeheim was fluisterde hij in haar oor dat hij niet echt iets anders wist te bedenken. Windpaw schudde haar hoofdje zachtjes en nam nog een klein beetje van haar prooi alvorens te antwoorden. "Maakt niet uit joh. Alles beter dan het weer." Dat werd weer gevolgd door een glimlachje, maar deze was oprechter en vrolijker dan de vorige. "Maar met mijn trainingen gaat het goed hoor! Tallshadow is een geweldige mentor. Volgens mij word ik bijna warrior, en dat word tijd ook." Tsja, ze was al bijna 13 manen en al haar siblings waren al warrior geworden.. Het werd tijd dat ze haar trainingen eens afrondde. Al wist ze natuurlijk ook dat het niet alléén daardoor was dat het langer duurde..

Tag; Lightningpaw

"Dat zijn wij," Van beide katten duurde het even voordat ze een antwoordje kreeg, maar haar jonge kittengedachten zochten daar niets achter. Deze katten hadden toch al zo lang hun rang, zo trots hoefden ze daar niet meer over te zijn. Reedkit zelf zou echter elke dag nog zo trots zijn, dat ze bij kittens later een beetje neerkijkend gedrag zou vertonen. Maar zo moest een grootse leader zijn! "Maar we zijn undercover, want twee dubbegangers hebben onze plekken ingenomen," Oh! "Wie?!" Piepte ze nu verontwaardigde en sprong een paar keer in de rondte, maar zag alleen maar meer grote katten. Iedereen kon het zijn!
"Maaw," Ze draaide zich weer om naar de twee katten. "Jullie willeh mij mentor zijn, toch?" Vroeg ze met haar grote kittenoogjes. "Ikke ben de sterkte kitten! En ik word later ook depurty en leadew!"

tag -- Littlestar en Tallghost O:)

Hazelpaw haalde zijn tong op een regelmatig tempo over zijn vacht en schudde kort met zijn kopje om wat modder van zijn tong af te krijgen. Uurgh. Gelukkig had Littlestream hem op tijd uit die plas gekregen, zodat hij zijn kopje ook niet meer moest zitten wassen. "Hé, Hazelmud, had je weer zin om een modderbad te nemen?" Zijn oren schoten naar voren toen Roughpaw naast hem verscheen. "Ja, want ik hou zo veel van zulke baden." mauwde hij sarcastisch en schudde kort met zijn poot om een hoopje modder weg te krijgen. "Zelfs het rivierwater kreeg de modder niet uit mijn vacht." mompelde hij en haalde even zijn mondhoek op toen hij wat van het vieze goede had ingeslikt. Waarom had hij ook zo'n dikke vacht.

Tag: Roughpaw

Met een vieze, modderige vacht trippelde Aurorapaw het kamp binnen. Ze had zojuist geprobeerd een soort raar konijn te vangen, maar had niet gezien dat ze in een vieze modderplas was gaan staan. Door de snelheid die ze had was ze uitgegleden en plat op haar buik in de modder beland, die vervolgens haar hele buik en pootjes doorweekte en hoog opspatte, zodat ook haar rug niet droog bleef. Het konijn had ze niet weten te pakken - ze snapte niet hoe de WindClanners dat deden, die beesten waren zo vlug! Echter vond ze het allemaal wel grappig en ze grijnsde toen ze eraan terugdacht. Haar poten voelden wel zwaar aan; ze had zich de hele middag bezig gehouden met jagen, al kon ze nou niet zeggen dat ze met iets van prooi teruggekomen was. Aurora merkte toen op dat de Sharing Tongues begonnen was, en haastig griste ze een muisje van de prooistapel af. Ze wilde meedoen; ze vond het altijd gezellig om met anderen te praten over de leuke - en af en toe minder leuke - gebeurtenissen. Haar blauwe ogen gleden door het kamp heen, op zoek naar iemand om gezellig bij te zitten. Ze zag haar moeder, maar daar zat ook een andere warrior - Rustscar - bij, en ze voelde er niet zoveel voor om warrior-praat aan te horen. Haar blik viel toen op Roughpaw en Hazelpaw. Een glimlach gleed over haar gezicht. "Hee zusje van me." miauwde Aurorapaw plagerig, waarna ze haar zus een schouderduwtje gaf - waarbij er een klein beetje modder op haar zus kwam, waar ze wijselijk haar mond over hield - en de muis liet vallen. Vervolgens ging ze liggen, en zuchtte is diep. "StarClan, wat ben ik moe zeg." miauwde ze en rolde op haar rug, waarna ze haar poten is goed uitstrekte en een gaap uit haar bek ontsnapte. Charmant zoals altijd. ahum

Tag: Rough & Hazelpaw

Ze volgde de blik van de deputy en kwam uit op een zwarte poes die ze wel een keer langs had zien komen. Die had inderdaad een best bazige stem en uiterlijk. Ja.. goede act om de rang deputy te stelen! "Zozo, alletwee tegelijkertijd of mag ik nog wel je deputy zijn?" Ze draaide haar kopje wat verward, snapte hij haar niet? Dat was het normale pad toch? Eerst deputy en dan pas leader? Hm, misschien moest Shrewstar maar haar meteen aannemen! "Of moet Shrewstar hier jou dan maar als deputy nemen?" Wow hij leek haar gedachten wel te kunnen lezen! "Neej, jij mag wel even genietern." Glimlachte ze, heel beleefd.
"Word maar eerst een goede krijger." Zei de clanleader vervolgens en er verscheen een licht beledigde glans in haar groene oogjes. Dat was ze allang! Shrewstar zag duidelijk niet wanneer ze een goede krijger voor haar neus had! "Puh, dah bennik al!" Snoof ze.

tag -- Tallghost & Littlestar