Midnight worries [open]

Het gebeurde de laatste tijd steeds vaker dat de poes het op een nachtelijke wandeling waagde. Ze wist dat ze haar energie overdag nodig had, maar ze kon er nou eenmaal niets aan doen dat de zorgen zodanig aan haar hoofd zeurden dat de slaap geen intrede maakte. Een zachte zucht verliet haar bekje, al spitste ze plots haar smalle oortjes toen ze in de verte lawaai hoorde. Bijna meteen herkende ze het vurige gestalte van haar Clanleider, waaronder zich een vreemdeling bevond. Aan diens geur kon ze afleiden dat hij een Bloodclan kat was. Haar nekharen rezen omhoog en zodra ze zag dat Everstar naar zijn nek hapte, sprong ze zelf ook in het gevecht. Ze wist dat Everstar dit alleen aankon, maar dit ging even niet om de eer van de poes. Maar om het feit dat er zich een indringer in het territorium bevond. Haar nagels haakten zich in de flank van de bruine kater, waarna ze een venijnige draai maakte en met haar poten naar beneden trok. Dit zorgde ervoor dat ze enkele diepe sneden veroorzaakte, wat er hopelijk voor zorgde dat de kater zou doorzakken door diens poten vanwege het gewicht van de rosse poes boven hem en de schade die Spottedwish had aangericht aan zijn achterpoot.

Met een zucht was ze wakker geworden toen ze wat gestommel gehoord had. Toen Zira gezien had dat Ripa uit het kamp sloop, had ze besloten hem achterna te gaan. Wie weet was dit alles toch een grote act, ging hij nu met zijn vroegere clangenootjes meeten. Natuurlijk zou dat niet het geval zijn en dat wist ze zelf ook wel, maar het was haar taak als commander en ze wilde niet falen of iets fout doen. Ze zou deze kans niet verknallen.
Toen zijn geurspoor naar het clanterritorium leidde, kneep ze haar ogen toch tot spleetjes. Al leek de geur niet naar het bekende thunderclan te gaan maar naar de windclan. Met een grijns volgde ze hem, zichzelf afvragend wat hij nu weer ging doen. Toen ze aankwam, was het duidelijk dat er een gevecht aan de hand was. Dat was hij dus aan het doen. Er verscheen een lichtelijke geamuseerde blik op haar gezicht toen ze zag dat hij het tegen twee warriors op moest nemen. Zira trippelde dichterbij, miauwde een snelle "Hallo," tegen Ripa en haalde vrijwel meteen uit naar de dichtstbijzijnde kat. Natuurlijk niet naar Ripa, maar ze raakte één van de twee windclanners vol in het gezicht. Het was de gevlekte poes, en Zira besloot om die maar aan te vallen en de rode poes aan Ripa over te laten. Ze hapte naar het oor van de jongere kattin.

Het was haar gelukt om schade bij de kat aan te richten, maar nog voordat ze zich volledig kon terugtrekken haalde hij al opnieuw uit. Echter had Everstar ervoor gezorgd dat de Bloodclanner deze miste.
Zodra een tweede kattin opdaagde, weer één van die Elite katten, stond ergernis in haar ogen. Wat moesten deze mormels hier? Zouden ze hier een of andere bijeenkomst houden of zo? De calico poes zuchtte luid en ontweek de krabben die naar haar gezicht werden geworpen. Echter had ze de beet die volgde niet zien aankomen en grauwde ze even, nog net op tijd een schijnbeweging makende en tegelijkertijd haar oor dus reddende. Nu dat ze vlak tegenover de andere poes stond kon ze haar eens goed bekijken. Het eerste wat haar opviel was dat de oogkleur van de kattin nogal .. apart was. Haar goudkleurige ogen daarentegen hadden zich vernauwd in die van haar tegenstander gepriemd. Vervolgens rende ze naar voren, om vlak voor de poes plots door haar poten te zakken. Met haar voorpoten haalde ze uit naar die van de Elite kat, proberende om haar ook op de grond te krijgen.

Haar tegenstander had haar aanval niet zien aankomen en er verscheen een grijns op de snoet van Zira. Ze was zelfverzekerd, natuurlijk, ze was immers de commander van de elite. Maar de aanval op haar poten had ze niet verwacht en ze belandde hard op de grond, waarbij ze zo snel mogelijk zichzelf omrolde om weer overeind te komen.
Haar rode ogen spuwden vuur toen ze weer op haar vier poten stond en haar lange nagels gingen dus ook meteen richting het gezicht van de kattin. Hierna spande ze haar spieren aan en sprong zo hard mogelijk tegen de ander aan, zodat die hopelijk zou omvallen - en niet zo snel weer overeind kwam als zijzelf.
Toen zag ze Ripa naar haar kijken en haar ogen vernauwden zich toen ze de rode kattin op de grond zag liggen. Ergens herkende ze deze, maar wist niet zeker waarvan. Was de leider van de windclan niet ook een rode poes? Zira gaf een knikje aan de nieuwe member, als toestemming dat hij de ander mocht vermoorden.

Algauw voelde ze stekende nagels over haar gezicht glijden en had ze even moeite met haar evenwicht te behouden toen het bloed haar zicht begon te versperren. Ze schudde haar kopje en knipperde enkele keren, nog net op tijd diens aanval opmerkende en vliegensvlug wegspringende toen de andere vlakbij haar was. Nu ze haar kans had, nam ze deze ook. Net zoals haar vijand liep ze naar haar toe, haar nagels ontbloot en deze dan ook ik diens schouders vestigende toen ze op haar rug sprong. Snel opende ze haar mond, een poging makende om haar tanden in diens nek te zetten. Vermoorden wou ze niet; enkel een duidelijke waarschuwing achterlaten.

- Sorry voor de enorm late reactie!! Maar dit topic was iets te belangrijk om gewoon te laten verstoffen.