Prey {stormshadow}

Hij schudde nog een laatste keer met zijn gat en snoof de heerlijke wind op. De geur van vette muis smaakte hem zo goed op zijn tong. Hij bewoog een met zijn oor en zakte nog wat dieper door zijn voorpoten, daar was dat schepseltje. Twee stappen, één stap, nu! Met een sierlijke sprong belande de sterke kater op de muis. Tot plots achter hem geluid klonk en hij omkeek. Hij liet perongeluk de muis los en deze liep snel weg. "Gotverde.." hij gromde slechtgezind en keek de nieuweling kwaad aan.

Cyber begon nog harder te grommen toen de kater gewoon ging zitten en zich voorstelde. Nou OKE DAN. De grijns op het gezicht van de kat stond hem ook niet aan, ook omdat hij wist dat hij dom de muis had laten schieten. Maar hij hield zich voorlopig in, zien waar dit gesprek heen ging. "Cyber." stelde hij zich kort voor, zijn 'coole' naam. Sommigen noemden hem ook 'wolf' of 'wolf of territory.' wegens zijn bezitterigheid en kracht om zijn territorium in het Rogue gebied te verdedigen.

Cyber kreeg de muis toegegooid die de kater had gevangen, nou dat leek er al meer op. Al was dat nou niet echt iets voor een bloodclanner, dat delen. Hij deed het zelf wel eens, maar enkel omdat hij opgegroeid was als Rogue met veel kittens of mates om zijn voedsel mee te delen. Deze kat zou dan ook wel een reden hebben zeker? Strange. Ach, Food is Food. Cyber schrokte de muis in één keer op, dat was hem nog eens een lekkere en mollige muis. "In Elite, Bloodclan geboren of niet?"

Hij was lang Rogue geweest, tot zijn vier en een half jaar ongeveer. Nu zat hij enkele maanden in de bloodclan. Hij had iets van veertien kittens voortgebracht en een vijf tal mates gehad, waarvan hij nu één vaste had. Iggy, hij hield zoveel van haar. Deze kater bleek ook Rogue geweest te zijn, Cyber knikte dan ook begrijpend. "Hoe lang zit je al in Bloodclan? Ik heb je nog niet eerder gezien." Hij haalde zijn tong over zijn vacht en keek de kater rustig aan.

Cyber zag hoe de kat vocht, hij moest zeggen dat deze wel lenig was in het ontwijken. Maar de aanvallen konden toch wel beter, wie had hem leren vechten? Hij was sterk, deze witte kater, maar hij gebruikte niet al zijn kracht en haalde zijn nagels in foute snelheid over de hond zijn kop en buik. Dat moest sneller, dat maakte meer wonden. Maar wijselijk hield Cyber zijn mond en sprong na een tijdje gewon toe te kijken op de hond zijn nek en beet in zijn schouder om dan met een ruk een klein beetje vel van de hond af te scheuren. Niet veel, maar het zou wel pijn doen. "Jij mag het afmaken." Zei hij waarna hij weer van de hond sprong en toekeek hoe de kat het deed. "Kies zelf hoe je hem afmaakt, ik heb kortgeleden nog een kat vermoord en wil niet verslaafd worden aan het gevoel van moorden." Hij was slim, je moest oppassen met het bloed dat je vergoot. Je moest niet gek worden -zoals Brat-.