Sleep walking

Mousepaw had nogal wild liggen slapen. Het was goed te merken dat ze flink had liggen woelen. Je kon het zien aan haar nest, waarvan de helft ongeveer in haar vacht stak, maar ook aan dat ze een ander nest ingerold was. En niet zomaar een nest; het was het nest van Tigerpaw. Niet dat de kleine rood met witte poes het doorhad, want die was nog niet wakker. Sterker nog, ze rolde zich lekker op tegen de warme vacht van de andere apprentice zonder het door te hebben. "Raptorr," murmelde ze zachtjes en het werd daardoor duidelijk dat Mouse droomde over haar en Raptor die dicht tegen elkaar aan zaten. Jammer genoeg voor haar was het haar rivaal tegen wie ze aangerold lag.

- 1e Tigerpaw

Er was wat beweging en zachtjes snoof Mouse, alsof ze wilde zeggen: 'Raptor, lig is even stil, zeg!'. Maar dat besefte ze zelf niet. Langzaam werd ze zich een beetje bewuster van wat er allemaal gebeurde; ze was aan het wakker worden. Een poot werd om haar heen geslagen en ze voelde de kop van de ander op de hare. Mouse was nu volledig wakker maar opende haar ogen niet. Ze wilde weer doorslapen want het voelde zo prettig. Ze nestelde haarzelf iets dieper in de lange vacht van Raptor, en gaf hem een lik over zijn brost. Toen merkte ze dat de lange vacht die ze verwacht had eigenlijk helemaal niet lang was. Haar ogen gingen open en Mouse knipperde een paar keer tegen het felle licht. Toen zag ze dat de kater tegen wie ze opgerold lag geen Raptor was. Het was Tigerpaw. Ongemakkelijk keek ze omhoog - de ander sliep. Ze zat een soort van opgesloten tussen zijn poten en kon niet echt weg. Ze prikte met haar pootje in z'n buik. "Tigerpaw?" haar stem klonk zachtjes en zenuwachtig. Straks werd hij nog boos, en een boze Tiger zag ze niet graag.

Ze werd aangestaard... Alleen maar aangestaard. De twee gouden ogen van Tigerpaw waren wel erg dichtbij en ongemakkelijk probeerde Mousepaw een beetje achteruit te schuifelen - wat natuurlijk precies niet ging. Hij had haar nog niet los gelaten. De kleine apprentice hield haar adem in. Wat zou hij gaan doen? Ze sloeg haar ogen weg en keek maar naar zijn borst in plaats van zijn doordringende blik. Het was een heel vervelend gevoel wat ze nu kreeg, want ze wist gewoon niet wat ze moest doen. "E-euh.." stotterde ze. Haar grote bek was weg. "Sorry?" mompelde ze. Ze wilde het liefst nu door de grond zakken. Maar dan zou Tigerpaw vast mee zakken door zijn stevige grip op haar en zouden ze alsnog samen zijn.

Mousepaw zat te wachten op een uitbarsting. Op een hardhandige duw en eventueel zelfs een paar klauwen. Maar het kwam maar niet. Haar blik gleed langzaam weer omhoog. "Eh.." klonk het vanaf Tigerpaw en verbaasd verwijdden haar ogen zich ietsje. Geen uitbarsting? "Geeft niet, denk ik.." dit was nieuw. Mouse keek hem een tijdje overwegend aan totdat ze besloot dat hij haar echt geen pijn zou doen - voor nu. Toen schoten haar blauwe ogen naar zijn poot. "Je poot.." zei ze zachtjes en het was duidelijk dat ze doelde op het feit dat deze nog om haar zij heen lag. Het lag niet vervelend, het lag zelfs lekker, maar het kon niet. Het was gewoon raar om zo met hem te liggen. De enige met wie ze zo zou liggen was familie of Raptor. Maar niet de kat die haar pas nog aangevallen had.

De kater leek te beseffen dat zijn poot nog om haar heen lag. "Oh.." miauwde hij en hij haalde zijn poot weg. Het voelde vervelend, ze vond 't haast jammer dat zijn pootje weggehaald werd. Mouse werd wat ongemakkelijk van zijn blik die de hele tijd in de hare geboord bleef. "Sorry." haar oortjes gingen wat naar voren in verbaasdheid maar ook in voldoening. Hij zij sorry. Tegen haar. Dat was een hele vooruitgang. "Maakt niet uit," miauwde ze en een kleine glimlach kwam op haar gezicht. Ze lag nog steeds half-opgerold tegen hem aan. "Ik ging niet expres bij je liggen hoor." miauwde ze toen snel. Ja, dat belangrijke detail mocht niet weggelaten worden.

"Je hebt dan aardig een eindje gerold," merkte Tigerpaw op en beschaamd keek ze opnieuw weg. Het was waar, ze had een flink eind lopen woelen. Maar ze was niet tegen Raptor aangerold - tenminste, voor zover ze wist niet - dus dan zou hij al weg geweest moeten zijn. Misschien was hij met zijn mentor, Northenlight, trainen? Als die luie poes haarzelf daar tenminste toe kon zetten... Een bedenkelijke frons verscheen op haar voorhoofd toen ze hieraan dacht. Het leek haar vervelend om zo'n stomme mentor te hebben. "Hoe gaat het eigenlijk met je training?" miauwde Mouse toen, voor Tigerpaw waarschijnlijk uit het niets maar zijzelf was er al de hele tijd over aan het nadenken. Bovendien wilde ze gebruik maken van zijn bui waarin hij is aardig was tegen haar en een gesprek beginnen. Misschien kon ze dan het mysterie genaamd Tigerpaw oplossen, want zo was hij voor haar; een onopgeloste puzzel waar ze niks van snapte.

Het antwoord van Tigerpaw was niet heel vrolijk. "Laten we zeggen dat mijn mentor nog geen enkele keer de moeite heeft genomen om me mee uit trainen te nemen," miauwde hij en met een begrijpelijke uitdrukking keek ze hem aan. "Ja, ik weet hoe het voelt.." miauwde ze en haar lippen perste ze een beetje samen. Ook zij had nog geen training gehad, ze was er tot nu toe alleen nog maar zelf op uit getrokken. "Met die van jou?" vroeg hij toen. "Nou ja, ook niet goed dus.. M'n mentor, Aspenstorm, vind mij en Puddlepaw denk ik niet leuk.. Of ze heeft een hekel aan mijn moeder, of zo.. Ik weet het niet." een beetje verdrietig sloeg ze haar ogen neer. Ze wilde gewoon ook kunnen trainen, net zoals de meeste apprentices.

Tigerpaw stelde voor dat ze morgen naar Everstar zouden kunnen gaan, om aan haar te vragen of die haar wilde trainen. Een blos kwam op de wangen van Mousepaw. Ze wist dat ze een keertje als kitten naar Everstar gegaan was en ze schaamde zich dood voor wat ze toen gezegd had, ze had de clanleider 'Eversie' genoemd. No way dat ze daar nog een keer naartoe wilde gaan. "En anders kunnen we er zelf op uit gaan." Hierbij knikte ze. "Ja, ik denk dat Everstar toch geen tijd heeft voor ons." miauwde ze alsof het een feit was en ze hoopte dat Tiger niet verder zou gaan vragen. "Trouwens," begon ze toen, om van onderwerp te wisselen. "Waarom heb je besloten om me niet meteen weg te duwen uit je nest?" vroeg ze hem, en schonk hem een kleine grijns. Want ze was hier echt verschrikkelijk nieuwsgierig naar - ze lagen immers nog steeds tegen elkaar aan.

"Leuke vraag," miauwde Tigerpaw en Mouse wist dat ze het had verpest voor zichzelf. Ze wachtte op de opmerking die nu al te duidelijk komen zou. "Waarom sprong jij niet meteen overeind toen je de kans kreeg?" de kleine apprentice tuitte haar lippen op een nadenkende manier. Hoe ging ze hierop antwoorden? "Nou." begon ze, alsof hier het verhaal ging komen. Ze keek hem doodserieus aan. "Omdat ik een dame ben." zei ze toen. Ja, dat was de perfecte reden. "Maar ik vroeg het eerst aan jou en het is onbeleefd om een vraag te beantwoorden met een vraag. Dus vertel!" miauwde ze tegen hem en ze had een geamuseerde grijns op haar gezicht. Ze wilde het weeeeten.

"Nou, het lijkt mij anders niet erg gepast voor een dame om zomaar het nest van een heer in te rollen." beantwoordde hij haar en ze stak haar tong uit. "Wel als het in haar slaap gaat," miauwde ze terug. Toen ging ze snel verder over dat zij het eerst vroeg. Ze wilde weten wat de reden was. Haar oortjes schoten nieuwsgierig naar voren toen hij begon te praten. "Omdat ik je niet zo erg haat als dat je waarschijnlijk denkt," zei hij, en ze keek hem aan. "Waarom viel je me dan aan?" miauwde ze toen uiterst serieus. Dat wilde ze ook weten.
- oh shite sorry verkeerde account ^^"