Dreams almost coming true

Onderwerp: Dreams almost coming true vr 4 dec 2015 - 7:29

_{Hij ijsbeerde rond. De hond had al aardig wat wonden opgelopen dankzij zijn klauwen. Maar nu was de bruine tabby langzaamaan de hoop verloren. Tornado liep naar het bakje met droog voer. Zou hij het proberen? Met een walgelijke blik nam hij een kleine hap. Natuurlijk, het smaakte droog en smaakloos. Hij spuugde het eruit en liep weer onder de bank door. Helaas had zijn Twoleg betere plannen en pakte hem zo ruw mogelijk op. Hij grauwde en wou naar hem slaan maar al snel kwam hij weer in een smalle kooi terecht. Zou hij weer terug de wildernis ingaan?! Nee, Twolegs zijn niet slim genoeg om dat in hoofd te hebben. Hij slaakte een diepe zucht terwijl zijn Twoleg de ingang van het nest sloot. Weer werd hij in het buik van het monster geduwd. Hij miauwde om hulp nadat de Twoleg weer terug het nest in ging. De buik was nogsteeds open! Hij snoof en bonkte tegen de kooi aan in de hoop die open te krijgen. Helaas kwam er geen beweging uit de kooi. Hij grauwde gefrustreerd en begon weer haar te miauwen. Wat meer op een gil leek. Iemand MOEST hem horen. Er was weer nieuwe hoop!

- Reddingstopic, alleen Tank, Vitani & Yandere}

The moral objections to something so profane
Dreams almost coming true Hlak8gu

But the deepest of convictions are the darkest positions

Met een muis in haar mond liep Yandere de twolegplace in. Dagen had ze gekeken naar Tornado's twolegnest. Maar ze had hem nooit buiten gezien. Ze was de hoop bijna verloren. Nog eens controleerde ze het nest. Niets. Teleurgesteld liep ze weer weg. Ergens in de buurt van het nest begon ze haar muis te besnuffelen. Best dik. Net voor ze een hap wou nemen hoorde ze een mauw. Het duurde even voor ze het besefte. Dat geluid kwam van een twolegnest. Was dat? Maar als hij het niet was zou ze nog verdrietiger zijn. Met een zucht stond ze op en begroef haar muis. Een monster stond zachtjes te grommen. Tornado zag ze nergens. Een paar keer rook ze. Was dat zijn geur of gewoon een oude? Het zou een heel risico zijn de tuin in te gaan. Maar als ze haar vingen zouden ze haar tenminste naar Tornado brengen. Een sterke geur drong in haar neus. "Tornado! Ben jij dat?" siste ze zo hard als ze durfde. Haar ogen vlogen de tuin door. Waar was hij?

Theme&Voice:

Geïrriteerd ijsbeerde de roodbruine poes door het kamp heen, het was vandaag de dag maar waren de katten als je ze nodig had!? Ze snoof toen ze pootstappen hoorde maar die niet van de kat was die ze had verwacht, haar rode ogen tuurde het kamp rond. Waar was die mormel? Na een tijd wachten zag ze de zwart witte vacht van Yandere, maar liep niet naar haar maar naar de Twolegplace. Meteen ging er knop om bij de member, en sloeg haar nagels diep in de half bevroren grond in. Ze wachten niet op Tank en trippelde het kamp uit, al snel werd het gras vervangen door de stenen ondergrond van de Twolegplace en zag ze al snel de nesten waar de twolegs in woonde. Een rilling ging door haar heen toen de geur van vers gevangen prooi in haar neus stroomde, ze had Yandere een stukje gevolgd maar kwijt geraken maar toen ze op een schutting was gesprongen al had ze haar snel gevonden. Yandere zat op haar dode gemak te eten, haar rode ogen rolde van de frustratie. Volgens mij was de Elite beter af zonder die rat, ze dook ineen toen de zwart witte poes opstond bij een harde gemiauw die ze uit duizenden kenden, Tornado! Ze sprong geluidloos achter Yandere aan, en rende naar de plek waar Tornado opgeloste zat. Een monster bromde zachtjes en zijn buik stond open, vanaf haar kant kon ze net een stukje vacht zien dat in een kooi in de monster was geplaatst. Haar oren gleden haar nek in toen ze Yandere riep naar Tornado, snel sprong ze op haar af en beukte haar met haar brede schouder aan, met een ruk draaide ze zich om en liet zich in een aanval houding zakken. Gegrom klonk diep in haar keel toen ze haar oren in haar nek plaatste, en haar tanden ontblootte en nu zag je haar twee hoektanden helemaal uitsteken. "Trut! We zouden dit met zijn drieën doen!" Gromde ze, en plante haar nagels in de grond onder haar, "Jij wilt alle eer op je zelf nemen! Maar daar trap ik niet in mopje, ik red Torando wel" Snoof ze, en draaide zich om. De twoleg was weer in de nest verdwenen en zo kon Vitani naar de monster toe rennen, snel sprong ze de buik in. Geen enkele angst was er te vinden, dit ging haar lukken! Zonder of met die Yandere, "Tornado!" Mauwde ze opgewekt toen ze zijn vertrouwende ogen zag, "Het is vandaag tijd om naar huis te gaan" Vervolgde ze, en probeerde de kooi open te maken.

-Telefoon bericht

:::::

Tot haar grote irritatie moest Vitani er weer bij komen. ''Ja ja, sorry het spijt me. Maar ik denk niet dat ik tijd had gehad om heen en weer naar het kamp te gaan. Wie weet waar ze hem heen brengen!'' mauwde ze. Eerst keek ze Tornado bemoedigend aan. Het deurtje zou net zoals het kattenluikje open moeten gaan. Maar twolegs deden er altijd iets omheen dat dat tegenhield. Hoe dat werkte snapte zij ook niet, maar als die er af was zou de rest ook moeten lukken. Ze begon aan het ijzer te knagen. Het deed zeer aan haar tanden, maar ze lette er niet op. "Towrnawdo kowmt dew twolewg awl tewruwg?'' vroeg ze met haar mond nog om de kooi. Het ijzer leek wat beschadigd te zijn. Maar dit zou niet werken. Ze stopte. ''We komen nooit door dit glimmende spul met onze tanden.'' We moeten iets anders proberen." zei ze zenuwachtig. Het maakte haar niets uit of zij ook gevangen werd. Maar wat gingen ze met Tornado doen?

Theme&Voice:

Hij had de hoop al opgegeven. Zijn keel deed pijn door al dat hard schreeuwen. Plots hoorde hij zijn naam. Veel tijd om te antwoorden had hij niet. "Yandere!" miauwde hij nogmaals. Zijn stem klonk hees. "Help me! Probeer dit open te maken!" Hij probeerde zijn klauwen in het slot te wringen. Tevergeefs lukte het niet. Zijn ijsblauwe ogen sprongen wijdopen bij het zien van nog een al te bekende vacht. Jep, dat was zonder twijfels Vitani. Dat gaf de bruine tabby steeds keer hoop. Maar toen de goudbruine poes zich tern de andere begon te keren rolde Tornado met zijn ogen. "Alsjeblieft zeg, laat dat discussiëren maar aan straks over. Er zit iemand vast, remember?" gromde hij. Zijn woede even inhouden. Straks was hij vrij, terug naar de Clan. Als Claw hem tenminste wilde. Hij zuchtte gefrustreerd terwijl de zwartwitte poes de kooi begon te kauwen. "Natuurlijk, een normale kat kan een ijzeren kooi openmaken. Hoe slim." De sarcasme droop ervanaf.

The moral objections to something so profane
Dreams almost coming true Hlak8gu

But the deepest of convictions are the darkest positions

Frustratie stroomde door haar heen, haar rode ogen gespleten en haar oren plat in haar mek gedrukt. Ze draaide haar kop naar Yandere toe, de koude gloed lag weer in haar ogen. "Yamdere dit gaat nooit werken" mauwde ze, ze bleef de member strak aankijken daarna gleed haar blik naar buiten "Ga naar buiten en zoek iets wat we kunnen gebruiken om dit ding open te maken!" Deelde ze, het was geen vraag ze ging het gewoon doen! Ze wachtten even voor Yandere de momster uit was gesprongen en klom dan op de kooi om er vervolgens er achter te komen. De poes wierp nog een laaste blik naar buiten, maar gelukkig was de Twoleg nog binnen. Ze zette haar poten op de kooi, en gooide al de woede die in kookte omhoog, en gaf een harde duw tegen de kooi aan. Met succes begon de kooi te schuiven, nog meer woede rees omhoog en de poes gaf vervolgens weer een flinke stoot tegen de kopi aan. Zo bleef ze doorgaan, haar leven flistde voorbij en ze richtte haar woede op de kooi. Ze dook naar achteren, zette zich schrap en sprong. Met een gigantische harde klap duwde ze de kooi de monster uit, haar oren wiebelde bij het geluid dat er iets openklapte. de koude gloed die al moons in haar ogen lag, was vervangen voor iets anders. Alleen kon de nieuwe glans niet lang blijven, want ze hoorde de twoleg weer schreeuwen, haar ogen stonden weer koud en haar oren lagen weer in haar nek gedrukt. De pies trok haar lip naar achteren tot een grauw en sprong de mondter uit, zonder na te denken sprong de member op de twoleg af en dook inder zijn benen door, vliegenvlug draaide ze om en spring met uitgeklapte klauwen op de been van de twoleg. Ze voelde hoe haar nagels diep in het vlees van de twoleg was gedrukt, wat haar weer een nieuwe golf van energie stroomde door haar lijf heen, en zette meteen haar lange scherpe tanden in de de been van de Twoleg.

-Telefoon bericht
(Tornado is vrij, toestemming gekregen om de kooi open te breken)

:::::

De kater gromde gefrustreerd nadat de goudbruine poes ook in de buik van het monster sprong. "Slim bezig, hoor." spuugde hij tegen haar. De sarcasme droop ervanaf. De laatste tijd was hij meer prikkelbaarder geworden. Waarschijnlijk omdat hij al een maan in een nest vastzat met een doorgedraaide Dobermann als gezelschap. Hij klampte zich vast aan de kooi met zijn poten en klemde zijn kaken op elkaar tegen de tijd dat hij de kooi voelde verschuiven. Zijn vacht zat overeind en met angstige ogen keek hij vanaf het monster naar de grond. "Ben je helemaal gek geworden?!" siste hij paniekerig. Zijn ijsblauwe ogen waren wijdopen en rond van angst. Dat ging niet werken. Het was te hoog! Maar de poes gaf niet op. Vitani bleef maar duwen. Tornado wou naar haar richting happen maar kreeg geen stuk vacht tussen zijn tanden. Plots voelde hij geen houvast onder zich en voordat de bruine tabby het wist belandde hij met een hard geluid op de stenen grond. Zijn schouder bloedde door een schaafwond dat tegen het zand op het steen aanschuurde. Maar veel tijd voor pijn of aandacht had hij niet. Want hij ontdekte dat de kooi opengebroken was. Yes! Vrij! Helaas kwam de Twoleg op het geluid af. En dus ook op hun. Hij keek verrast op hoe de goudbruine poes de Twoleg begon aan te vallen. "Nee, Vitani! Mousebrain! Pas op voor de..." Vlak voordat hij zijn zin afgemaakt had zag de kater een snuit door de deur verschijnen. Gevolgd door een enorm lichaam en schuimende mond. Tornado liet zijn oren zakken door de frustratie. "...hond." beïndigde hij zijn zin. Hij gromde nogmaals en sprong de kooi uit.

The moral objections to something so profane
Dreams almost coming true Hlak8gu

But the deepest of convictions are the darkest positions

De poes gromde toen Tornado haar een waarschuwing gaf over een hond, ze liet de been los van de twoleg en draaide haar kop naar de geur van de hond. Een grijns vormde op haar gezicht en de koude gloed in haar ogen was er weer duidelijk, ze liet de twoleg los en draaide nu helemaal naar de hond. Bloed droop van haar kin af, en kleefde aan haar nagels. Ze had de Twoleg even goed aangepakt, die zullen wel twee keer nadenken voordat ze Tornado weer zullen gaan ontvoeren. Maar voor ze iets kon doen, hoorde ze de zware pootstappen van de hond al naar haar toe komen. Met een soepele beweging maakte een schijnontwijking zodat de kaken van de hond hard dichtklapte in de lucht. Met haar linkervoorpoot gaf ze een harde klap tegen zijn onderkaak om zo zijn aandacht weer naar haar toe te lokken zodat Tornado kon vluchten. De member voelde hoe haar nagels dwars door zijn vel een ging wat haar weer een nieuwe golf van woede en energie gaf. Dit zou haar lukken! Snel dook ze ineen toen de hond naar haar rug hapte, en kroop onder zijn buik zodat ze de andere kant van hem kon aanvallen. Haar nagels boorde dus ook al weer snel in zijn flank, en dus draaide de hond weer naar haar toe. Met een harde klap gaf ze hem nog een dreun tegen zijn snuit en begon te rennen, de pootstappen klonken duidelijk in haar oren. Maar er was geen spatje van angst te vinden in haar blik en houding, met een snelle beweging draaide ze schuin om en rende een rondje om de hond en haalde steeds opnieuw uit. Nu de hond helemaal woest was, begon ze weer te rennnen dit keer naar de kooi. Waar eerst Tornado in zat, ze sprong met haar laste energie over de kooi heen, en ging voor de kooi zitten. Daar bleef ze zo stil zitten, alsof ze vast was bevroren. De hond kwam steeds dichterbij, het kwijl liep over zijn bek en vloog in de rondte, net als het bloed. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en keek de grote hond strak aan. De hond bracht zijn kop lager en hapte naar haar toe, een gepiep klonk in haar puntige oren wat een grimas op haar lippen liet toveren. Het was gelukt, de idioten hond was er in getrapt. Hij was met zijn kop de kooi in gerent, en zat nu muurvast. Rustig stapte de poes opzij en trippelde op haar dode gemakje naar de schutting. De twoleg was bezig met de hond te bevrijden van de kooi, en had ze dus genoeg tijd om te ontsnappen.

:::::

Vitani was druk bezig met Tornado, maar Yandere deed niks. Haar zicht was helemaal vertroebeld door de pijn. Toen ze naar iets had gezocht was een andere twoleg gekomen. Hij had haar opgepakt en tegen iets hards aan gegooid. Ze proefde de metalige smaak van bloed in haar mond. Haar kaak deed ontzettend veel pijn. Met een vies gezicht spuugde ze iets uit. Een paar brokjes kies lagen op het gras. Geweldig, ze had tanden gebroken. Daar zou ze later nog veel last van krijgen. De twoleg kwam weer op haar af. Vitani zou Tornado waarschijnlijk wel kunnen bevrijden. Dat hoopte ze tenminste. "Vitani! Er zijn meer twolegs!" kwam nog net uit haar mond voordat de twoleg haar oppakte. Angstig beet ze in zijn hand, maar de twoleg liet niet los. Vitani zou Tornado bevrijden. Zij zou de held zijn. Echt geweldig, fantastisch gewoon. De twoleg gooide haar weg alsof ze een pop was. Haar hoofd kwam tegen het monster aan. Aan de verkeerde kant. Tornado en Vitani zouden haar niet gelijk opmerken en als Vitani tussen haar en Tornado moest kiezen zou ze haar hier achterlaten. Misschien wel graag. De klap op haar hoofd was hard aangekomen. Er begonnen zwarte vlekken voor haar ogen te dansen. Tornado was uit zijn kooi. Dan was het goed. Dan was dit tenminste niet voor niets. De poes probeerde op te staan. Een slechte beslissing, want gelijk viel ze weer om en was alles helemaal zwart.

-Ik stalk dit topic dagenlang om te kijken wanneer er gereageerd wordt, kijk 1 dag niet en hup, hele topic klaar ._. Yandere is voorlopig topic uit, ze is bewusteloos.

Theme&Voice:

Okay hij was bevrijd. Wat nu? De kater kon nog net ver genoeg van de hond staan zodat hij niet de dupe van Vitani's domme daden werd. Zo kende Tornado de hond niet. Toen hij nog een o-zo-schattige kittypet was had hij dat beest onder zijn macht. Great, de goudbruine poes hield de Twolegs bezig terwijl de zwartwitte nergens te bekennen was. Zonder te merken stapte een Twoleg de auto in in de hoop hem en de resta van de groep aan te rijden. Maar ondertussen was hij de struiken in gerend. Uiteindelijk op weg naar vrijheid. Naar de Clan! Naar zijn familie! Oh juist... Hij had er geen.

- Flut :/
- Telefoobpost
- Tor topic uit

The moral objections to something so profane
Dreams almost coming true Hlak8gu

But the deepest of convictions are the darkest positions