Bloody painter (Bloodmask)

De rode poes lag in het kamp, Al die kittens in de barn werden haar een beetje te veel dus zocht ze was rust en afleiding, Tot haar verbazing heeft ze net wat voorbij de twoleg gebied een muisje kunnen vangen, Ook al had ze geen honger dwong ze zich zelf toch om het hele beestje op te eten, 'Je moet wel blijven eten vooral in deze tijden' klonk een stem vervolgens brat gromde zachtjes 'Het is moeilijk eten als je geen honger hebt' mompelde ze zachtjes tegen zich zelf, Ze keek en zag een kat haar kant op lopen, 'Geweldig hij heeft je vast tegen je zelf horen praten nu denkt ie dat we gek zijn'

♥ Isa

Het was Leafbare. Dat was best wel duidelijk voor iedere kat hier. De dagen waren erg kort en er was die nacht best wel veel sneeuw gevallen. Tenminste kwam het tot het begin van zijn poot. Zijn rode pels was recht overeind om de kou te bestrijden. Wat hem best groter liet lijken. Met een gapende blik keek hij langs de Twolegnests. Hier was niets speciaals aan. Gewoon een paar domme Twolegs met her en der domme honden. Dat zag hij wel iedere dag. Hij liep voort. Zijn ambere ogen gericht op een gat in een schutting dat hem en de rest van de omgeving scheidde van iets wat aan de overkant lag. Gewoonlijk, voor de kater, volgde hij geen regels. En de geur van diverse katten hing in de lucht. Hier moest vast een groepje kittens zijn die hun miezerige leider volgden en deden alsof ze de sterkste van alle waren. Ja, hij praatte over BloodClan. Hijzelf had naar een BloodClanner geluisterd toen hij een Apprentice was. Wat hem dus nu tot verbanning leidde. Daar gaf Bloodmask zichzelf natuurlijk de schuld voor. Maar dat betekende niet automatisch dat hij van die BloodClanners moest houden. Of dat hij op zijn knieën moest gaan vragen of hij erin mocht. Hij kon zichzelf wel aan. Daar had hij geen leider voor nodig. En al zeker niet kittypets om zich heen. Zijn blik gleed naar een rode poes met een halsband met tanden eraan. De geur alleen hoefde niet vertellen dat ze een BloodClanner was. Nonchalant en zelfverzekerd liep hij haar richting toe. Deze was makkelijk. Hij kon haar zelfs domineren als hij de kans had. "Stoer, hoor." mauwde hij quasi verrast en bewonderend. De sarcasme droop van zijn toon af. "Een BloodClanner, wie had dat nou verwacht?"

Hurricane

- Tornado - Skyfeather - Bloodmask

"Stoer, hoor." brat snoog afkeurend en keek de kater droogjes aan "Een BloodClanner, wie had dat nou verwacht?" Brat nam rustig nog een hap van haar prooi en begon rustig te kauwen terwijl ze hem strak maar droogjes aan keek, Toen ze het stuk waar ze eeuwen lang op kauwden eindelijk door slikte reageerde ze pas echt op de woorden van de kater 'Nou?' reageerde ze simpel 'Wie dan?' voegde ze er snel achter aan, Ze had geen zin in een gesprek dus probeerde Brat het zo kort mogelijk te houden zeker niet met deze, Bloodmask? of zo iets.