Damn so unfair!

Onderwerp: Damn so unfair! do 7 jul 2011 - 15:08

Voor de zoveelste keer stapte een zilvergestreept poesje alleen het kamp binnen. Ze had alweer geprobeerd om te jagen maar opnieuw was haar niet gelukt. Ze begon er nu echt van te balen. Nog altijd was er niet met haar getraind, ze wist niet eens tot hoever de grenzen van hun territoria gingen. En alleen dat gaan uitzoeken kon ze niet maken, dan zouden ze helemaal kwaad op haar worden. Zachtjes zuchtte ze en liep naar de prooistapel en pakte er een muis vanaf. Zachtjes trippele ze richting de apprentice den en ging nog even buiten liggen. Langzaam at ze de muis op. Het was gewoon niet eerlijk, alle apprentices wisten ten minste hoever de grenslijnen gingen en ze wisten zelfs hoe je moet jagen en zij? Zij wist niks, helemaal niks. Ze snoof kwaad. Hoe oneerlijk kon het nog zijn, niemand stak een poot naar haar uit. Al was het alleen maar om haar oor een rondje langs de grensen te leiden. Ze had ondertussen de muis al op en liet har kop zakken. Langzaam stond ze weer op en liep de apprentice den in n liep naar haar nest in de uiterste hoek van de den. Dit had ze expres zo uitgekozen, zo kon ze iedereen zien die binnenkwam en naar buiten ging. Zachtjes ging ze op haar nest liggen en legde haar kop op haar voorpoten. Met een luide zucht sloot ze haar ogen en dach aan de dromen die zeals kit had, toen ze droomde over de lange en zware dagen van training. Maar niks daarvan was nu nog waar. Ze liet haar oren opzij zakken en zuchtte opnieuw. Zonder haar ogen te openen rekte ze zich uit. '' Het is nog steeds niet eerlijk'' mompelde ze kwaad en opende haar ogen weer. In stilte keek het jonge poesje naar haar poten...

-apprentices only!-

Spoiler:

Onderwerp: Re: Damn so unfair! do 7 jul 2011 - 18:27

Shinypaw's lichtgekleurde vacht glinsterde in het zonlicht, hieraan dankte ze haar naam. Ze was nog maar net een apprentice en was aan het proberen te jagen. Niet ver van haar af zat een muis. Shinypaw sloop op de muis af en besprong hem, de muis was haar te snel af en zoefde weg. Shinypaw volgde het kleine dier, maar na een tijdje kon ze hem niet meer vinden. "Niet erg Shiny," zei ze tegen zichzelf "iedereen maakt wel eens fouten, zelfs de beste Warriors." Hijgend liep ze terug in de richting van het kamp. Eenmaal daar aangekomen pakte ze een muis van de prooistapel en ging lekker in de zon liggen eten. Toen ze klaar was gaapte ze en liep naar de apprentices den. Op het nest helemaal in de hoek zat een andere apprentice, die haar blijkbaar niet binnen had zien of horen komen. De apprentice zuchtte hard, het klonk woedend. "Het is nog steeds niet eerlijk!" Mompelde de apprentice kwaad. Shinypaw keek naar haar, ongeveer een maan jonger dan haar. "Wat is er?" vroeg Shinypaw aan de apprentice "Waarom ben je zo boos?"

Onderwerp: Re: Damn so unfair! do 7 jul 2011 - 23:39

Whitepaw had niet door dat er een andere kat de apprentice den binnekwam. "Wat is er?" Vroeg een stem en onmiddelijk keek Whitepaw op en keek naar Shinypaw. "Waarom ben je zo boos?" Voeg de apprentice toen. Whitepaw zuchtte opnieuw en sloot een har ogen. '' Hallo Shinypaw,'' begon ze te praten en hees zichzelf overeind. '' Wat er is? Wat is er niet!'' Mauwde ze bitter en sloeg haar staart om haar voorpoten. '' Jij hebt al getraind hé?'' Vroeg ze toen en keek de poes aan. '' Ik dus niet! Er is nog geen pootnaar me uitgestoken! Ik weet niet eens tot waar de grensen van het ShadowClan territoria gaan. Ik weet niet eens de weg naar Vierboom!'' Ze deed geen moeite om de bittereid en ook de woede uit haar stem te houden. Ze mochten allemaal weten wat haar dwars zat. Hopelijk begreep Shinypaw haar een beetje. Opnieuw zuchtte ze en liet haar kop zakken. Haar grijze ogen waren op de grond gericht. '' Ik wil trainen, ik wil leren. Ik wil straks mijn Clan kunnen verdedigen Met al mijn kennis en ervaring!'' Ze keek Shinypaw weer aan. '' Maar ik leer nu niks, zo kan ik mijn Clan toch niet verdedigen?'' Mauwde ze nu triest. Langzaam ging ze weer op haar nest liggen en staarde voor zich uit.

-dit is dan nog voor de SC ceremonie van vandaag-

Spoiler:

Onderwerp: Re: Damn so unfair! vr 8 jul 2011 - 14:23

Tigerpaw kwam terug van een goede jacht. Hij had twee muizen gevangen en zijn mentor, Whiterose, had hem geprezen over zijn jachttalent. Hij gooide de twee muizen op de prooi stapel, die was al aardig groot. Hij keek even naar de Apprentice den.Hij zag twee figuurtjes. Hij pakte voorzichzelf een konijn en voor de andere twee apprentices toch maar de kleine muisjes die hij had gevangen. Hij trippelde rustig en kalm naar de apprentice den. Dit was een supergoede dag. Whiterose had hem het terretorium laten zien en daarna hem laten jagen. Hij glom van trots. Zijn oogjes gingen wijdopen toen hij al het gegrauw uit de apprentice den hoorde komen. Even liet hij een muisje vallen en spitste zijn oren toen hij het opraapte. Hij ving woorden op zoals.''...Mijn clan...Verdedigen..ervaring...'' waar zouden ze het over hebben? vroeg Tigerpaw zich af terwijl ale prooi in zijn bek bungelde. Hij trippelde dichterbij, maar met een versnellende pas. Hij kwam in de schaduwen aan van de apprentice den. Het begon zachtjes te regenen. Hij gooide de prooi naar binnen.''jullie krijgen de eer om mijn eerste echte prooi te proeven die ik heb gevangen.'' Het begon nu gestaag te regenen. Tigerpaw stond voor de helft in de apprentice den dus allen zijn achterkant werd nat. Hij trippelde naar binnen en schudde zich uit op zijn nest. Hij begon te knabbelen aan zijn konijn. Toen hij naar Whitepaws gezicht keek wist hij dat er iets grondig mis was. Hij ging liggen en had binnen de korste keren het lekker warm.''Heb ik iets verkeerds gezecht of gedaan?'' Vroeg Tigerpaw aarzelend aan Whitepaw. Hij keek shinypaw aarzelend aan.

Onderwerp: Re: Damn so unfair! vr 5 aug 2011 - 22:43

Laatheid heerst in Whitepaw's wereld xD

Terwijl ze daar op haar nest lag trok ze haar pootjes ver op en krulde haar staart om zich heen. Ze vond het echt niet luk meer, ze wilde trainen, ze wilde jagen, ze wilde alles doen voor haar Clan. Maar niemand trainde haar voor de taken van een warrior. Haar oren zakte ver opzij en ze staarde verdrietig voor zich uit. Ze schrok op toen r opeens prooi naar binnen kwam vliegen. ''jullie krijgen de eer om mijn eerste echte prooi te proeven die ik heb gevangen.'' Het was Tigerpaw die sprak, nog half buiten de Den staande. Even knikte ze en pakte het kleinste prooitje, want veel trek had ze ook niet. ''Dankje'' mompelde ze zacht en staarde naar haar eten. ''Heb ik iets verkeerds gezegd of gedaan?'' Vroeg Tigerpaw aarzelend en zachtjes schudde Whitepaw haar kop en keek naar haar muisje en nam zachtjes een hap. ''Het is iets heel anders hoor'' sprak ze zacht en legde haar kop op haar poten. Ze drukte het bittere gevoel dat opkwam in haar hart weg, hij kon het niet weten. Langzaam tilde ze haar kop op en keek Tigerpaw aan, meteen daarna zuchtte ze weer en legde haar kop terug op haar voorpoten. Ze wilde het liever niet nog een keer moeten uitleggen aan iemand, daar had ze niet echt zin in. Alles wat ze nu wilde was getraind worden, een grote krijger worden. Maar dat zat er voorlopig niet voor haar in.

Spoiler:

Onderwerp: Re: Damn so unfair! za 13 aug 2011 - 14:56

Tigerpaw zag Whitepaw haar kop schudden.''Het is iets heel anders hoor'' Sprak ze zacht. Ze legde haar kop op haar poten. Tigerpaw keek haar vol medeleven aan.''Wil je het vertellen?'' Vroeg hij. Hij stond op van zijn nest en ging zachtjes tegen Whitepaw aanliggen. Zijn warme vacht tegen de hare maakte hem spinnend. Hij werd nog warmer en schaamde zich een beetje. Zijn konijn lag half opgegeten bij zijn nest en hij trippelde er naar toe, hij pakte het op en gooide het op de ope plek waar nu geen kat meer was en het nog steeds pijpenstelen regende. Hij zuchtte lichtjes en onhoorbaar. Waarom ging hij nou ineens sinnen toen hij Whitepaw aan het troosten was. Hij legde zijn kop op zijn poten en deed zijn ogen dicht.
Tigerpaw liep in het niets. Zijn pootstappen galmde door de witte ruimte. Was het wel een ruimte? 'Hallo? Is hier iemand?' Riep hij lichtjes bang. een fel licht deed hem zijn ogen dicht doen. Voor hem stond een poes. Haar lichaam was slank maar haar vacht kon Tigerpaw niet zien door het witte licht. 'Whitepaw?' Kwam er uit zijn mond.
Bandend in het zweet deed Tigerpaw zijn ogen weer open. Hij had gedroomd van Whitepaw. Zijn ogen waren groot van schrik, hoe kwam dit?

(tigerpaw verwaarloosd xD)

Onderwerp: Re: Damn so unfair! za 13 aug 2011 - 21:17

Whitepaw had haar kopje weer neergelegd en zuchtte zacht. Haar oren zakte langzaam opzij terwijl ze voor zich uit staarde. Ze merkte dat Tigerpaw haar vol medeleven aankeek en ze keek even naar hem op. ''Wil je het vertellen?'' Vroeg hij ze zag hem opstaan en keek hem even aan zodra hij naast haar ging liggen. Ze voelde zijn warme pels tegen die van haar aan en hoorde hem snorren. Even ademde ze diep in en zuchtte voordat ze wat zei. ''Nou het zit zo,'' begon ze zachtjes. ''Ik heb al twee mentoren gehad maar noi nooit ben ik getraind. Niemand kijkt er naar me om. Hoe kan ik mijn Clan verdedigen als ik nooit getraind ben om te vechten? Hoe kan ik mijn Clan voeden als niemand mij heeft geleerd om te jagen?'' Ze keek hem aan en bij haar laatste woorden brak haar stem. ''Ik wil gewoon getraind worden, ik wil mijn Clan voeden en verdedigen zoals iedereen.'' Het laatste kwam er nauwelijks hoorbaar uit. Opnieuw liet ze haar kop zakken en duwde toen haar wang tegen Tigerpaws schouder om de tranen te verbergen. Langzaam werd ze rustiger en viel stilletjes in slaap. Ze had niet eens door dat Tigerpaw was opgestaan en op zijn eigen nest was gaan liggen. Maar het slapen duurde niet lang want al gauw was ze weer wakker en keek om zich heen. Ze zag Tigerpaw op zijn eigen nest liggen en zuchtte even. Ze richtte haar blik op de uitgang en bleef zo een tijd liggen staren. Zodra ze weer opkeek zag ze dat er iets mis was met Tigerpaw. Stilletjes stond ze op en liep naar hem toe en zachtjes naast hem te gaan zitten. Ze zag dat zijn ogen opengingen en groot waren van schrik. Ze keek hem even vragend aan maar zweeg verder.

Onderwerp: Re: Damn so unfair! vr 19 aug 2011 - 18:04

Tigerpaw werd met een schok wakker en keek recht in het zwijgende, vragende gezicht van Whitepaw. Hij had het vreselijk warm, ookal was de apprentice Den vreselijk afgekoeld nu het regende. Hij schudde alleen zijn kop naar Whitepaw, dit hoefde zij helemaal niet te weten. Hij begon haar vacht te wassen en murmelde alleen:''Een nachtmerrie, niks bijzonders.'' En hij ging weer verder met haar vacht netjes schoon te wassen. Hij stopte even en dacht na. Het was eigenlijk wel raar dat hij schrok van die droom, hij had alleen Whitepaws naam genoemd, dat was toch niet zo erg? Hij raspte regelmatig met zijn tong over het witte kopje van Whitepaw. Hij haalde zijn nagels in en uit van frustratie, waardoor zijn halve mosbed aan flarden ging. Hij was klaar met het wassen van Whitepaw en hij likte met zijn roze tonggetje over zijn neusje om het nat te maken. Hij keek Whitepaw een lange tijd aan, en wende steeds zijn ogen af als ze terug keek. Hij stond op.''Ik zal kijken of het al wat opgeklaard is.'' Zij hij zachtjes. Het wolkendek was nog even donkergrijs als eerst maar Tigerpaw bleef maar de hemel afspeuren of hij echt iets belangrijks zag. Na een lange tijd liep hij maar weer naar Whitepaw toe.''Ik droomde over jou.'' Murmelde hij zacht, en hij staarde naar de grond. Hij hoopte zijn mosnest weer op en ging er op liggen, met zijn kop op zijn voorpoten.

Onderwerp: Re: Damn so unfair! do 25 aug 2011 - 2:39

Nog altijd keek de witte poes hem vragend aan maar ze zag hem even zijn kop schudden en ze haalde haar schouders op. Het zou vast el iets zijn, maar ze zou hem er niet mee lastigvallen. Ze schrok even op toen hij ineens haar vacht begon te wassen, maar langzaam draaide ze haar kop in zijn richting en raspte even met haar tong over zijn schouder. ''Een nachtmerrie, niks bijzonders.'' Hoorde ze hem murmelen en knikte toch even. Even streek ze met haar tong over zijn oor en sprak vooral niet. Ze wilde dit moment even niet verstoren en ging langzaam verder met het wassen van zijn vacht. Ze merkte even dat hij stopte, maar zelf ging ze oor en raspte met haar tong over zijn flank. Ze voelde zijn tong over haar kop gaan en liet toch even een kort gesnor los. Zodra hij klaar was keek ze even om zich heen en glimlachte kort. Het was wel fijn zo, om zo te zitten zonder gestoord te worden. Zodra Tigerpaw haar aankeek keek ze terug, maar hij wendde telkens zijn kop af dus gaf ze het op een gegeven moment op. Ze keek naar haar witte voeten en keek pas op zodra Tigerpaw opstond. ''Ik zal kijken of het al wat opgeklaard is.'' Zei hij en Whitepaw knikte langzaam en bleef zelf zitten. Ze sloeg haar staart om haar voorpoten heen en keek naar Tigerpaw, wachtend tot hij wat zou gaan zeggen over het weer. Maar hij zei niks en ze richtte haar blauwe ogen weer op haar staart. Ze hoorde Tigerpaw weer teruglopn n schrok op van zijn stem. ''Ik droomde over jou.'' Murmelde hij zacht en meteen keek ze hem verward aan. Zijn blik was echter naar de grond gericht en ze keek toe hoe hij zijn nest weer intact maakte en er op ging liggen met zijn kop op zijn voorpoten. Zachtjes ging ze naast hem leggen en gaf hem een zacht zetje met haar neus. ''Wie weet had het wel een reden,'' murmelde ze op een zachte toon. Hoewel het haar wel een beetje had laten opschrikken.

-JEEEEEJ POST 100 OP WHITE!!-