Mama.. Just killed a man

Onderwerp: Mama.. Just killed a man ma 14 dec 2015 - 14:38

Sneller en sneller leken haar poten haar te dragen. Ze voelde zich alsof ze moest ontsnappen aan alles en iedereen dat ooit achter haar aangezeten had. Alles wat haar pijn had gedaan en alles dat haar omlaag geduwd had. Was zij Butterstar wel werkelijk de kat wie ze dacht dat ze was. Was ze niet gewoon een schim van het wezen dat ze hoopte te zijn. Verslagen en vernederd omlaag geduwd en gemarteld. Was zij werkelijk een leader waar haar clan trots op kon zijn of was ze een misselijk wezen zoekend naar meer macht. Geen wezen leek haar te kunnen helpen. En het enige wat ze voor zich uit zag was de eeuwige duisternis die haar opslokte en mee naar beneden trok. Het martelde haar, elke nacht dat ze wakker schoot met zweet in haar vacht alsof ze verdronk. Wie was ze. Wat was ze.. En wanneer zou ze wakker worden uit deze nachtmerrie?
-open

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Honeyscent was achter een geur van gemengde angst en paniek en haar Clan leader gegaan. Ze had een warrior gevraagd om voor haar op Creamyfrost te passen, terwijl zij weg was en keek nu goed om zich heen of ze haar leader kon vinden. Het pad van vertrapte bladeren leed haar de weg naar haar leader toe, die ze uiteindelijk bij de Sunningrocks had gevonden. Het gebied hadden ze overgenomen van Thunderclan, maar Honeyscent kwam er liever niet zo vaak. Ze wist nog steeds niet zeker of alles toentertijd rechtvaardig was gegaan immers.
"Butterstar?" vroeg ze voorzichtig, terwijl ze op een langzame tred in de richting van haar leader stapte. "Kan ik ergens mee helpen?" vroeg ze zachtjes, terwijl ze naast haar leader ging zitten en haar staart over diens schouder heen lag. Ze voelde zich klein tegenover haar leader, maar ze was gewoon altijd al klein geweest, dus zo veel maakte het niet uit.

[Kort, snorry, zit op school xD]

I'm breakable, unbreakable. I'm shakeable, unshakeable. Unraveling since I found you

De wind had haar al doen vertellen dat Honeyscent haar kant op kwam. Honeyscent kleine ontschuldige Honeyscent, het brak haar hart even opnieuw wetende door wat voor moeilijkheden en problemen de jonge medicine cat heen was gegaan. Welk recht had Butterstar om zo over zichzelf in te zitten terwijl er katten in haar clan alleen al waren die het zo veel slechter hadden gehad. Het liet de flame point even ziek voelen. Stelde ze zich niet gewoon aan voor haar gevoelens? Moest ze deze niet gewoon onder druk houden en doorleven zoals ieder ander deed.

Met een zachte zucht staarde ze omlaag. Waarom probeerde ze het uberhaupt nog.. Ze zou het niet in kunnen houden, niet op dit moment niet voor deze kleine witte poes en dus schudde ze langzaam haar hoofd. "Vertel me Honey.. is het een vergissing om mijn vader de clan in te laten.. Zal ik het geloof van anderen verliezen nu ik hem opneem als een van ons..? Langzaam draaide ze haar hoofd naar de witte poes haar blauwe ogen twinkelend met tranen in diens hoeken. "Hij heeft mij alles geleerd wat ik weet.. Ik leef naar zijn manier van leven.. Maar is die manier wel goed? Is wat ik doe en hoe ik het doe wel goed.." Fluisterde ze zachtjes voor ze haar hoofd liet zakken en staarde naar de rotsen onder haar pootkussens. Wat als dit allemaal zo fout was..

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.