A warrior's heart [Open]

De dag was oud en de nacht was jong. Haar bladgroene ogen zagen in de verte een muis wegrennen terwijl ze opstond. De katten in het Camp waren gaan slapen om te gaan schuilen voor het koude weer. Ergens vermoedde ze dat ze geen katten meer tegen zou komen op dit late uur dus verliet ze het Camp. Binnenkort zou het vaste routine worden en hoefde ze aan niemand meer verantwoording af te leggen. Bij de gedachte daaraan glimlachte ze en strekte haar poten waarna ze in een draf zich door het gras verplaatste. De prooien waren schaarser aan het worden maar ze zou kijken of het geluk vandaag aan haar kant stond.

Roxy trippelde met een dode eekhoorn in haar mond. ZE had die gevangen op het Rogue's territorium, maar ze wou eens langs de twoleg houses gaan. Roxy rook geen kat, maar daar was er een kattin. Roxy trippelde tot bij de kattin. Ze zag er een beetje mager uit. De prooien zijn gaan schuilen voor de koude dagen. "Hallo, wil je met me delen?" vroeg Roxy aan de poes. Roxy had net gegeten, dus kon ze de eekhoorn niet helemaal opeten. Het zou een zonde zijn als ze een deel van het geraamte achter moest laten. Roxy kon de geur van de poes niet ruiken door de geur van de eekhoorn die voor haar neus was blijven plakken.

De kattin snoof de geuren die haar neus indreven diep op. Een wat ongebruikelijke geur dreef naar haar neus toe waarna ze met haar oren trok. Die beesten waren toch allang in winterslaap? De geur werd sterker en sterker totdat ze een onbekende kat voor haar zag staan. Overduidelijk was het wel dat het geen Clankat was maar een Rogue. Ze fronste en keek wat achterdochtig naar de poes. Aan een wildvreemde kat vragen of hij of zij de prooi wilde delen klonk haar wat vreemd in de oren maar haar maag rammelde. Trots was ze zeker op zichzelf maar zelf zou ze zo 1,2,3 geen prooi kunnen vangen. Ze zuchtte omdat ze op het randje van toegeven stond totdat ze besloot eerst te vragen wat er aan de hand was. "Waar zit de adder onder het gras?" miauwde ze waarna ze haar kop scheef hield en haar bladgroene ogen in ogen van de poes voor haar boorde.

Roxy werd verrast door de zucht van de kattin. De kattin vroeg wat er met Roxy was. "Euhm, ik heb al gegeten dus kan ik dit toch beter aan iemand anders geven? Wat is er met jou misschien?" miauwde Roxy eerlijk terug. Ze had nog gevraagd aan de kattin wat er met haar misschien was. De geur van de eekhoorn was al een beetje van haar neus. Roxy rook dat de kattin van de bloodclan was. Wat doet deze kat hier alleen? Misschien ging ze een kittypet opzoeken die ze kende.

Snuivend keek ze de poes aan. Het was vreemd om zomaar eten aan te bieden en zeker als voedsel zo schaars was zoals het nu was. Ze zette een poot naar voren en keek naar de eekhoorn in de bek van de poes. "Wat is jouw naam?" miauwde ze toen iets minder vijandig. De poes, die bij nader inzien waarschijnlijk jonger was dan zijzelf zou geen problemen moeten geven mocht het op een gevecht uitdraaien besloot ze. Ze was immers in training bij de leader van BloodClan himself. Claw. Na nog een paar momenten van wikken en wegen knikte ze. "Goed, ik zal je prooi mee delen. Dankjewel" zei ze zacht waarna ze op haar achterste ging zitten. Zelf had ze niet gedacht dat ze dit zou zeggen maar een makkelijke prooi was een prooi die je kreeg. En als iemand die zo graag wilde weggeven.. dan was het som om dat aanbod af te slaan. Waar of niet?

Roxy wist dat de poes ouder was dan haar. Dus Roxy zou waarschijnlijk verliezen. Ze had dringend iemand nodig om haar te leren beschermen. "Wat is jouw naam?" vroeg de kattin minder vijandig. Roxy opende haar mond, maar ze werd al op het zwijgen gelegd. "Goed, ik zal je prooi mee delen. Dankjewel" miauwde de poes tegen Roxy. Roxy voelde een beetje trots door haar vloeien. Ze had een clankat kunnen overtuigen om iets te delen met een buitenstaander. Roxy zette haar ook op haar achterste en schoof de prooi naar de clankat. "Ik noem Roxy, jij?" vroeg Roxy aan de zittende poes. Ze konden misschien een leuk gesprek houden.