We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: My lovely daughter ma 21 dec 2015 - 15:32
Het was akelig koud. In de opening van de nursery kon ze zien dat het sneeuwde. Ze hield haar staart strak om haar jonge om er voor te zorgen dat ze warm bleven. Ze mochten geen kou vatten. Ze had nog een stukje muis die ze met haar kittens deelde, zelf at ze er weinig van en zorgde ze er voor dat haar kittens genoeg aten. "Mama heeft niet zo'n honger, hier, eet maar op," snorde ze zacht.
Onderwerp: Re: My lovely daughter ma 21 dec 2015 - 16:04
Snel bewoog ze zich door de sneeuw heen. Het werd steed kouder en steeds vaker leek de sneeuw uit de hemel te vallen. Mistpaw had een muis in haar bek, voor haar moeder. Ze bracht haar wel vaker eten, nu ze zich met de kitten op had gesloten in de nursery. "Mama heeft niet zo'n honger, hier, eet maar op," hoorde ze net toen ze haar kop om de hoek stak. Ze liep snel naar binnen en plofte naast haar moeder neer en vouwde haar pluizige staart ook over de kittens. De muis legde ze bij Brightspots neer. Haar ogen staarde naar haar moeder. Eentje daarvan was wittig. Sinds Claws aanval had ze niet meer gezien uit dat oog. In principe was het geen grote ramp, omdat ze nog een andere had. Maar toch merkte ze dat het lastig was. De diepte in haar zicht was verdwenen. Kruiden die ver weg lagen bleken dichtbij te liggen en andersom net zo. Jagen zou ze op deze manier nooit kunnen. Net als vechten. In principe was ze nu bijna waardeloos. Het enige wat ze nog had was haar kennis van kruiden. "Gaat alles goed mam? Je moet wel wat eten." zei ze bezorgd. Brightspots zorgde zo goed voor de kittens dat ze zichzelf vaak vergat.
You call and I respond The sparrow and the song I miss you when you're gone