Ability to fly

Hij bespaarde zijn adem door zijn passen te verslomen. Zijn zwarte pels lag plat tegen de wind dat zijn oren en snorharen naar achteren rukte. De Moorlands waren altijd open geweest. Geen boom was er te bekennen dat de wind tegen kon houden. Vandaaar dat de kater met een zucht neerplofte op de grond. Zijn blauwe ogen keken naar de grauwe lucht dat onheil verspelde. Niet weer regen?! Hij was er klaar mee met de regen. Je kon op de natte gebieden nauwelijks jagen. De dauw en vocht hield de geuren van prooi tegen. En de Clan had het nodig. Speciaal nu Leafbare bijna voor de deur lag. Zijn blik gleed op een kleine berg. Steil genoeg om erin te klimmen en laag genoeg om niet iets op te lopen als je ervanaf viel. Dat zou wel van pas komen als extra training voor als hij een apprentice kreeg. Misschien kon hij later Everstar wel vragen.

- First Everstar

Hij sloeg zijn ogen kalm neer. De wind blies zijn haren naar achteren waaronder ook zijn snorharen. Zijn oren spitsten bij het horen van zijn naam. Zijn blauwe ogen keken met een ruk richting de bron van de stem. Waar hij de oranje vacht van zijn leider uit herkende. Running wou net vragen waarom ze zijn naam riep. Maar de kater sloot snel zijn mond weer dicht tegen de tijd dat hij de vacht van een konijn zag dat recht zijn kant aan kwam rennen. Langzaam stond hij op en zakte in elkaar. Waarschijnlijk verwachtte de kattin dat hij die zou vangen. Als warrior zou hij zijn leider niet teleurstellen. Met een krachtige sprong sprong hij richting het beestje. Dat hem al snel opmerkte en wegspurtte. Daar had Runningtime echter niet bij stilgestaan en zag de kans niet er weer achteraan te rennen. Mouseballs. 'Sorry, Everstar, ik heb gefaald.' mauwde hij nogal teleurgesteld naar de kattin voor hem. Hij had enrgens meer zin in. Elke keer als hij met iemand was, moest er StarClanverdomme iets mis gaan.

Een gevoel overspoelde hem. Het gevoel van angst gevult met onzekerheid. 'Everybody makes mistakes.' galmde de stem van zijn beste vriend door zijn kop. Hij zuchtte zachtjes bijna onhoorbaar. Hij maakte er 20 per dag. Zijn blik gleed op Everstar, die nu nogal zelfbeheerst uitzag. Het zou hem niets verbazen als ze dacht aan wat net gebeurt was. "Laten we een ander konijn zoeken" stelde de kattin voor. Running besloot uit zijn schaduw te stappen en keek op. 'Lijkt me een goed plan,' antwoorde de kater schouderophalend. Nog een poging kon toch geen kwaad? Bovendien had je met zijn tweeën meer kans op prooi. Running opende zijn kaken een beetje om een geur van prooi op te sporen. Zijn blauwe ogen werden groter bij het opvangen van een geur. 'Als ik het goed heb vinden we daar ergens een konijn of twee,' miauwde hij terwijl hij met zijn staart de richting op wees.

De kater siste achter het konijn aan, in de hoop dat het beest meer aandacht aan het geluid besteedde dan de rode kat voor hem die klaar was voor de aanval. Tot nu toe verliep het plan netjes en soepel, al kreeg het konijn Everstar wat vroegjes door. Maar die diertjes waren niet zo dom, dat had Running al sinds zijn Apprenticeship begrepen. De kater grinnikte geamuseerd bij het zien hoe snel de kattin ingreep en het leven van hun prooi eindigde. Lichtjes hijgend liep de zwarte kater naar haar toe. "Dat was de beste vang tot nu toe", mauwde hij met een plagende toon voordat hij zijn blik op de hemel richtte. "Zonhoog..." mompelde hij zowat zachtjes tegen zichzelf. Waarschijnlijk moesten ze al terug het kamp in zijn. Maar de kater zelf had niet echt veel honger. Plots ging de kater zijn nek wat rekken bij het horen van wat geritsel van een struik. Zijn blauwe ogen versmalden en zonder wat te zeggen sloop hij dichterbij. Het geritsel vermengde zich met zachte pootstappen dat zeker niet van een kat noch vos of das. Plots sprong de kater achteruit bij het zien van een konijn dat al eerder overstuur was. Het had krassen op zijn ogen en neus en was al vast gewond geraakt bij een gevecht met een andere konijn. "Everstar pas op! Het kan gevaarlijk zijn." Meteen zette Runningtime het op een rennen en sprong erachteraan. Het konijn had al een paar tellen voorsprong. Dus zo snel bijhouden ging niet.