(Clanevent) Sharing tongues Snow version

Sneeuw dwarrelde in kleine kristallen naar beneden en bleven aan de grond kleven. Het was koud en met haar korte vacht leek het nog kouder te zijn voor haar. Maar ze moest haar kittens warm houden en lief houden. Zo lang als ze dat volhielt was er niets mis. Toch leek het langzaam maar zeker alsof ze sociaal meer en meer afgesloten leek te zijn. Zacht zuchtte ze en draaide haar hoofd rond zoekend naar iemand waarmee ze haar middag kon delen. En een goed stuk prooi. Starclan wist dat ze dat nodig had..
tag: niemand
s.p.t.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Met een spreeuw tussen zijn kaken en zijn pluizige staart in de lucht gestoken kwam de grote, zwart witte kater het kamp binnen stappen. Om hen heen waren de meeste leden al begonnen met het dagelijkse ritueel van elkaar wassen en het nieuws van de dag doornemen. De kater legde zijn spreeuw op de prooistapel en trippelde richting het krijgershol. Daar zocht hij een lekker plekje uit waarop hij uitzicht had over de hele, met sneeuw bedekte open plek. Straks zou er vast wel iemand naar hem toe komen lopen om zijn of haar dag met hem door te nemen. Hij hoopte dat het vandaag iemand zou zijn waar hij nog niet eerder uitgebreid mee gesproken had. Een nieuwe kans om elkaar wat beter te leren kennen.

::

Dawnfir

Juist in koude dagen als deze was het belangrijk om dicht bij elkaar te blijven. Dawnfir had zojuist wat gegeten, wat het nu tijd maakte voor een rustige wasbeurt. Het leek erop dat de rest van de Clan zich ook klaar ging maken voor hun dagelijkse moment waarop er werd gesproken en gewassen. De lichtgekleurde kattin nam plaats op een plekje in het kamp waar ze wat uit de wind zat, zodat haar vacht niet meteen aan elkaar zou vriezen als ze er een lik overheen gaf. Haar blik ging even over de open plek op het eiland. Ze merkte het wel als iemand zin had om vandaag eens bij haar te zitten en begon alvast de vacht op haar borst te likken.

(Tag: Open)

(Clanevent) Sharing tongues Snow version ZOlYt2C

Swampdust had net in een hoekje gegeten en was net weg geweest om de vissengraat ergens buiten het kamp te dumpen, anders zou het zo erg gaan ruiken in het kamp of bezeerde een kit zich er nog aan. En voordat hij een boze Butterstar of Futuresong achter zich aan had.. yeah.. De grote zwarte kater schudde zijn pels een keer uit en keek over de open plek, iemand anders had op zijn vorige plekje plaatsgenomen. Damn, dan moest hij nu dus bij iemand anders gaan zitten wilde hij niet al te veel opvallen. Swampdust draaide een keer met zijn oren en koos een random richting die hij op begon te lopen, en kwam dus uit voor de neus van Dawnfir die een plekje net uit de wind had gekozen. "Mind if I sit here?" mauwde de kater eentonig terwijl hij zichzelf dwong zijn blik op haar te richten. Mwegh.

TAG: Dawnfir

(Clanevent) Sharing tongues Snow version 2yx2p7a

Fair was niet de ijdelste, maar een lange vacht die telkens door de harde wind in de klit waaide vond niemand fijn. Gelukkig was het einde van de dag aangebroken en was het tijd voor een hapje en het dagelijkse wassen en praten met elkaar. Van de prooistapel plukte ze een veld muis en zocht vervolgens naar een kat die nog geen gezelschap had. Dat was meestal hoe ze haar gesprekspartners koos aan het einde van de dag. Dit keer was het een lichtbruin gevlekte kattin met opvallende, bruine ogen. Dawnfir, als ze zich het goed kon herrineren. Voor ze haar bereikte kwam er nog een andere warrior aan, een grijze. Swampdust. Namen onthouden was gelukkig wel een van haar talenten. Ze nam plaats naast de andere kant van de poes en dropte haar prooi voor haar poten. Al snel zag ze dat de andere twee geen prooi voor hun voeten hadden liggen."Zullen we hem delen?" stelde ze de twee voor. Ondanks dat ze een beetje moeite had met grote groepen was het afstappen op één kat niet zo moeilijk. In grote groepen raakte je al snel de draad van het gesprek kwijt. Een op een contact was net wat makkelijker voor haar. Nu lag een conversatie met twee al iets meer buiten haar comfortzone, maar ze voelde zich er comfortabel genoeg mee om het te kunnen zien als een soort uitdaging.

TAG: Swamdust en Dawnfir

VOICE ♡ THEME

Releasing us and keeping us alone for so long
Before it all unravels and tomorrow’s all gone

Dawnfir

Het duurde niet lang voor er iemand in haar buurt kwam. Haar bruine ogen bleven hangen op de grijze kater. "Neem gerust plaats," antwoordde ze toen hij haar vroeg of ze het erg vond of hij bij haar kwam zitten. Haar gezichtsuitdrukking stond vriendelijk, maar als je haar een beetje kende dan wist je dat ze geen kat was die de ander de oren van het lijf praatte of iets in die richting. Ook een andere RiverClan poes, Fairfaith, kwam bij hen zitten en bood aan om de muis die ze mee had te delen. "Ik heb net al wat op, dus die moet ik afslaan," zei ze, waarna ze haar poot een lik gaf en deze over haar hoofd haalde.

(Tag: Swampdust & Fairfaith)

Silvercloud was vandaag in het kamp gebleven. Ze was deze morgen namelijk opgestaan met een nare hoest en ze had niet echt de fut gehad om haar nest te verlaten. Even schoten haar oogjes naar het nest naast haar, Panther's nest, dat leeg was. Ze had hem nog steeds niets verteld over het feit dat ze misschien in verwachting was. Enkel Creamy wist het. Een nies kwam plots uit het niets naar boven. Misschien was het wel niet het moment om daar over te beginnen. De poes trok zichzelf recht en liep de warriorsden uit. Wat frisse lucht zou haar wel goed doen. Ze was zo te zien juist op tijd voor Sharing Tongues. Ze liet haar tong vluchtig over haar vacht gaan en ademde even diep in, voordat ze zich onder de andere katten begaf. "Goededag, Butterstar." begroette ze de poes en zette zich naast haar neer. Ze nam geen initiatief om een prooi van de prooistapel te gaan halen.

Tag: Butter

"I've no need of mighty deeds, when I feel your arms around me."

De grote Maine Coon kreeg te horen dat hij hier gerust plaats mocht nemen en liet zijn achterlichaam met een zachte plof op de grond zakken. Een korte zucht rolde over zijn lippen en hij liet zijn kop een beetje hangen zodat het een beetje leek alsof hij ineen gedoken zat, kop ongeveer rond de hoogte van zijn schouderbladen. Het duurde niet lang of een tweede poes joinde hun gezelschap, ze had een prooi mee en opperde deze te delen. Dawnfir wees de prooi af omdat ze al had gegeten. "Ik pas ook dit keer, ik heb mijn maal voor vandaag alweer gehad." Immers waren er zat andere katten die het wel konden gebruiken, denk maar eens aan de kittens of de elders die hun clan hun hele leven lang gediend hadden.

TAG: Dawnfir & Fairfaith

Ergens vond ze het helemaal niet erg dat ze haar prooi niet hoefde te delen. Ze had de hele dag nog niets op en had best honger. Ze knikte de twee toe en liet zich in een comfortabelere houding zakken en nam de muis tussen haar poten om er vervolgens kleine stukjes vanaf te scheuren en op te eten. Eten na een lange dan was één van de beste dingen die er waren. Langzaam voelde ze haar energie weer wat terugkomen.

TAG: Dawnfir & Swampdust

VOICE ♡ THEME

Releasing us and keeping us alone for so long
Before it all unravels and tomorrow’s all gone

Een kattin werd begroet door een neusje in haar vacht. Ze keek weg van de ingang naar een stevige rood-witte kater die haar glimlachend aankeek. Glovefall knikte en stond op. Haar wacht zat er op en daar was ze blij om. Nu kon ze eindelijk eens haar stijve poten strekken. Nu dat de sneeuw begon te vallen, nestelde de kou in haar botten. Ze gromde toen ze zich uitrekte. De kater greens en draaide zijn kop toen weg. Er lag een ietwat spijtige blik in zijn ogen en de poes wist waarom. Sharing Tongues was net begonnen. Ze trippelde naar de prooihoop, pakte daar een konijn van en wandelde voorbij al de knusse vriendjes die samen zaten. Niet dat ze er niet bij wou zitten, maar ze at liever in een warme omgeving. Daarvoor had ze de warriors den uitgekozen. Ze schudde haar poten uit toen ze eenmaal in de den stond. De sneeuw plakte en nog niet een beetje. Glovefall schudde de sneeuwvlokken uit haar pels en stapte door. Ergens aan de zijkant van de den zat de nieuwe warrior: Liongaze. Hij was alleen, prima gezelschap dus. De poes liep naar hem toe. Haar konijn viel op de grond. "Dag Liongaze, stoort het als ik erbij kom zitten?"

Tag: Liongaze

(Clanevent) Sharing tongues Snow version HeXQ3IE

(Clanevent) Sharing tongues Snow version 3vWO2H2

(Clanevent) Sharing tongues Snow version VKqDMqg

Everyting is hard before it is ~~easy~~

Lynxfang had de hele middag in zijn nest gelegen en was in een diepe slaap verkeerd. Daar kwam bij dat hij zich weer erg had ingespannen tussen zonlaag en zonhoog en zelfs nog drie muisjes heeft kunnen vangen. Het had echter lang geduurd en hij had slecht geslapen de nacht ervoor, al had hij geen idee waarom precies. Waarschijnlijk omdat er een staart in zijn gezicht had gelegen en hoe vaak hij die terug had geduwd, hoe vaker die staart weer in zijn gezicht ligt. Uiteindelijk was hij maar anders gaan liggen, maar een groot gedeelte van de nacht was toen alweer voorbij. Uitslapen was er niet bij, de ochtendpatrouille ging op hem staan. Wel, eentje dan. Misschien moest hij gaan verhuizen, dat was waarschijnlijk wel een veilig idee. Lynxfang was na de jacht de den ingaan en had zichzelf in zijn nest laten vallen. Waar hij dus lag te snurken totdat stemmen vlakbij hem weer wakker hadden gemaakt. Lynxfang knipperde met zijn ogen en bromde wat. Wat was er aan de hand. Lynxfang richtte zijn blik een beetje op om naar buiten te kijken en zag tot zijn schrik dat de zon al ver op weg was naar beneden. Had hij zo lang geslapen. Meteen was hij klaar wakker en sprong op. Zijn poten hadden er geen zin en gooide de moeheid weer naar boven toe. Lynxfang geeuwde en liep maar naar buiten toe. Fijn, het sneeuwde. En Sharing Tongues was al bezig. Met een slome blik ging Lynxfang voor de ingang van de den zitten. Niet de kracht hebbend om iemand op te zoeken.

tagniemand

(Clanevent) Sharing tongues Snow version Scherm17

Euh, een beetje help hier?:

(Clanevent) Sharing tongues Snow version I_need10

Al snel hoorde hij een stem zijn naam spreken. Nog steeds voelde het erg fijn om met zijn krijgers naam aangesproken te worden. Zijn gezicht klaarde nog wat meer op. "Hey, Glovefall," begroette hij de lichtgekleurde poes. "Nee hoor, helemaal niet. Neem gerust plaats." spinde hij vriendelijk terwijl hij een beetje opschoof. Sharing tongues was een van zijn favoriete momenten van de dag. De kater was erg sociaal, dus een moment op de dag bedoeld voor kletsen was perfect voor hem.

- TAG: Glovefall.

::

Panthergrowl kwam in trotse houding het kamp binnenlopen. In zijn bek zat een flinke reiger, die hij had weten te vangen doordat deze te druk bezig geweest was met proberen het ijs kapot te maken. Zo'n grote prooi werd niet vaak gevangen in de leaf-bare, en ermee kon je flink wat monden voeden. Panther keek om zich heen, de Sharing Tongues was begonnen. Hij ging op zoek naar een leuke kat om naast te zitten en hij zag de allerleukste kat die er maar bestond naast Butter zitten. Butter was natuurlijk ook één van zijn favoriete. De beslissing was al snel gemaakt en hij liep met de reiger in zijn bakkes op het tweetal af. Hij legde deze naast de twee katinnen neer en ging vervolgens dicht tegen Silvercloud zitten. "Hee," fluisterde hij in haar oor en gaf hier daarna een lik overheen. "Goeieavond, Butter," begroette hij vervolgens de clanleader. "Willen jullie met me delen?" vroeg hij waarna hij met zijn pootje op de reiger wees. Hij was misschien groot, maar alleen kon hij hem niet op.

(Clanevent) Sharing tongues Snow version EHnbxOu

0

(Clanevent) Sharing tongues Snow version 12ADpxX

"Hey, Glovefall," begroette Liongaze haar. Ze zwaaide geamuseerd met haar staart. "Nee hoor, helemaal niet. Neem gerust plaats." Glove haakte wat mos aan haar nagels en maakte er een perfecte zitplaats van. Ze schoof het konijn tussen hen in. Het was grotendeels bruin, maar hier en daar waren er al witte plekjes vacht. Voor de prooidieren was de winter ook in het land. Haar blauwe ogen keken in die van Lion. "Heb je zin om hem te delen?" Ze keek hem afwachtend aan, maar ging zich ondertussen nog wat beter zetten. "Spijtig dat de rivier is vastgevroren, ik lust best wel wat vis."

Tag: Liongaze

Everyting is hard before it is ~~easy~~

De jonge krijger knikte dankbaar. "Dat zie ik wel zitten, hoor." grapte hij spinnend terwijl hij zich voorover boog om een hap te nemen terwijl Glovefall een volgende opmerking maakte. "Ja, zeg dat wel. Vissen is het eerste wat ik ga doen zodra Newleaf haar opkomst maakt." Hmm, vis. Wat miste hij de smaak van vis. Zodra de warmte terugkeerde zou hij een overvloed aan vis meebrengen naar het kamp. Voor iedereen.

::

Het witte dat buiten lag was eng. De dwarrelende dingen in de lucht was eng, kortom, àlles wat koud was was eng. Toch was de jonge kitten van plan bij de sharing tongues binnen te vallen en Butterstar te stalken. Maar eerst was Butterkit van plan om één van de warriors te vragen wat dat witte spul was. Voorzichtig stapte hij naar buiten, om vervolgens heel snel weer naar binnen te stormen. Toch stapte Butterkit voor de tweede keer naar buiten, want hij was niet slap. Hij was de stoerste van de clan! Vond hij zelf tenminste. Half ingezakt stapte Butterkit naar de eerste de beste Warrior toe. Iet wat ver van hem vandaan, maar hij was de enige die in zijn eentje was. "Wat is dat rare, witte spul wat op de grond en in de lucht hangt?" vroeg hij nieuwsgierig.

-tag: Lynxfang

Liongaze accepteerde het aanbod maar al te graag. Glovefall keek glimlachend toe hoe hij een hap nam. Damp kwam van het half witte konijn af. Ze keek hoe het naar boven kringelde en wenste dat ze het ook zo warm kon hebben. Ze keek naar de zwart-witte kater die haar mening bevestigde. Ze boog voorover en nam ook een flinke hap. Konijn was lekker, maar ze sloot toch haar ogen en dacht aan de smaak van vis. Snorrend slikte ze de hap door. "Als je er hard genoeg aan denkt smaakt het een beetje naar vis," lachte ze.

Tag: Liongaze

Everyting is hard before it is ~~easy~~

Met een warme glimlach keek de Flame point toe hoe een van haar beste vrienden Silvercloud naast haar plaats nam en zachtjes duwde de flame point zichzelf tegen haar aan. Het was fijn om te weten dat ze nog altijd vrienden had waar ze op zou kunnen rekenen. Zoals een van haar voorgangers altijd al gezegd had. Riverclan was een familie em ze zouden altijd bij elkaar moeten blijven in goede of slechte tijden. Een warme glimlach lach op haar lippen "Goede avond Silver, hoe gaat het?" Vroeg ze glimlachend maar knipperde opkijkend met een halve grijns bij het zien van een van haar favoriete idioten. "Een hele goede avond Panthergrowl." Grinnikte ze hem warm toe en rekte zichzelf uit kijkend naar de enorme prooi die hij in zijn bek vast hielt. "Hemeltje Starclan, hoe heb je dat monster te pakken weten te krijgen?" Vroeg ze lachend snuffelend aan de enorme vogel.

-Silvercloud & Panthergrowl

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Dawnfir

Ook Swampdust sloeg de helft van de muis af. Dawnfir onderdrukte een gaap en ging verder met het wassen van haar vacht. Op sommige plaatsen smolt de sneeuw sneller dan andere en wanneer het zich mengde met de aarde eronder, kon het behoorlijk vies worden en zo ook de kat die er doorheen liep. Ze liet zich hier echter nooit door tegenhouden, het betekende enkel dat ze zichzelf later wat beter zou moeten wassen. "Wanneer denken jullie dat de rivier weer zal ontdooien?" vroeg ze aan haar gezelschap om een gesprek te starten. Een moment als dit was er om wat met elkaar te spreken.

(Tag: Swampdust & Fairfaith)

Butterstar's vacht kwam tegen die van haar aan. Het was fijn om eens met haar vriendin samen te zitten, vooral omdat het de afgelopen Leafbare behoorlijk druk is geweest voor haar. Het was een extra koude periode dus er moest enorm veel geregeld worden. "Goede avond Silver, hoe gaat het?" Ze draaide haar kopje naar de poes en haalde even haar schouders op. "Ik voelde me deze morgen niet al te best, maar nu gaat het al wel wat beter." mauwde ze kort. Ze wilde de wedervraag stellen aan de poes toen Panther er plots aankwam met een enorme prooi tussen zijn kaken. Ze gaf Panther een korte lik langs zijn hals toen hij haar begroette met een kopje en liet vervolgens haar blik naar de prooi gaan. De kater stelde voor om met hem te delen, maar Silver schudde wijs haar kopje. Als ze nu iets zou eten, zal het er straks zeker terug uitkomen. "Hemeltje Starclan, hoe heb je dat monster te pakken weten te krijgen?" Butterstar vroeg al snel naar hoe hij de reiger gevangen had.

Tag: Butterstar en Panthergrowl

"I've no need of mighty deeds, when I feel your arms around me."