♠ Vain ♠

Vain

 
 
Name: Vain
Gender: Female
Age: 4 moons
Sexuality: Hetero
 
 
 
Clan: Bloodclan
Leader: Claw {I kinda like you, I think you're a great leader}
Deputy: Zira {Damn you're pretty!}
 
 
 
Mother: Spinella {I miss you}
Father: Don {I hate you even more than I hate those clans}
Brother(s): Fudge {You dirty betrayer}
Sister(s): Mrs {You left me, how could you?!}, Joan {I love you, but you are an idiot}
Bloodline: 50% Rogue 50% Bloodclan
 
 
 
Nose colour: Pink
Pawpads colour: Pink
Paws colour: White
Fur colour: Black and white
Fur length: Short
Eye colour: Bright blue
Build: Slank
 
 
 
 
Vain is een lieve en vriendelijke poes. Door haar verleden is ze harder geworden en doet haar best zelfstandig te zijn, als is ze nog maar 4 manen oud. Ze doet haar best om in haar eentje voor haar zus, Joan, te zorgen. In tegenstelling tot vele andere kittens is Vain absoluut niet nieuwsgierig en geraakt ook niet zo snel opgewonden. Ze is heel kalm en denkt na over elke pas die ze zet. Voor een kit van 4 manen oud is ze zeer vooruitdenkend. Ze heeft al vele plannen voor later, maar houd die wel voor zichzelf. Niemand kent de échte Vain. Na het ‘ongeluk’ heeft zij een mentaal schild rond zich gebouwd en is enorm teruggetrokken tegen anderen en uit haar gevoelens zelden tot bijna nooit. Huilen doet ze ook niet, zelfs niet op de ergste momenten in haar leven. Zelfs als kitten heeft ze nog nooit gehuild. Ze wil sterk zijn voor haar zus. Bovendien wil ze ook niet dat er voor hen gezorgd word, want er zijn veel poezen in Barn two die hen proberen te helpen en te verzorgen, maar dat wijst ze telkens af.
 
 
 
 
Toen Vain 2 manen oud was kwam haar vader het kamp binnengeslopen en stelde voor om een boswandeling te maken met heel de familie. Dus vertrok het vrolijke gezin en samen wandelden ze door het bos. Na een lange tijd te hebben gewandeld huppelde er een konijn langs en Joan ging erachteraan. Hun moeder riep haar nog terug, maar ze luisterde niet meer. Vain zag haar zus tussen het struikgewas verdwijnen. Ze keek vragend om naar haar moeder, maar wat ze zag was vreselijk. De zwarte poot van haar vader klapte met ontblote nagels tegen de volwassen poes haar hoofd. Ze viel op de grond en bleef daar liggen, met bloed overal over haar gezicht. Verstijfd van angst en verbazing bekeek Vain het tafereel. Ze wilde haar moeder helpen, maar haar poten werkten niet mee. Ze kon niets doen. Ze kon alleen maar toekijken hoe de scherpe tanden van de gitzwarte kater zich diep in haar keel boorden. Vain zag hoe de ogen van wie ooit haar moeder was glazig werden. Toen keek ze naar haar vader. Met een grijns op zijn gezicht keek hij naar zijn door hem gedode partner. Vain wist dat ze niets meer kon doen en sprong het struikgewas in, op zoek naar Joan en zo ver weg mogelijk van haar vader en moeder. Ze keek nog even achterom en zag hoe de twee piepende losers Fudge en Mrs door haar vader werden opgetild en meegenomen. Ze zagen er zelfs blij uit! Vain kon dat maar niet geloven. Ze wilde daar zo snel mogelijk weg en rende sneller dan het licht. Niet lang daarna kwam ze Joan tegen, die had zo te zien haar konijnenjacht opgegeven. “Mama en papa zijn op reis,” vertelde ze de naïeve poes. Ze kon het haar niet aandoen om de waarheid te weten, het was te vreselijk.