Open Scars {Muta}

Ze haatte dat ze niet het kamp uit mocht. Nog twee manen en dan zou ze eindelijk Young One zijn. Maar dat zou nog zo lang duren. Ze dacht aan haar moeder. Haar moeder die hier niet was. Al twee volledige manen. En Fudge en Mrs waren ook al twee hele manen verdwenen. De vieze, vuile verraders! Vain zuchtte en plofte neer in de schaduw van het kamp. Eigenlijk moest ze binnenblijven in de barn, maar daar was het zo saai. Niet dat het hier leuker was. Ze wilde haar moeder terug. Ze wilde dat haar moeder haar warm zou houden en met haar zou spelen. Maar die vreselijke kat had haar alles afgepakt. Alles! Ze had gezien hoe zijn tanden diep in haar huid boorden. Het bloed liep uit zijn mond. En die grijns op zijn gezicht. Die misselijkmakende grijns. Ze walgde ervan. Ze had nog net op tijd opzij kunnen springen, want toen griste de vreemde kater Mrs en Fudge mee. Maar dat wouden ze maar al te graag. Anders zouden ze wel weg zijn gelopen voordat hij zich naar hen had toegekeerd. Dan zouden zich net als haar in de bosjes verscholen hebben. Gelukkig was Joan zo dom, of moest ze slim zeggen, om achter dat stomme konijn aan te gaan. Anders zou ze ook zijn meegenomen door hun vader en dan zou ze hun dode moeder hebben gezien. Dan zou ze hebben gezien hoe hij haar had vermoord. Vain rilde, dat zou de simpele ziel van Joan niet aan hebben gekund.

::

Wat haatte ze het om Young One te zijn. Echt, ze vond het verschrikkelijk. Het enige wat haar nu nog plezier deed was haar zus Ophelia en dat ze gewoon overal mocht gaan en staan waar ze wilde. Nou ja, niet helemaal. Er was één plek waar ze nu nog niet mocht zijn en dat was hun tweede kamp, ofzoiets. Katten waren daar altijd erg onduidelijk over, en daardoor was Muta daar erg nieuwsgierig over geworden. Ze liep het kamp weer binnen en zag daar een kitten zitten, ongeveer 2 manen jonger dan zij. Ze liep op haar af en ging naast de zwart witte kitten zitten. "Hallo, hoe heet jij?" sprak ze vriendelijk, met haar iet wat schelle stem.

all I believe, is it a dream, that's come crashing down on me?
Open Scars {Muta} Muta10

all that I hope, is it just smoke & mirrors?

Er liep een kat in haar richting, maar dat had Vain niet door, ze was volledig in gedachten verzonken. "Hallo, hoe heet jij?" Ze keek op en zag een tabby poes voor zich staan. "Hallo," zuchtte ze. "Ik heet Vain, en jij bent Muta, toch?" Plots rilde ze, blijkbaar was het kouder dan ze had gedacht, ze merkte de ijzige wind die door haar dikke pels heen ging nu pas op. "Mag ik tegen jou aan gaan zitten, het is hier heel koud," klappertandde ze verlegen.

-flut sorry :3

::

De andere kattin stelde zich voor. Van dus. Toen Vain vroeg of zei Muta was knikte ze verrast. Ze had nog nooit meegemaakt dat iemand meteen haar naam wist. "Dat klopt." miauwde ze ter bevestiging. Er woei een ijzige wind door haar vacht, maar Muta had er nu niet last van. Hier was het warmer dan buiten. Wel zag ze dat de zwart-witte kitten rilde, en de bruine tabby maakte er van uit dat die het wél koud had. En ze had gelijk. "Mag ik tegen jou aan gaan zitten, het is hier heel koud." klappertande Vain dus ook. Ze draaide even verlegen haar oortjes, maar knikte van wel. Als iemand het koud had, was het echt geen misdaad om die gene op te warmen toch? "Hoe oud ben je?" vroeg ze, toen ze wat dichter bij Vain ging zitten zodat haar vacht en die van de ander tegen elkaar kwamen.

all I believe, is it a dream, that's come crashing down on me?
Open Scars {Muta} Muta10

all that I hope, is it just smoke & mirrors?

Ze was blij dat ze zich tegen Muta's pels mocht opwarmen. Muta schuifelde naar haar toe en Vain genoot van de hitte die op haar toe kwam stromen. Al was het niet echt zo warm. "Ik ben al 4 manen oud," glimlachte ze. 4 manen... Het zou niet meer zo lang duren totdat ze Young One was. Daar keek ze enorm naar uit. Ze zou een mentor toegewezen krijgen en eindelijk het kamp uit mogen. Zonder begeleiding dan toch. Want ze was al met haar moeder naar buiten geweest, daar dacht ze liever niet aan. "En jij?" Vain keek omhoog, in de groenige ogen van Muta. "Jij bent zeker al meer dan 6 manen oud he?" Gelukzak, dacht ze er nog achteraan. Zij leerde al vechten en jagen. Zij leerde zichzelf te verdedigen. Terwijl Vain zich dagenlang zat te vervelen in het vreselijke kamp. Maar eens ze hier uit zou kunnen, zou ze hele dagen in de wijde omgeving beleven. Ze zou haar vader opzoeken en hem vermoorden. Ze zou haar moeder wreken, dat was zeker. En Mrs en Fudge zou ze ook straffen, die vuile verraders.

::