Coward!

Onderwerp: Coward! vr 22 jan 2016 - 14:29

Barksound stond nog steeds op dezelfde plek, sinds het grootste deel van de clan het kamp verlaten had om wraak te nemen op Riverclan. Hij staarde verdwaasd naar de kamp uitgang. Brindleleaf's laatste woord galmde rond in zijn kop. Lafaard! Het deed hem pijn om haar dat te horen zeggen. Hij kneep zijn ogen even dicht en legde zijn oren plat in zijn nek. Wat had hij gedaan? Mousedung! Bark opende zijn ogen weer en probeerde zichzelf te herpakken. Dit deed hij door zich recht te trekken en zijn kop wat hoger in de lucht te steken. Hij was hier gebleven om het kamp te beschermen. Lafaard! Dat was de reden die hij zich zou voorhouden. De warrior draaide zijn kop om toen hij in zijn ooghoek een gestalte zag staan. Crowcall, een jonge warrior.

1ste post voor Crowcall, daarna open voor alle katten die in het kamp zijn gebleven tijdens het gevecht WC x RC

Theme

:..:

Onderwerp: Re: Coward! vr 22 jan 2016 - 14:36

Crowcall was uiteraard de eerste vrijwilliger voor het bewaken van het kamp. Ze had een hekel aan gevechten en al helemaal als ze zo zinloos waren als dit. Sommige katten zouden haar misschien een lafaard vinden, maar dat was dan maar zo. Ze zouden eigenlijk blij moeten zijn: dat zij hier bleef, betekende dat weer aan andere kat fijn mee kon gaan doen aan het vechten. Je kon het bijna als zelfopoffering zien. Ze wist dat in ieder geval Wolverinebite wel zou weten dat zelfopoffering niets met haar beslissing te maken had en ze deed dan ook wat moeite om uit zijn blikveld te blijven.
Het was opeens erg stil in het kamp toen de rest op oorlogspad was. Ze zag dat Barksound ook in het kamp was gebleven en ze glimlachte even naar hem, waarna ze op hem af stapte. "Jij ook nog hier?" zei ze. Het was een vrij overbodige opmerking, maar het was de enige manier die ze kon verzinnen om een gesprek te beginnen.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

Onderwerp: Re: Coward! vr 22 jan 2016 - 14:49

"Jij ook nog hier?" Toen de warrior iets aan hem vroeg draaide hij zich naar haar om. "Iemand moet het kamp beschermen." mauwde hij met een kort knikje naar haar. "Niet iedereen kan zich zelf beschermen. Het is aan ons om deze te beschermen die het zelf niet kunnen." voegde hij er nog aan toe. De warriorcode zei het, dus het was aan hen om het op te volgen. Even ging zijn blik naar de kampuitgang om vervolgens terug naar de poes te gaan. Ze was jong en je zou verwachten dat ze zich helemaal wilde bewijzen als jonge warrior, maar ook zij had besloten om hier te blijven. Bark zette zich neer. "Deze oorlog met Riverclan is zinloos," mompelde hij uiteindelijk. Hij dacht aan Everstar. Straks verloor ze een leven en zou hij, voor de tweede keer, daar de schuldige van zijn.

Theme

:..:

Onderwerp: Re: Coward! vr 22 jan 2016 - 16:29

Yellowcloud was in het kamp gebleven. Ze was niet de sterkste en zeker niet de gezondste. Onder haar dikke wintervacht zat een magere jonge kattin verborgen. Ze keek van een afstandje naar de katten die ten strijde trokken. Ze vond het niet echt erg dat ze niet mee ging. Ze had nooit van strijd gehouden. Wel hoopte ze dat de Riverclan een les zou leren. Hoe durfden die vissevreters zomaar onze deputy te vermoorden. Haar oren wiebelden even toen ze een zin opving uit het gesprek tussen Barksound en Crowcall. 'Wil je dan niet dat je mentor gewreekt wordt?' Vroeg ze voorzichtig aan de oudere donkergrijze kater.

''Not the most strong warrior windclan had, but she's fine.''

♦.♦:

Onderwerp: Re: Coward! vr 22 jan 2016 - 17:51

Bearkit knipperde nog even na. Het gehele verhaal van de rode poes die zijn mama Everstar noemde dreunde nog in zijn hoofd na en door alle comotie was hij even kwijt waar mama was. Was ze meegegeaan met de katten groep? Was ze nog in het kamp? Lag ze nog te slapen? Hij wist het niet en even leek het alsof hij meer dan alleen eenzaam was. Het kamp voelde leger aan dan normaal en het maakte hem bang. Daarom trippelde hij zo snel zijn kleine pootjes hem konden dragen naar het kleine groepje grote katten. "Heeft een van jullie mama gezien? Is ze meegegaan?" Piepte hij vragend zijn kopje schuinhoudend.

Onderwerp: Re: Coward! vr 22 jan 2016 - 19:39

Ze was met de groep mee gelopen maar halverwege had ze zich bedacht. Bear was te jong zijn moeder te verliezen. Ze ging hem dat niet aan doen, met een zachte draf kwam ze het kamp in nog net het stemmetje van haar zoon horend. De stem van de kleine liet haar glimlachen en warmde haar op van binnen. Ze liep naar de kitten toe en gaf hem een lik over zijn kop. 'Mamma is hier.' Als ze bij Bear was zakte haar 'Niets boeit mij' houding volledig van haar af en was ze de overbezorgde en lieve queen. Ze zakte door haar poten naast de kitten en legde haar poot op zijn rug en dwong hem naar de grond om hem te wassen.

Shadowkit - She-cat - Kitten - Clan Unknown

Northernlight - She-cat - Warrior - Windclan

Erosa - She-cat - Escaped Kittypet/Rogue

::

Onderwerp: Re: Coward! za 23 jan 2016 - 11:13

"Iemand moet het kamp beschermen", antwoordde Barksound. "Niet iedereen kan zich zelf beschermen. Het is aan ons om deze te beschermen die het zelf niet kunnen." "Hm, ja", zei Crowcall. Ze was het wel met hem eens, maar het was niet de voornaamste reden dat ze niet meegegaan was. Straks raakte ze daar nog zwaargewond, of ging ze zelfs dood, en voor wat? "Deze oorlog met Riverclan is zinloos," mompelde Barksound toen, alsof hij haar gedachten had gelezen. Crowcall had zo'n opmerking niet van hem verwacht. Whitelion was ooit zijn mentor geweest, de meeste katten zouden in zo'n situatie niets dan wraak aan hun kop hebben. Ze bedacht zich dat het sowieso vrij opvallend was dat hij niet was meegegaan. Crowcall knikte. "Inderdaad..." zuchtte ze. Ze zouden hier niets mee bereiken.
Yellowcloud voegde zich bij hen. De rood-witte poes was blijkbaar ook gebleven. Crowcall en zij scheelden maar een maan. Yellowcloud vroeg aan Barksound waarom hij niet meegegaan was.
Opeens kwam een van de kittens aangetrippeld. Hij vroeg of iemand zijn moeder had gezien. Voor iemand antwoord kon geven kwam de moeder er echter al aan. Was Northernlight van gedachten veranderd? Crowcall meende zich te herinneren dat de queen in eerste instantie wel met de clan vertrokken was.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

Onderwerp: Re: Coward! za 23 jan 2016 - 15:53

De woordjes mama is hier lieten zijn kleine hartje even springen en met grootte oogjes draaide hij zijn kopje om een lach op zijn lipjes. "Mamaa!" Riep hij opgewonden de andere katten om hem heen even compleet vergeten zijn en duwde zichzelf tegen haar aan maar begon meteen klagelijk te piepen toen ze hem op de grond duwde en een uitgebreide wasbeurt begon te geven. "Maahhhmmmmm niet voor de grote kattenh." Piepte hij terwijl de chocolade bruin witte kitten probeerde te ontsnappen aan zijn moeders tong des doods.

Onderwerp: Re: Coward! za 23 jan 2016 - 16:04

Hij haalde even zijn mondhoek op toen ze zijn opmerking bevestigde. Oorlog was over het algemeen zinloos, maar toch had hij Riverclan de schuld gegeven van de dood op Whitelion. Dat was het eerste wat in hem opgekomen was en het leek zo onschuldig op dat moment. Misschien dat hij op dat moment niet echt had nagedacht daarover, maar eerder bezig was met het beschermen van Whitelion's eer. 'Wil je dan niet dat je mentor gewreekt wordt?' Barksound draaide zich zijdelings om toen een andere warrior zich bij hen voegde. "Natuurlijk wil ik dat, maar een warrior mag zich niet echt baseren op wraak. Dat zorgt alleen maar voor problemen." gaf hij als antwoord. Het was waar, als je het vergeleek met de warrior code, maar niet zíjn reden om hier te blijven. Ondertussen was er ook een kitten naar hen toe getrippeld die achter zijn moeder vroeg. Hij was niet meer op de hoogte van de queens en kittens sinds Brindleleaf de nursery verlaten had, en kon dan ook niet antwoorden. Gelukkig kwam zijn moeder hem al snel tegemoet. "Ik denk dat ik direct maar eens voor de ingang van het kamp ga staan. Moest er vijandige katten aankomen, waarschuw ik jullie wel." mauwde hij met een kort knikje naar de katten die rond hem stonden. Als hij hier te lang bleef staan bij deze katten, zouden ze straks zijn angst nog ruiken.

Bark out

Theme

:..:

Onderwerp: Re: Coward! zo 24 jan 2016 - 13:38

Crowcall moest even glimlachen bij Bearkits wanhopige uitroep. Queens waren meestal zorgzamer dan hun kittens wilden. Ze vroeg zich af of ze zelf ooit kittens zou hebben. Ze zag het er voorlopig niet van komen. Wie zou de vader moeten zijn? Ze was zelfs nog nooit verliefd geweest. Maar goed, dat kon nog komen. Al wist niet niet zeker of ze dat wel wilde. Het leek haar vooral doodeng en heel erg onhandig. En waarschijnlijk zou ze ook nooit een goede moeder kunnen zijn. Ze schudde even haar kop.
Barksound gaf rustig antwoord op Yellowclouds vraag. Crowcall glimlachte naar hem. Ze zei niks, maar gaf met en knikje aan dat ze het helemaal met hem eens was. De kater leek zich niet helemaal op zijn gemak te voelen in het gezelschap. Hij kondigde aan dat hij op wacht ging staan bij de kampingang en liep weg. Crowcall stond op om achter hem aan te gaan. Ze had wel wat langer met hem willen praten. Hij leek in ieder geval haar ideeën over deze oorlog te delen. Ze ging echter meteen weer zitten. Ze moest haar gezelschap ook niet aan hem opdringen. Als hij geen gezelschap wilde, wilde hij geen gezelschap, punt. Ze keek naar Yellowcloud en daarna naar Northernlight, afwachtend of een van hen nog iets zou zeggen. Zelf was ze een beetje door haar woorden heen. Ze kon moeilijk haar mening over dit gevecht gaan geven tegenover katten die het waarschijnlijk niet met haar eens waren, maar ze kon ook niet liegen en doen alsof ze de aanval helemaal terecht vond.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

Onderwerp: Re: Coward! zo 24 jan 2016 - 13:49

"Natuurlijk wil ik dat, maar een warrior mag zich niet echt baseren op wraak. Dat zorgt alleen maar voor problemen." Yellowcloud knikte dat ze het begreep. Maar er was iets mis met Barksound, ze wist alleen niet wat. Een bruine kitten kwam bij hen staan die zijn moeder zocht. Maar voor Yellowcloud antwoordt kon geven kwam de moeder al aangerend. Ze mocht Northernlight niet zo maar ze was iniedergeval redelijk met kittens. "Ik denk dat ik direct maar eens voor de ingang van het kamp ga staan. Moest er vijandige katten aankomen, waarschuw ik jullie wel." Miauwde Barksound waarna hij naar de ingang liep. Crowcall keek vragend naar Yellowcloud en Northernlight. Yellowcloud schraapte haar keel. ''Iemand nog iets leuks te vertellen?'' Vroeg ze met druk op 'leuks'.

''Not the most strong warrior windclan had, but she's fine.''

♦.♦:

Onderwerp: Re: Coward! di 26 jan 2016 - 20:01

De kitten klaagde dat het niet voor de grote katten mocht en ze rolde met haar ogen. Hij had niets te willen, hij moest schoon en dat moest nu. 'Zodra je het zelf kan hoef ik het niet meer te doen.' Grapte ze zachtjes en bleef verder gaan over zijn kop en vervolgens snel het lichaam voor de hem los liet en bleef liggen in het kamp. Ze was een kreng naar andere en of het kits of volwassene waren maakte niet uit alles boven de twee maanden kreeg rustig een lel voor zn harses. Ze keek op naar de rode en de grijze poezen. Nooit echt de moeite genomen om de namen te onthouden. Waarschijnlijk zou het belletje wel rinkelen als ze werden gezegd maar veel kon het haar niet schelen. 'Meer eten voor ons.' Was haar reactie op de iets leuks te vertellen.

::

Onderwerp: Re: Coward! di 26 jan 2016 - 21:14

Yellowcloud zei als eerste weer iets. ''Iemand nog iets leuks te vertellen?'' vroeg de warrior, nadat ze haar keel geschraapt had. Iets leuks... Crowcall wist eigenlijk nog steeds niets om te zeggen. Het was bladkaal. Twee dagen geleden was de deputy vermoord. Een paar minuten geleden was de clan op oorlogspad gegaan, waarvan misschien niet iedereen zou terugkeren. Iets leuks? Crowcall zou bij StarClan niet weten wat er voor leuks te noemen viel. 'Meer eten voor ons', zei Northernlight. "Ik heb gisteren een vrij groot konijn kunnen vangen", zei Crowcall na een lange stilte ook maar. Ze moest toch wat. Ze keek even naar Bearkit. Kittens van zijn leeftijd die hun moeder nog hadden, hadden nog geen zorgen. Hij had vast wel interessantere leukigheden te vertellen dan zijn moeder een een stel bedrukte warriors.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

Onderwerp: Re: Coward! wo 27 jan 2016 - 10:24

Zodra zijn moeder hem eindelijk tot op het bot schoon gelikt had wurmde hij zichzelf los maar rolde even door het moment dat zij haar grip van hem verzwakte. Meteen schoot zijn kleine kopje trots omhoog en rekte het kleine lichaaampje uit en wapperde met zijn mini staartje heen en weer terwijl de kater zijn hoofdje bijdraaide. Meer proooi.. Ja dat was ook zo! Hij wou weer een muisje zoeke nvoor zijn mama net zoals hij gedaan had toen hij Puddlepaw tegen kwam. Oh dat was ook nog zo! "Ik ben op onderzoek om er achter te komen waarom mijn nieuwe beste coole vriend Puddlepaw heet! Weten jullie het?" Hij draaide vragend zijn kopje bij om vragend naar de grote zwarte poes te kijken voor hij zich het tweede punt van hun gesprek herinnerde. "Ohjaa Mamamamamam. Puddlepaw mij nnieuwe beste coole vriend, zei, dat zijn mama bij de medicine cat ligt. Mag ik haar opzoeken om haar op te vrolijken? Omdat ik jou ook altijd opvrolijk!" Met een brede grijns keek hij naar zijn moeder zijn zilveren oogjes hoopvol op haar gericht. dat zou ze vast wel goed vinden toch?