Late night lullaby OPEN

Onderwerp: Late night lullaby OPEN za 20 feb 2016 - 12:48

Het was avond, de zon was net ondergegaan. Leafpaw had gegeten, nadat ze gejaagd had voor de clan zoals de warriorcode zei. Ze had niet zo veel gevangen, aangezien ze nog jong was en nog veel moest leren, maar dankzij de hulp van een oudere warrior die haar onder haar vleugel genomen had zolang haar mentor geen tijd voor haar had had ze toch een muisje kunnen vangen. De warrior had haar daarna toestemming gegeven om het te eten. De calico neuriede zachtjes als ze de den inliep, zich opkrullend in haar nest naast haar siblings - naast haar twee broertjes en haar zusje, Briarpaw, Hollypaw & Rockpaw.

OPEN

Opgekruld in zijn nest lag Hollypaw heerlijk te genieten van de warmte in het nest. Hij spinde zachtjes terwijl hij zich omdraaide voor een goede houding om in te liggen. Zijn ogen waren al gesloten, maar hij sliep nog niet. Toen de geur van zijn zusje zijn neusgaten inkroop opende hij even een oog. "Hey zussie," Snorde hij zachtjes zijn ogen weer sluitend. Hij krulde zijn staart rond zijn poten en een gaap verdween uit zijn bek.

De poes richtte haar twee verschillend gekleurde ogen op haar broertje Hollypaw toen die sprak en glimlachte warm. "Goedenavond, Hollypaw.", antwoordde ze, even beleefd als altijd. Ze hield haar stem zacht, om de anderen niet wakker te maken - in hun plaats had ze ook niet graag gehad dat twee pratende katten haar wakker maakten, al zou ze dat nooit aan een andere levende ziel tonen. Dat was simpelweg niet beleefd. "Hoe was je dag?", fluisterde ze daarom tegen de bruine tabby naast haar, nog steeds een vriendelijke en warme glimlach om haar snuitje.

Terwijl zijn zusje hem beantwoorde, formeel als altijd, opende de kater toch zijn ogen maar weer. Ze zagen elkaar door de trainingen al zo weinig, het was fijn om aan het eind van de avond dan nog even de dag door te spreken. Daarnaast hoefde hij morgen waarschijnlijk toch niet zo vroeg op. Hij knipperde een aantal keer met zijn ogen om de slaap te verdrijven, maar bleef verder wel liggen. Hij keerde zijn kopje naar Leafpaw, hij gaf veel om zijn siblings en helemaal om Leafpaw. Hij had altijd al de neiging gehad om haar een beetje te beschermen. "Hmm, ja was wel oké." zei de kater en knikte bedenkelijk. "Ben op een jachtpatrouille geweest." Hij probeerde nonchalant te klinken, maar zijn enthousiasme was duidelijk te horen. "En jij Leaf, eindelijk ook al wat gevangen?" Holleypaw glimlachte een tikkeltje ondeugend en porde zachtjes met zijn pootje in haar zij. Ondanks zijn beschermende kant vond hij het ook leuk om haar af en toe een beetje te plagen.