Im sickening

_{Ze dacht dat het wel over ging, nee ze hoopte dat het wel over ging. De verkoudheid en de hoest leken alleen erger te worden. Hoe dan ook had de apprentice het nog steeds niet in haar hoofd gehaald om de med-cat te gaan bezoeken. Het ging wel over, had ze gedacht. Alleen dat leek niet het geval te zijn. Rose opende haar ogen, Eindelijk had ze wat kunne slapen. Een luide hoest bui overviel de kattin. Ze kreeg hier steeds meer last van, Rose gromde zachtjes en stond moeizaam op. Ze moest niet zeuren er waren katten die echt ziek waren, plus zij was niet ziek ze werd nooit ziek.Met moeite kreeg ze zich zelf uit haar nest, Een luide nies ontsnapte haar bek. Wilde schudde de poes met haar kop, nee ze was niet ziek alleen wat verkouden. Rose stapte de Apprentice Den uit. Een koude windvlaag waaide door haar vacht heen, de apprentice rilde even. Rose zuchte en ging dicht bij de ingang van de apprentice den zitten, haar ijs blauwe ogen gleden het kamp door. De apprentice begon weer te hoesten luid.}

Het was een winderige, koude dag vandaag. Vreemd, het was de laatste tijd juist wat aan het opklaren. Zouden het de laatste loodjes van leaf-bare zijn? Dat zal haast wel, het koude seizoen moest inmiddels wel aan een eind komen.
De gevlekte, kers verse Medicine cat liep haar hol uit, de open plek van het kamp op. Ze was op weg naar de prooistapel, tot haar oortjes een merkwaardig gehoest opmerkte. Ze wist zo op het eerste gehoor niet of het een verkoudheid was of iets ergers, maar er moest naar gekeken worden. Het gehoest leek te komen van haar vriendin, Rosepaw. Ze trippelde naar de leerling toe. "Hey Rose, gaat het wel?" miauwde ze met een licht bezorgde ondertoon in haar stem.

_{De Apprentice keek wat verbaasd op toen ze poot stappen hoorde, poot stappen die steeds dichter bij kwamen. Rose herkende de poes die op haar af kwam gelijk, het was Fair de kers verse medicine cat. "Hey Rose, gaat het wel?" miauwde ze met een licht bezorgde ondertoon in haar stem, Rose knikte langzaam en draaide even met haar oortjes. 'Ja hoezo? zie ik er niet goed uit dan?' vroeg ze met worden die er harder uitkwamen dan ze gedacht had. Weer begon de poes hard te hoesten, en kort daarna weer luid te niezen. Ze keek de oudere poes even kort aan, ja die dacht vast dat ze ziek was ofzo. Maar nee...ze voelde zich prima...ja prima.}

De bekende houding van de leerling deed haar even kort grinniken, maar toen ze de volgende hoestbui onder ogen kreeg verving het gegrinnik zich met een bezorgde blik. De kattin schudde haar hoofd en richtte haar blik vervolgens op haar vriendin. "Je ziet er prachtig uit, zoals altijd, Rose." begon ze met een kleine glimlach. "Maar helaas beschermd je mooie uiterlijk je niet tegen de gevaren van leafbare, kom jij maar eens mee naar mijn hol." In haar hol zou ze de poes wat beter kunnen onderzoeken, wie weet was Honeyscent daar wel om haar te helpen.

_{"Je ziet er prachtig uit, zoals altijd, Rose." Miauwde Fair met een glimlach, Rose knikte kort. Tuurlijk zag ze er goed uit, ze zag er altijd goed uit daar zorgde ze wel voor,"Maar helaas beschermd je mooie uiterlijk je niet tegen de gevaren van leafbare, kom jij maar eens mee naar mijn hol." ging de oudere poes veder, Rose versmalde haar ogen en nieste weer kort. 'Oh das niet nodig Fair ik voel me prima hoor' sprak de apprentice op een kalme maar zelfverzekerde toon. Ja er was niks aan de hand, Fair had wel betere dingen te doen niet? plus, ze wilde helemaal niet ziek zijn...}

Ugh, Rose was een lieve vriendin, maar soms zó ongelooflijk koppig. Ze gevlekte poes zwiepte even ongeduldig met haar staart heen en weer. "Nu misschien nog wel, maar dat niesje en die hoestjes kunnen uitdraaien op iets heel vervelends." Als er iets was wat ze absoluut wilde voorkomen was dat een zieke Rosepaw. Stel je eens voor, dan ging ze zich vervelen en schoot ze vast nog sneller uit haar slof. "Please, voor mij? Dan gaan we er daarna samen wel op uit, gezellig bijpraten." Misschien dat ze de leerling zo mee kreeg.

_{"Nu misschien nog wel, maar dat niesje en die hoestjes kunnen uitdraaien op iets heel vervelends." Miauwde Fair, Rose keek de oudere poes strak aan. Ze was geen kit hoor ze wist heus wel waneer ze echt ziek was en haar moest opzoeken. "Please, voor mij? Dan gaan we er daarna samen wel op uit, gezellig bijpraten." ging de oudere poes veder, Rose twijfelde even. Fair was wel haar vriendin en ze vond het ook wel leuk om met haar te zijn. 'Pff tuurlijk' mompelde ze zachtjes terwijl ze de oudere poes een por gaf 'Ik weet dat je een medicine cat bent Fair  en jouw taak is om katten gezond te houden maar geloof me het gaat prima' de apprentice zette een nep glimlach op terwijl ze weer een hoest bui kreeg een ergere deze keer.'Ik-ik moet gewoon even liggen' mompelde Rose zachtjes terwijl ze met haar blik naar de Apprentice Den gleed, ja morgen was alles weer beter.}

Wauw, wat was deze poes moeilijk te overtuigen. De hoestbui vervolgde, nu wist ze zeker dat er is aan het handje was. De Medicine Cat schudde haar hoofd en zuchtte zachtjes. "Rose, ik hou van je en ik wil niet dat je straks doodziek bent terwijl ik en Honeyscent dat hadden kunnen voorkomen." miauwde ze op strengere toon dan dat je van haar zou verwachten. "De Clan kan een sterke leerling als jij niet missen." Ze moest gewoon meekomen en Fair nam aan dat ze dat ergens zelf ook wel wist.