Michelle 140 Actief 'Tis a big and beautiful world. Most of us live and die in the same corner where we were born and never get to see any of it. I don't want to be most of us.
| |
| Onderwerp: This is now mine ma 29 feb 2016 - 18:43 | |
| Met een brede grijns op zijn kleine lippen trippelde de kleine kitten de grote grot binnen. Nog niemand had hem opgemerkt maar hij was dan ook echt de master in stealth. Niemand zou ooit ninja Bear zien terwijl hij zijn nieuwe missie uitvoerde. Hij had van de andere kittens gehoord dat de grote leader de Everstar hier sliep. Nou dat moest hij natuurlijk wel gaan onderzoeken want wie weet kon hij het wel toe-eigenen als zijn eigen bed. Volgens mama zou hij toch later leader worden dus ja. Dan moest hij maar wennen he. Eenmaal aangekomen in de koele omgeving grijnsde hij en sprong het nest in dat overduidelijk naar poes rook. He bah. Hij rook toch veel lekkerder! Met een grijns nestelde hij zichzelf op in een hoekje en sloot zijn ogen. Aahhh yep. Dit was het leven.
-Everstar
|
|
Floriske 2583 Actief Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know
Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie
| |
| Onderwerp: Re: This is now mine wo 2 maa 2016 - 20:24 | |
| Everstar liet het konijn op de prooistapel vallen en keek er even naar, met een maag die gromde als een beer. Ze sloot haar ogen even en keerde zich van de stapel af. Hij was te laag. Geen eten voor haar. Ze rilde van de kou toen ze haar den binnenstapte en hoestte een paar keer. Snuffend liep ze naar haar nest... Het was bezet. Everstar staarde even ongelovig naar de kitten, waarna verontwaardiging in haar opwelde. De brutaliteit! Ze klemde haar kaken op elkaar, wetend dat ze Bearkit anders onmiddellijk af zou snauwen. Northernlight was al moeilijk genoeg, Ever kon de problemen met haar kitten misschien maar beter op een enigszins vriendelijke manier oplossen, als dat mogelijk was. Als hij ook maar een beetje een kit van zijn moeder was, ging dit niet makkelijk worden. "Bearkit, ik neem aan dat je weet dat dit niet jouw nest is", zei ze rustig, maar met een ijzige ondertoon in haar stem. StarClan, waarom?! Waarom zat haar den altijd vol met kittens? Foxdung, ze was moe, ze had het koud, ze voelde zich slecht; ze had hier geen zin in! It is walking evenly between you and me, this truth, this terror And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror* ********- Spoiler:
|
|
Michelle 140 Actief 'Tis a big and beautiful world. Most of us live and die in the same corner where we were born and never get to see any of it. I don't want to be most of us.
| |
| Onderwerp: Re: This is now mine do 3 maa 2016 - 14:03 | |
| Een brede grijns lag op de lippen van de bruin witte kitten terwijl hij nog altijd probeerde te 'slapen' terwijl hij hoorde hoe de rode leader haar den binnen kwam. Zijn hartje sloeg sneller in zijn borstkastje en hij kneep zijn grijze oogjes stijf toe op dat ze niet zou merken dat hij wakker was. Zodra haar stem echter weerklink schoot zijn kleine hoofdje omhoog en knipperde hij even naar haar terwijl hij haar schaapachtig aankeek. Nee hij wist absoluut niet dat dit niet zijn nest was. Wist zij wel dat dit nu van hem was? Duidelijk niet, goh dan zou hij het haar maar uit moeten leggen nietwaar? Een grijnsje gleeover zijn lippen terwijl hij omhoog krabbelde. "Jaaaah, ik was het aan het warm houden!" Breed grijnsde hij en trappelde even met zijn pootjes wat stukjes mos lostrekkend die vervolgens tussen zijn oren lande. Breed grijnsde de kater naar zijn leader. "Je mag er wel bij komen hoor!" Verzekerde hij haar breed lachend. |
|