The last one standing {Final TC x BC fight}

Met Rowanflight aan zijn zijde leek de terugreis naar het kamp veel sneller voorbij te gaan dan verwacht. Ze waren dan ook in een mum van tijd gearriveerd bij de kamp ingang, waar Zealspark zonder te twijfelen onmiddellijk doorheen spurtte. Zijn lichte blauwe ogen stonden alles behalve vriendelijk maar hadden eerder een vastberaden en vechtlustige glans. Meerdere blikken werden op hem en Rowanflight geworpen, sommige Bloodclanners waren zelfs al bezig met zich een weg naar hem toe te banen. Zijn blik zocht echter  meteen naar Claw en zodra diens gestalte opdoemde in zijn zichtveld opende hij zijn bek, geen seconde meer verspillende. "Katten van Thunderclan," begon hij zijn ogen vernauwende terwijl zijn staart een zweepslag maakte in de lucht. "We hebben Silverstar gevonden! Hij is in leven en op dit moment onderweg naar het kamp. Dit betekend dus dat Bloodclan ons met niets meer onder bedwang kan houden! Het is tijd om het hef weer in eigen handen te nemen en Thunderclan te bevrijden uit de klauwen van Bloodclan!" Zijn stem klonk luid en duidelijk terwijl een zekere moed -waar hij niet eens van wist dat hij die had- door zijn lijf gierde. Hij staarde Claw geen tel langer meer aan maar vloog regelrecht op de Bloodclan leader af. Een strijdkreet verliet zijn bek, waarna hij ook de grauwen van de rest van Thunderclan hoorde galmen door het kamp. De beelden van zijn gehavende leader raasden door zijn kop heen. Dit gaf hem de kracht om op volle snelheid tegen Claw aan te beuken, hopende de zwarte kater zo tegen de grond te krijgen.

Tag: Claw

[Thunderclan versus Bloodclan]
Regels:
- Open voor alle Thunderclanners en Bloodclanners!
Dit is het laatste gevecht dat tussen TC en BC zal plaatsvinden!
- Silverstar zal in het kamp arriveren zodra Bloodclan verslagen is.
- Blijf ten alle tijden realistisch en niemand bepaald de wonden van de ander.
- Young ones vallen apprentices aan en members warriors en andersom. Let op de leeftijden, mocht je een oudere kat aanvallen heb je een grote kans dit te verliezen.

Zijn poten leken te vliegen over de grond en schouder aan schouder met zijn vriend stormde hij door. Wetende dat Silverstar veilig was had hem een energie stoot gegeven die hij nooit verwacht had te voelen en zodra ze in het kamp waren schoten zijn ogen naar maar een kat wiens bloed hij wou proeven. Hij had haarr haar gang moeten laten gaan toen hij niet anders kon maar nu zou ze er voor boeten. Ze zou voelen wat hij met haar had aangedaan toen zijn kittens toekijken met de dodo van Nightwish. Het was tijd. De woorden van Zeal galmde over het kamp en met zijn gouden ogen op de roodogige poes gericht grijnsde hij koud. "Laat zien waar thunderclan van gemaakt is!" Schreeuwde hij grommend voor hij opnieuw zijn donkere poten in beweging zette verschillende bloodclanners ontwijkend en gooide zichzelf bovenop haar. Haat brandend in zijn ogen. "Payback time bitch." Siste hij grijnzend naar haar voor hij uithaalde.

-ziraaaa

Dazzlestrike bevond zich dicht bij de nursery. Er waren een aantal kittens met hem wezen spelen, terwijl hij ze ook beschermde van lastige Bloodclan katten die als een stel termieten door het kamp heen dartelden. De jonge warrior vernauwde zijn ogen terwijl hij een duw gaf aan tegen een mosballetje en een jonge kitten er achteraan rende, met twee maatjes op haar hielen.
"Katten van Thunderclan!" Hoorde Dazzlestrike plots. Dat was de stem van Zealspark. Hij wiebelde met zijn oren en duwde de kittens met zijn neus terug de nursery in. "En kom er niet meer uit!" miauwde hij duidelijk, terwijl hij de woorden van Zealspark in zich opnam. Thunderclan zat tegen hun bevrijding aan! Eindelijk! Zonder enige aarzeling dook de fel rode kater op een Bloodclan kat af, met zijn nagels naar buiten gestoken en zijn tanden ontbloot.

Tag: Random Bloodclan kat

De kattin voelde zich belabberd. Ze had tijdelijk in het BloodClan kamp gelegen, maar voelde zich daar minder prettig. Ze wilde alles meemaken, weten wat er gebeurde. Ze moest katten leiden, niet ziek wegkwijnen in een Elite den. Daar had ze niks aan. Dus was de commander teruggegaan naar het ThunderClan kamp, en toen ze aangekomen was was ze gelijk in de medicine cat den gaan liggen. Nee, ze liet zich niet verzorgen, maar het was één van de rustigste plekjes die je hier nu kon krijgen.
Maar een paar uur later nadat ze aangekomen was, werd haar rust verstoord door een harde stem die de katten van ThunderClan toesprak, die niet Claw was. Meteen kwam ze overeind. Haar spieren waren stijf en haar hoofd bonkte, maar toch kwam ze overeind. Zachtjes kuchtte ze maar ze liep door. Het was Zealspark, de warrior die al voor zoveel oproer gezorgd had. Maar zijn boodschap was hetgeen dat alle ophef veroorzaakte. Zira's ogen verwijdden. Nee. Nee, nee, nee. Dit kon niet waar zijn. Dit was haar beloning geweest, ze had hier haar hele leven naartoe gewerkt. Ze konden hem niet gevonden hebben. De rode kater sprong toen richting Claw. Zira's ogen spuwden vuur. Dit was haar wraak geweest. Het was nog niet over. Hoewel ze zwak was door de ziekte, zou ze zich niet verschuilen. Zira hief haar klauw omhoog om deze in de eerste de beste ThunderClanner te slaan, toen ze omver gebeukt werd door Rowanflight. Ze had hem kunnen verslaan als ze helemaal beter was, maar nu? Toch zou ze geen angst tonen. Nee, ze zou zich niet uit het veld laten slaan. Ze zou een strijd geven tot haar laatste adem. Hard grauwde ze en bewoog hard heen en weer, waarbij ze één poot onder zijn lichaam vandaan wist te krijgen en sloeg deze hard naar zijn kop, waarna ze onder hem vandaan probeerde te kruipen.

Tag: Rowanfligt

De rosse kitten zat gewoon rsutig in het camp toen opeens een groepje warriors het camp instormde. Zealspark leek de leiding te hebben en hij vertelde hoe ze Silverstar terug hadden. Ja! Eindelijk! Eindelijk werden ze misschien verlost van de Bloodclanners! Redkit haastte zich naar de nursery, niet getraind en sowieso te bang om mee te doen in het gevecht. Een jongere kitten die ze herkende als Chestnutkit stak haar kopje uit de nursery. De rosse poes trok haar zachtjes weg bij de ingang. "Silverstar is terug en nu gaan ze Bloodclan verjagen!", zei ze tegen de jongere kitten, de opluchting haar gehakkel wegduwend.

Tag; Chestnutkit & andere kits/queens in de nursery

<sub>Vexus liep het Thundeclan kamp binnen , een plek waar ze niet vaak kwam. Ook al was thunderclan over genomen door Bloodclan en waren bloodclanner vrij om te staan en gaan waar ze maar wilde, Vexus wilde zich niet graag tussen deze domme clancats bevinden. Geloven in doden katten pff grow up! Natuurlijk was de prooi wel wat beter dan wat er te vinden was bij de twoleg place maar dat was voor haar dan ook alles. Er was iets gaande pff duidelijk de grijze poes versmalde haar ogen, een gevecht? wacht nee een opstand? ze hadden Silverstar gevonden? dachten ze nu werkelijk dat ze samen met die ouwe opa van hun konden winnen? Domme clan cats een grijns vromde rond de lippen van de poes, eigenlijk was het wel grappig om ze zo te zien ze klonken dit keer zo hoopvol. Vexus keek rond ze zag Zira en ze nam een voorbeeld aan haar de grijze poes liet dit niet zomaar voorbij gaan ze zal laten zien wie ze was en wat ze kon. 'Jullie zijn zo zielig' lachte de poes hard op, haar nagels schoten uit haar hulzen 'Iemand die durft?' lachte de poes vervolgens, vast niet wie durfde het nou tegen haar op te nemen?

Tag: Open ^^</sub>

Woede lag in zijn gouden ogen terwijl hij naar de bloodclan kattin onder hem keek. De poot die hij naar zijn kop kreeg probeerde hij te ontwijken maar kreeg een klauw vol in zijn wang en stapte even naar achteren. Grommend staarde hij naar haar zijn nagels uit hun hulzen duwend. "Je hebt Nightwish vermoord voor de ogen van de clan en mijn kittens daarmee hun onschuld meenemend." Gromde hij een klap uitdelend naar haar hopend haar oog te raken. "Je hebt de clan in een regelrecht dictatuur gestuurd met je smerige leider." Grommend beet hij haar richting op. "En je hebt de moeder van mijn kittens in wanhoop geduwdt tot ze niet meer met zichzelf kon leven!" Opnieuw sprong hij naar haar zijn nagels in haar vacht zettend en deze hopenlijk open scheurend. "Er is geen excuus voor deze acties. Je zal bloeden voor de pijn die je ons bezorgd hebt!" Grommend beet hij haar richting op zijn gouden ogen brandend van verlangen om haar te vernietigen.

-Zira

De kittens die Dazzlestrike naar binnen stuurde gingen naar binnen. Hij keek nog even goed naar binnen terwijl de woorden van Zealspark zijn oren vulde. "Redkit, jij bent de oudste, zorg er voor dat niemand naar buiten gaat!" Dazzlestrike wist dat als je een kitten een opdracht gaf, ze er zeker naar luisterde, zeker als je ze ergens verantwoordelijkheid voor gaf.
'Jullie zijn zo zielig,' hoorde Dazzlestrike een poes lachen. De fel gele ogen van de rode kater gingen op een licht grijze, beetje zilver gekleurde poes af. 'Iemand die durft?' Dazzlestrike krulde zijn lip op. "Wie niet?" Vroeg de gespierde kater, terwijl hij af zette met zijn achterpoten. Sinds zijn twaalfde moon was hij al warrior en er was geen dag voorbij gegaan waarin de rode kater niet getraind had. De poes was jonger, dit werd een leuk gevecht. "Zoveel stel je toch niet voor!" Hij sloeg zijn poot met uitgestrekte nagels op de schouder van de poes af, in de hoop haar schouder te verwonden. Thunderclan zou winnen dit keer.

Tag: Eerst de kittens, daarna Vexus

<sub>Het duurde niet lang voordat er een kat op haar af kwam "Zoveel stel je toch niet voor!" miauwde hij voordat hij met zijn uitgestrekte nagels het op haar schouder mikte, De grijze poes kon nog net de aanval ontwijken. Ze was misshien niet een en al spierbundel behendig was ze wel. En had daarom niet veel moeite aanvallen te ontwijken 'Ach jeej waar zijn mijn manieren?' blafde ze naar de kater 'Vexus aangenaam' grinnikte de poes terwijl ze met een snelle beweging wat zand zijn kant op probeerde te gooien om hem zo te verblinden en haar volgende aanval in te zetten. Wat een slag met haar nagels rond de gezicht van de kater zou zijn.

TagL Dazzlestrike</sub>

Verbaasd schoot hij omhoog toen hij de stem van zijn broer hoorde, zijn oren gelijk spitsend, zijn lichaam gelijk alert. De woorden die hij uitsprak gaven een geweldig gevoel, een gevoel dat heel zeldzaam was voor hem. Hij zag er niet uit en veel was hij niet aangesterkt maar vechten zal hij dit keer zeker. Voor zijn kittens, voor zijn lieve Sandkit. Bezorgd keek hij naar Red die er al aanwezig was, snel rende hij op de twee kits af. "Lievers, ga de nursery in. Red, doe het voor papa." Knikte hij met een snelle knipoog om vervolgens om zich heen te kijken wie hij... Nouja, wie hem zou kunnen afmaken maar hopelijk zelf ook niet al te best uitziende na afloop.

Het was een lange tijd geleden dat Wasabi in het Thunderclan Camp was geweest, maar nu ze eindelijk was gearriveerd, voelde ze een glimpje nostalgie. De Young One voelde zich echter niet op haar gemak, bang dat een van de Thunderclanners haar zou uitschelden voor verrader. Ze ontspande zich echter toen ze besefte dat zij hier de baas waren. Jammer nou, ze konden lekker niks uithalen.
Plotseling hoorde ze een gealarmeerd gebrul, en zag ze een felrode warrior het camp binnenstormen. Er werd gemeld dat Silverstar nog leefde en op weg was naar het kamp. Wasabi's ogen knepen zich samen tot felblauwe spleetjes, maar voor ze het realiseerde was het Thunderclancamp gevuld met vechtende, schreeuwende katten en het eerste vloeiende bloed. Wasabi slikte. Dit kon niet waar zijn. Dit kón niet waar zijn...
Niet opnieuw. Maar nu was het dubbel zo erg.
Ze meende een donkere flits te zien, gevolgd door een roste... Rowanflight. Zealspark. Ze vlogen recht op Zira en Claw af. Wasabi wist nu wat te doen in de kolkende massa vechtende katten en dook op de gestreepte Commander af, schoot haar mentor te hulp en beet instinctief in Rowans staart. Het was misschien niet de meest gedurfde zet, maar als ze de zenuw geraakt had, zou het 'n hoop pijn moeten doen.

But I realised i couldn't win.
Tag: Rowanflight en Zira.

Thanks Julia!

Spoiler:

Ze raakte hem. Meteen begon ze woest te bewegen om zo onder hem vandaan weg te kruipen. Het lukte, maar ze had amper tijd om zich te herstellen. Ze had meer tijd nodig. Rowanflight begon te brabbelen maar daar schonk Zira weinig aandacht aan. Ze was nu al aan het hijgen, dit ging haar nooit lukken. Maar toch zette ze door. Ze richtte haar wazige blik op de kater, zag zijn klauw veel te laat aankomen en kreeg een harde klap tegen haar oog aan. Door de grote kracht van de klap raakte ze uit balans en viel ze met een harde klap op de grond. Kom op, gromde ze zichzelf toe in haar kop. Ze was beter dan dit, ze kon hem makkelijk aan. De commander kwam overeind, knipperde hard met haar oog die nu al dik opgezwollen was wat het moeilijk maakte om erdoorheen te kijken. Rowanflight ging verder. Ah, dit had met zijn partner te maken. Zij had niks tegen Shiverthought gedaan, die was zelf de rivier ingesprongen. Woedend siste ze naar de zwartwitte kater toen deze zijn nagels in haar schouder zette en naar haar hapte. Ze rukte zichzelf los van zijn greep, wat ervoor zorgde dat ze bijna weer haar balans verloor en een stuk vacht bleef achter de nagels van haar tegenstander hangen. Boos grauwde ze en beukte zichzelf naar voren, waarbij ze wild naar zijn nek hapte. Ze moest hem verslaan. Ze had bij de verdomde ShadowClan twee van hen vermoord. Ze kon dit. Nu sloeg ze haar klauwen in zijn zij, hopelijk zo diep dat ze iets belangrijks raakte. Toen viel haar blik op Wasabi, die haar hielp. Een respectvolle knik werd door Zira naar de grijze poes gestuurd. Het was niet niks om je zo tegen je vroegere clangenoten te keren, dat was zeker. Maar Wasabi deed het nu zonder te twijfelen en als Zira hier levend uit zou komen, zou ze haar young one hier zeker voor prijzen.

Tag: Rowan & Wasabi

De grijze poes slaakte er in om zijn aanval te ontwijken. De poes vroeg waar zijn manieren waren en stelde zich vervolgens voor als Vexus. "Jouw 'manieren' worden hier niet langer meer getolereerd, dus het is tijd om op te sodemieteren," snauwde hij haar toe. De poes veegde met haar poot over de grond waardoor er allemaal stof op stoof. Dazzlestrike sloot zijn ogen en sprong er door heen, waarna hij zijn ogen opende en meteen met zijn poot uithaalde naar het gezicht van Vexus, in de hoop haar mooie kopje een tikkeltje te bewerken. Dazzlestrike was warrior geworden om zijn sterke en geweldige vechttechnieken, dus slecht was hij zeker niet.

OOC: Vexus

Adrenaline gierde door zijn lijf heen en met moeite wist de rood met witte Thunderclan krijger zich gefocust te houden op het gevecht. Het liefst van al wou hij die Claw op een smerige manier verwonden, zijn ogen eruit krabben, hem de pijn doen lijden die zovelen van zijn Clan geleden hadden.. Maar Zealspark verbood het zichzelf om te zakken tot het lage niveau waarop Claw handelde. Zijn lichte blauwe ogen stonden daarom dus gefocust en vastberaden. Zelfs de woorden die de zwarte kater uitsprak leken geen doorgang tot zijn hersenspinsels te krijgen. Hij negeerde de Bloodclan leader volledig, ontweek slechts diens uithaal door omhoog te springen en zich op de zwarte rug van Claw proberen te wagen. "Jij bent nóóit mijn leider geweest, noch die van Thunderclan." siste hij zacht, een poging makende om zijn nagels in de schouders van de Bloodclan kater te boren.

Tag: Claw

De grijze poes was rustig haar eigen dingen aan het doen. Het was alweer een tijdje rustig geweest in het kamp. Er waren gelukkig geen doden meer gevallen en ze kon misschien voorzichtig werden dat het een beetje begon te lijken op hoe het vroeger was. Buiten dat Claw nog steeds katten lastig viel. Zelf had ze ook onder de zwarte kater zijn klauwen mogen liggen toen hij haar verblind had. Mistpaw had ondertussen haar handicap geaccepteerd en ze wist er redelijk mee om te gaan. In gedachte verzonken stond ze zo een tijdje naar haar eigen poten te staren. Tot een wild gebrul haar oren bereikte. Ze was te verschrikt om het te kunnen hebben verstaan, maar de poes snelde zich naar de ingang van haar den. Het was Zealspark! Samen met Rowanflight. Ze brulde iets over Silverstar en dat ze hem gevonden hadden. Zou het echt? Dat zou geen bluffen zijn, Mistpaw wist het zeker. Adrenaline vulde haar aderen terwijl ze zag hoe haar clanmates op Bloodclan katten doken. Ze zouden nu eindelijk voor eens en voor altijd uit het kamp gejaagd worden! Claw zou geen poot hebben om op te staan. Mistpaw's oor trok naar een andere kant van het kamp. De kittens waren zich een weg naar het lawaai aan het werken, logisch. Snel sprintte Mistpaw aan de randen van het kamp richting de nursery. Ze liet haar blikken voor de kittens gaan. "Gaan jullie mee naar binnen toe? Dan vertel ik een verhaaltje. Of willen jullie iets spelen?" vroeg ze toen meteen. Ze moest de kittens bezig houden, een slagveld was geen plek voor jonge katten. Aangezien ze zelf niks kon moest ze haar clanmates maar op een andere manier helpen.

Tag: Alle kittens in de nursery!