At night

Ravenkit was de nursery uit geslopen. Iedereen lag te slapen en hij was nog de enige die wakker was. Tenminste, dat vermoedde hij. Ravenkit liep de open plek op en keek naar de lucht, waar te zien was dat het een heldere nacht was omdat er allemaal sterren te zien waren. Ravenkit glimlachte even. Zilverpelt, oftewel, het gebied van Starclan. Hoeveel dode katten zullen er wel niet zijn? Ravenkit fronste even. Dat was best wel een domme vraag, omdat die niet te beantwoorden viel. Niemand wist het, helemaal niemand, want niemand kon het weten. Niemand was oud genoeg omdat te kunnen vertellen. En wie wist, als er zo'n iemand was, dat er daarvoor ook nog katten waren geweest. Dus zelfs de oudste van de oudste zou het niet kunnen vertellen. Ravenkit grinnikte even in zichzelf. Dat was echt een rare, ingewikkelde gedachten en hij kreeg er lichte koppijn van. Waarom deed hij dat zijn hersentjes toch aan.

{Open}

Ravenkit had niet gehoord dat er iemand bij was gekomen, hij had het niet door gehad. De moeilijke gedachtes hadden zijn kop alweer verlaten en nu staarde hij enkel. Dit mocht echter niet lang duren, omdat er ineens een harde plof klonk. Ravenkit keek opzij en zag daar een witte apprentice liggen, een pers. Dat de witte apprentice een pers was, kon hij zien aan haar platte kop. "Wat doe jij daar?" Vroeg hij aan de apprentice met een vragende blik naar de apprentice toe. Een rare actie was het, vond hij, dus hij was wel benieuwd.

Ashpaw zei dat ze niks deed, dat de alleen maar viel. Ravenkit vernauwde zijn ogen. "Ookeey," reageerde hij langzaam. Ashpaw keek omhoog en merkte op dat de lucht mooi was. Ravenkit vernauwde zijn ogen en knikte. "Ja, heel mooi," zei hij dan ook. Toen Ashpaw zei dat daar de Starclan katten woonden knikte hij. "Yep," reageerde hij. "Ken jij katten die daar wonen?" Vroeg hij toen. Ravenkit wel, zijn zusje Gracekit en broertje Lionkit.

Ravenkit vernauwde zijn oogjes bij de woorden van Ashpaw en keek naar de apprentice. "Als er iemand in Starclan was zoals een broer of zus zou je dat toch wel weten? Ik bedoel..." hij zweeg even. "Ik weet het van Gracekit... mijn zusje... en Lionkit is er nu ook niet meer," vertelde Ravenkit, waarbij zijn jonge blik even verduisterde. Deze schudde hij echter al snel weer van zich af. Hij was een gelukkige kitten en dat wouden zijn twee verloren siblings ook. Toen vroeg Ashpaw waarom hij nog uit zijn nest was, om deze tijd. Ravenkit glimlachte even onschuldig. "Ik kon niet slapen en wou sterren kijken, ik ga zo wel weer terug," vertelde hij. "En jij dan?"