Nevermind I'll find

De kattin zuchtte lichtjes toen ze de muis die ze een tijd lang achterna gezeten had in zijn holletje zag verdwijnen. Ze kon nu niet meer bij hem, wat een prooi minder betekende voor de Clan. Echter maakte dat rond deze tijd van het jaar niet zo erg uit; ze hadden met prooischaarste moeten leven in de koude leafbare van de afgelopen tijd en nu werd het weer warmer, wat een overvloed aan prooi betekende. Toch had ze gehoopt de muis te weten te vangen. Met een kleine tik van haar staart kwam de witte kattin overeind en stak ze haar zalmroze neusje weer in de lucht, in de hoop nieuwe prooigeuren op te vangen. En hoewel dit zeker het geval was, stak één geur erboven uit; de geur van een Clangenoot die vlak bij haar was. Een beetje twijfelend keek Dovewing om zich heen, op zoek naar de kattin die ze geroken had. Om heel eerlijk te zijn had ze niet bepaald zin in gezelschap, omdat ze vaak dichtklapte met katten die ze nog niet bijzonder goed kende.

+ 1st post Jewelgleam

De poes moest toegeven dat ze de laatste tijd niet zo goed in haar vel zat; Het leek alsof de hele wereld met een enorme vaart vooruit ging en zij stilstond. Ze haatte het. Dit zou ze natuurlijk nooit duren te zeggen, maar alleen blijven tobben zou zeker niet helpen. Jewel zuchtte, en stond op. Een frisse neus halen en haar clan helpen zou zeker haar wat opvrolijken. Eenmaal buiten het kamp rook ze al snel een clangenoot, en op een impuls stapte ze er op. Halverwege haar tocht bedacht Jewelgleam zich dat dit een slecht, slecht idee was, dat ze waarschijnlijk alleen maar voor de voeten zou lopen, dat de andere kat haar niet hoefte, en gedachten van hetzelfde soort. Helaas was ze nu te dicht bij, niks meer aan te helpen. Ze zag een andere witte poes, die ze als Dovewing herkende. Ze stond nu bijna voor haar neus, maar woorden leken haar te ontglippen. "Ik, eh, ik dacht..." Kom op! "Samen jagen?" Kwam er uiteindelijk zacht uit, en ze bad naar starclan dat de warrior goed gezind was vandaag.

De andere warrior stond echter al voor haar neus. Het was Jewelgleam, een kattin even oud als zijzelf. Hoewel ze in dezelfde tijd opgegroeid waren, kenden ze elkaar niet goed zoals verwacht kon worden. Toen begon de ander wat stotterend te praten, en vroeg vervolgens of ze samen konden jagen. Dovewing knikte. "Natuurlijk," miauwde ze, haar stem zacht zoals altijd. "Ik zat net een muis achterna, maar die..." haar stem werd steeds zachter naarmate de zin eindigde. "Die is weggeglipt." vertelde ze toen maar ietwat beschaamd. Ze rook aan de lucht en een geur van eekhoorn stak boven de anderen uit, wat betekende dat deze dichtbij was. Nu was Dove daar niet bepaald blij mee, aangezien ze voor geen kant kon klimmen... "Zullen we achter de eekhoorn aangaan?" vroeg ze toch wat onzeker, aangezien ze geen slechte warrior wilde lijken.

"Natuurlijk," Jewel ontspande een beetje. "Ik zat net een muis achterna, maar die..." Ze wachtte geduldig op de rest van de zin, al kon ze al raden waar die heen ging. "Die is weggeglipt." De poes knikte begrijpend. Gelukkig was het new-leaf, wat betekende dat er nu overal prooi was. Ze zouden makkelijk weer iets vinden. En ja hoor, al snel rook ze eekhoorn. "Zullen we achter de eekhoorn aangaan?" Jewelgleam glimlachte ietwat zekerder. Het was best prettig om een jaagmaatje te hebben. "Laten we dat doen." Na die woorden opende ze haar bek, om de eekhoorn makkelijker op te sporen.