Just, chilling..

Het was heerlijk weer en Rushingpaw had besloten dat het goed was eens haar jaagskills omhoog te brengen. Echter had ze tot nu toe niks gevangen, helaas. Terwijl ze door het territorium heen liep kwam ze in de buurt van de Sunningrocks waar ze de geur van een andere Riverclanner oppikte. Al snel herkende ze de geur en een grijns kroop op haar gezicht. Verderop trof ze de andere apprentice aan die heerlijk lui lag te wezen. Ze hoorde hem iets mompelen alleen ze was te ver weg om het te horen. 'Wat moet dat daar! Ga eens iets nuttigs doen!' riep Rushingpaw naar Owlpaw toe met een ander soort stem, alsof het die was van een warrior. Waarschijnlijk klonk het niet zo, maar het ging erom dat de kater zou schrikken. Ze kwam naar hem toegelopen met een grote grijns op haar gezicht. 'Goed bezig met jagen zie ik.' wreef de poes het er nog meer in.

De poes stapte grijnzend de struiken uit terwijl ze zag hoe de kater opschrok van haar stem. Vlug had hij omgekeken om vervolgens geïrriteerd zijn kop weer weg van haar te draaien. Dit maakte de grijns alleen maar groter op Rushings gezicht. Natuurlijk wreef ze het er nog even in hoe goed Owlpaw bezig was met jagen. Waarschijnlijk hielp dat ook niet bepaald. Ze ging naast hem zitten terwijl ze zag hoe een kleine grijns zich toch wel vormde rond zijn lippen. Hij vond het stiekem wel grappig. Ondanks dat hij dan strak naar voren probeerde te kijken en ook nog even een opmerking wilde terugkaatsen. 'Je vind het stiekem wel grappig,' zei ze grijnzend bij het zien van zijn gezicht. 'En ja, ik ben goed bezig met jagen hoor. Alleen heb ik nog niks gevangen tot nu toe,' beantwoordde ze luchtig zijn vraag. 'Zin om samen iets te vangen voor de elders misschien?' vroeg ze toen terwijl haar ogen naar de kater links van haar keken.

Rushingpaw keek de kater naast haar even aan die kort haar blik ontmoette toen ze vertelde dat ze nog niks gevangen had. Vervolgens bood ze aan om samen te gaan jagen voor de elders. Owlpaw keek haar weer even aan. 'Ik kan niet jagen..' antwoordde hij zachtjes. Rushingpaw keek hem weer even aan voor ze reageerde. 'Ik ook niet hoor. Dat is me nog niet geleerd. Maar ik probeer het in ieder geval alvast.' legde ze hem uit. Het was niet zo heel erg dat Owlpaw niet goed kon jagen. Voor alles was een eerste keer en je kon het in ieder geval proberen.

Rushingpaw legde Owlpaw uit dat ze ook nog niet had leren jagen en ze zag iets van opluchting bij de zwart witte kater. Zijn gezicht klaarde op terwijl hij vroeg of ze dan samen konden gaan jagen. De poes wilde net antwoorden maar Owlpaw was haar voor en stelde vast dat ze toch mee moest. Niet dat ze dat erg vond, ze had het zelf tenslotte voorgesteld. Hij sprong van de stenen af en Rushingpaw volgde hem terwijl hij haar riep. 'Ja, ja ik kom al!' riep ze vlug terwijl ze achter hem aankwam. Al snel rende ze langs hem en liep voorop terwijl ze haar neusje ongeduldig in de lucht stak. Ze wilde graag gaan jagen en snel, maar meestal kwam prooi niet uit de lucht vallen. Misschien kon ze nu nog wel wat andere diertjes vinden, al kon ze waarschijnlijk het best bij de rivier op vis gaan jagen. 'Kom, we gaan richting de rivier.' stelde Rushingpaw voor terwijl ze ondertussen in een hoog tempo liep.

Sorry beetje laat, had ff geen inspi >.<

Eenmaal bij de rivier aangekomen keek Owlpaw Rushing vragend aan, want wat moesten ze nu doen. Rushingpaw keek naar het water en dacht even na. Ze zag eigenlijk nog geen vissen zwemmen. 'Ik denk dat we even moeten wachten voor ze tevoorschijn komen. Dus nu moeten we alleen rustig zitten en wachten.' zei ze terwijl ze haar ogen niet van de rivier afhield. 'En als er een vis aankomt moeten we hem zo snel mogelijk eruit vissen met onze poten.' zei ze toen. Ze had het een Warrior wel eens zien doen. Het zag er niet zo moeilijk uit. Gewoon een kwestie van geduld waarschijnlijk. Al had ze geen idee hoe lastig dit nog ging worden.

Owlpaw legde uit hoe ze waarschijnlijk nu de vis moesten gaan vangen. Dus hield Rushingpaw haar blik strak gericht op het water terwijl ze wachtte tot er misschien iets zou gebeuren. Het duurde even maar toen kwam er een vis tevoorschijn. Owlpaw had hem echter al eerder in de gaten en sloop iets dichterbij zodat hij er beter bij kon. Helaas was hij te traag geweest en sloeg hij met zijn poot alleen in het water. En de vis was weg. 'Jammer,' zei Rushing terwijl ze toe had gekeken hoe haar vriend het aan had gepakt. Ze besefte zich dat die beesten nog aardig snel waren. Hoe ging het ze ooit lukken om dan vis te vangen? 'Misschien moeten we eerst klein wild zien te vangen voor we gaan vissen...' stelde ze toen maar voor. Ze konden vast wel iets als bijvoorbeeld een vogeltje of muisje vinden.