The Hanging Tree

Onderwerp: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 22:04

Acornpaw liet zijn blik omhoog gaan naar de grote, verbrandde boom. De sterke geur die er na zoveel manen nog altijd rondhing zorgde ervoor dat hij kort wat met zijn neus wiebelde. Hij ging met zijn poot over de grond heen, zag hoe deze een streep achterliet op de dode grond en hoe het as aan zijn poot kleefde. De Burnt Sycamore bleef een bijzondere plek in hun territorium, hij snapte niet waarom ze zo hun best deden om het te behouden. Immers was er geen enkel beetje prooi te vinden hier in de buurt, niet dat hij wist tenminste. Acornpaw zwiepte een keer met zijn lange, pluizige staart. De kater was al dertien manen oud, maar nog altijd apprentice omdat zijn mentor om was gekomen en hij nog geen nieuwe toegewezen had gekregen. Hij was groot voor zijn leeftijd, redelijk gespierd ook. De kater draaide zich om toen hij iemand in het struikgewas hoorde. "Ik weet dat je er bent, dus kom er maar uit," mauwde hij kalm.

[ Eerste post voor Crescentpaw ]

Onderwerp: Re: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 22:32

Met vrolijke huppelsprongen was Crescent door de best enge plek aan het gaan. Waarom ze hier was uitgekomen wist zij ook niet, maar het was nou eenmaal zou. Ze was wat achter dingen aan het aanlopen in de hoop iets interessants te vinden. Ze was nu een struik in gesprongen achter een mot aan. Het beestje had rustig op een boom gezeten, toen Crescent het per ongeluk aangetikt had. Zodra ze de struik in was raakte ze het echter al kwijt toen er een stem klonk. "Ik weet dat je er bent, dus kom er maar uit," hoorde ze iemand zeggen. Gelijk toen ze het hoorde stapte ze de bosjes uit en keek een beetje op alsof ze iets fout had gedaan. Die blik duurde echter niet lang -want ze had natuurlijk niks gedaan-. "Heey Acorn", zei ze op een vrolijke toon en een glimlach.

OOC -- Een spt'tje hehe x3

Pleαѕe doɴ'т тαĸe мy ѕυɴѕнιɴe αwαy:

Onderwerp: Re: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 22:52

De kater had zich volledig omgedraaid naar het struikgewas nu en wachtte af tot de kat die hij daar had gehoord eruit zou komen. Nadat hij had gepraat had hij een ShadowClan geur geroken, dus dat had hem al gerustgesteld. Een grijs met witte apprentice kwam vrolijk de struiken uitzetten en begroette hem. "Hey Crescent," begroette hij de iets jongere dengenoot en trok een scheve grijns op zijn gezicht. Zijn goudkleurige kijkers waren best wel groot en zorgde ervoor dat die erg goed opvielen bij zijn bruine gestreepte vacht. "Wat brengt jou hier?" vroeg hij vervolgens terwijl hij een keer met zijn staart zwiepte, en daarmee wat as op deed waaien.

Onderwerp: Re: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 23:26

"Hey Crescent", klonk er en ze glimlachte op een lieve manier naar hem. Ze was jonger en gedraagde zich ook duidelijk zo. "Wat brengt jou hier?" Crescent bracht haar ogen naar de hemel en maakte nog een klein sprongetje om hem heen. "Uuh", bracht ze uit. Er was nu duidelijk te horen dat ze niet wist waarom. Crescent wist eigenlijk niet waarom ze hier was. Gewoon op avontuur? De poes grinnikte toen ze een grappig antwoord bedacht. "Jij", antwoordde ze met een korte speelse grijns. Dat was het duidelijk niet en dat was te horen. Ze grinnikte nog een keer en keek hem aan.

Pleαѕe doɴ'т тαĸe мy ѕυɴѕнιɴe αwαy:

Onderwerp: Re: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 23:33

Acornpaw moest toegeven dat ze ervoor zorgde dat hij haar vrolijke gedrag al redelijk snel begon over te nemen. Het was hem wel duidelijk dat ze niet goed wist waarom ze hier precies was, waarna ze het antwoord dat het vanwege hem was er speels uit wist te brengen. Een jongensachtige grijns was op zijn gezicht te zien. "Nou zeg," begon hij grijnzend terwijl hij nog een keer met zijn staart zwaaide, die nu wel tegen de grond aan kwam en een beetje zwart zag door de asdeeltjes die eraan bleven plakken. "Begin ik fangirls te krijgen?" grapte hij terwijl hij zijn lange staart tegen haar neus aanprikte zodat deze een zwarte kleur kreeg van de as, waarna hij grinnikte.

Onderwerp: Re: The Hanging Tree vr 3 jun 2016 - 23:38

"Nou zeg," zei de kater. Crescent lachte om zijn antwoord en sloeg speels met haar staart. Dat was zeker niet wat ze aan het doen was. Ze was zelfs achter een mot aangelopen om daarna deze kater te vinden die ze toen der tijd helemaal niet gezien had. Naja het was wel heel grappig. "Natuurlijk", antwoordde ze lachend. Crescent besloot een beetje normaler te gaan staan. "Eigenlijk liep ik achter een mot aan en kwam toen heel per ongeluk jou tegen, maar dat deel laten we wel uit het verhaal." Kort deed de kleine apprentice haar hoofd scheef en besloot om te gaan zitten.

Pleαѕe doɴ'т тαĸe мy ѕυɴѕнιɴe αwαy: