{open}Reckless fool -spt-

Natuurlijk wist ze dat dit het gebied van een clan was, maar de poes trok zich daar absoluut niets van aan. Ze had al twee dagen niets kunnen vangen, doordat ze had vastgezeten in de stad, waar alle dieren allang weg waren. Nu rook dit bos naar allerlei prooidieren, waardoor ze met gemak de grens over ging.
Ze had gelijk, want na even te hebben gezocht had ze al een konijn gevonden. Farai was een uitmuntende jager waardoor ze het konijn zonder al te veel moeite wist te doden. Het waren waarschijnlijk haar jacht kunsten die haar in leven hebben gehouden al die tijd.
Ze merkte al snel dat er iemand aan kwam, dus begon ze haastig het konijn naar binnen te werken. "Ik ga niet weg totdat ik m'n maaltijd op heb." Grauwde ze naar de vreemdeling, waarna ze nog een stuk vlees afscheurde.

-open!

Lightningmoon was op jacht, het bos werd warmer en het prooi kwam wat meer naar boven. Al snel raakte ze op het spoor van een muisje. Ze hield haar neus dicht bij de grond en volgde het spoor. Daar was t muisje. het was best dik, en vol van vlees. De witte poes ging in de jagershouding zitten. Poot voor poot kwam ze dichterbij, Met één hap was de muis dood. ze pakte het in haar mond en liep verder. Ze rook opnieuw "Rogue!" er was een rogue in Thunderclan territory. Ze liet de muis vallen en rende erop af. de rogue was een rode poes. deze hadt ze nooit eerder gezien. met een veel zelfverzekerdere stem dan ze zich voelde beeveelde ze:"Rogue! Ik beveel je om dit territorium te verlaten, ga je nu weg, dan zal ik je heelhuids weglaten komen." Toen viel haar nog iets op, de rogue had een half opgegeten konijn bij zich. Dit maakte het nog erger.

Ja hoor, ze had gelijk gehad. Een witte poes met onhandig lange vacht kwam op haar afstappen, Farai draaide enkel haar oren in de richting van de vreemdeling, maar ging verder gewoon door met het konijn naar binnen werken. Als ze dan toch weggejaagd wist te worden, zou ze atleast een volle maag hebben. "Rogue! Ik beveel je om dit territorium te verlaten, ga je nu weg, dan zal ik je heelhuids weglaten komen." dreigde de witte poes. Farai kreeg nu een geamuseerde glans in haar ogen en liet haar kont op de grond zakken, haar kopje onschuldig schuin. "Heelhuids? Oei oei, nu ben ik wel heel erg bang ja." Ze keek nogal niet onder de indruk naar de poes. Waarschijnlijk waren ze wel aan elkaar gewaagd, maar ach, dat boeide haar bijzonder weinig. "Als je je salty attitude nou eens laat vallen, mag je misschien wel een hapje mee-eten, clan-idiootje" Ze grinnikte. Nah, om haar weg te jagen was wel wat meer nodig.