Caged cats

Cyber liep doodsbang doorheen de straten, er zat een raar Ding achter hem aan. Het volgde hem al een tijdje. Zo'n wit metalen ding waar rechtlopers zich met verplaatste. Maar de kater had nog nooit meegemaakt dat zo'n ding hem telkens zou achtervolgen, plus het ding rook naar angst en miserie. En vooral: naar een heleboel katten. Cyber besloot een zijstraatje in te lopen, te klein voor het ding om hem verder te volgen. Zijn spieren deden nog pijn van het hondengevecht, maar hij moest dit busje wegkrijgen van het bloedclankamp, en dat lukte hem tot nu toe vrij goed. Ze bevonden zich steeds verder en verder van het kamp. "Rotding.." gromde hij terwijl hij een scherpe bocht naar links maakt en verdween achter een vuilbak. Hier zou niemand hem vinden. Echter hoorde hij het busje met en piepend geluid stoppen en vervolgens een raar luid geluid maken. Zijn oren schoten schichtig alle kanten op, hij hoorde voetstappen van zo een rechtloper. "Poesjepoesje poesje." Cyber kroop nog wat verder achter de vuilnisbak. Echter zag hij een rare schim, van een kat. Al zijn alarmbellen gingen rinkelen. "PAS OP!" riep Cyber luid.

[Jinx]

He gedver, die mensen waren er weer. Hij zag ze wel vaker, in hun stomme, witte busje opzoek naar straat katten. Wat er precies met ze gebeurde wist hij niet, maar als hij de verhalen van straatkatten moest geloven namen ze je ofwel mee om tegen andere katten te vechten, ofwel om je bij mensen te stoppen. Jinx wist niet wat hij erger vond; beide waren niet bepaald situaties waar hij in wilde belandden. Daarom dus dat hij zich probeerde te verstoppen. Normaal gezien zocht hij gewoon toevlucht op hoger gelegen plekken, zoals het dak. Helaas voor hem had een hond hem enkele dagen terug goed te pakken gekregen toen het kamp werd aangevallen, waardoor zijn rug nogal veel pijn deed en klimmen nogal moeilijk werd.
de mensen stapten uit en probeerde hem met zoete woordjes te roepen. Shit dacht de kater terwijl hij langzaam ingesloten werd. Hij was een stuk slomer door zijn wonden. "PAS OP!"Nog net kon hij een stok met een touwtje ontwijken, die de mensen om zijn kop probeerde te krijgen. Jinx liet een luid gesis horen en haalde uit naar een van de twee mensen hun benen, waardoor hij nu ook een vuilnisbak in kon schieten, waar hij luidkeels de mensen verrot begon te schelden.

Cyber wou vanachter de vuilnisbak schieten om Jinx te helpen toen de zwarte kater ingesloten werd. Hij zag hoe een grote lus van een van die rechtlopersdingen bijna rond de nek van Jinx sloot. Maar Jinx was slim -anders had hij ook nooit de bloodclan gejoind- en schoot net op tijd weg. Ook gaf hij een van die rechtlopers nog een lelijke kras over zijn benen en vluchtte daarna een vuilnisbak in. Cyber begon te lachen toen de zwarte kater allerlei scheldwoorden uitbracht. Cyber lag nog steeds plat toen een van de mensen de vuilnisbak waar Jinx in zat verder opendeed. "BLIJF MET JE POLLEN VAN HEM AF." gromde Cyber dreigend, ervan uitgaand dat die rechtloper hem wel kon verstaan. Het enige resultaat was dat de rechtloper een rare handbeweging deed en de tweede rechtloper nu richting Cyber kwam lopen. Cyber was niet van plan om Jinx aan zijn lot over te laten, de kater zou niet veel ontsnappingsmogenlijkheden krijgen namenlijk. De zwart-witte tomcat sprong naar achter en blies hard naar de rechtloper die op hem af kwam, dit raar ding maakte rare geluiden en had een rare mondhoek omhoog getrokken. Cyber keek om zich heen, als hij op die container wist te springen kon hij via de goot bij Jinx geraken. Dat deed hij dan ook en hij kwam uit bij de goot. De rechtloper zat met de stok al in de vuilnisbak. NEE! Hij schoot in actie, al gaf hij zo goed als niks om de voor hem nog vrij onbekende kater, en Cyber sprong met uitgeslagen klauwen op het gezicht van de rechtloper. Deze liet een schreeuw horen terwijl hij zijn klauwen over het gezicht van het wezen haalde. Twee handen grepen hem vast en Cyber beet grommend in een van de handen zodat hij af het wezen kon springen.

De kater was in een nogal benarde situatie beland geraakt, en dat was hij zich maar al te bewust. Hij zette zijn haren op en siste luid tegen de stok die in zijn vuilnisbak werd gepoerd. Veel bleek het echter niet te helpen en de zwarte kater begon toch iets van paniek te voelen toen de lus haast om zijn kop kwam te hangen. Hij hapte ernaar en viel het ding aan, maar natuurlijk had het geen gevoelens. Jinx had dat echter wel, en hij voelde er niets voor om opnieuw mee te worden genomen door een stel malloten zoals deze mensen. Hij hoorde Cyber nog vanalles schreeuwen, maar de mensen luisterden natuurlijk niet en Jinx had het te druk met de vreemde stok te ontwijken. Dat was, echter, totdat er luid geschreeuw klonk. Het mens was afgeleid en Jinx greep meteen zijn kans door uit de vuilnisbak te schieten. Hij zag nog net hoe Cyber op prachtige wijze zijn klauwen over het gezicht van de man haalde. Jinx kon het niet laten om te grinniken, ookal besefte hij zich dat hun situatie nu niet bepaald kleurrijk was. Toch had Cyber hem wel gered, en nu was het zijn beurt om wat hulp te verlenen. "Cyber! Hierheen!" Hij ontweek een mensen hand en haalde deze gemeen open, waarna ze hij langs de zwart-witte kater heen schoot naar een regenpijp. Zijn rug deed brandend pijn toen hij deze beklom, maar het was hun enige weg naar veiligheid. Eenmaal op het dak liet Jinx zich dan ook pijnlijk zakken.