| | One step at the time {& Routpaw} | |
| |
Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | | Kip 3528 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| | | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} do 2 jun 2016 - 22:26 | |
| Shadefeather sliep die nacht niet bijzonder goed. Hij had de dag ervoor een Apprentice gekregen! Zijn allereerste Apprentice! Hij was best zenuwachtig. Wat gek, dacht de kater. Normaal was hij nooit zenuwachtig als hij iets moest uitleggen of zo iets. Maar dan was het niet zijn Apprentice. Nu hangt zijn training van de vaardigheid van Tomtitpaw, zijn Apprentice, af. Hij werd wakker en zag nog net iemand de Warrior Den uitlopen. Hij herkende Stallionheart. Hé, dat is de mentor van Routpaw, dacht Shade. Het zusje van Tomtitpaw. Snel stond hij ook op en liep de Den uit. Hij zag de kater eten en bleef even voor de Den wachten. Hoe moest hij dit aanpakken? Wat wilde hij eigenlijk gaan doen? Uit zijn ooghoek zag hij een andere kat de Apprentice Den uitstappen. Even dacht hij dat het Tomtit was maar toen herkende hij Routpaw. Dus bleef hij maar weer twijfelend staan.
OOC: Ik en Tomtit mochten joinen ^^ |
| | | Quinty 191 Actief "Pure blood is no guarantee of virtue!"
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} do 2 jun 2016 - 22:54 | |
| De jonge gestreepte kater was eigenlijk een tijd bezig met jagen, hij had vandaag deze hele nacht niet kunnen slapen door de gedachten dat Routpaw verliefd was. URG! Hij kon dit echt niet aan, misschien was Rout verliefd op haar eigen Mentor dus hij moest hun goed in de gaten houden. Hij liep het kamp in de ochtend al binnen, hij had de hele avond zitten jagen en had hier bij 2 muizen gevangen en 1 konijn door zijn vermoeidheid was het best weinig voor 12 uur. Hij gooide het op de prooi stapel, al tuurde hij met zijn ogen in het rond. Hij zag Routpaw weer zitten met Stallionheart, hij liet een diepe zucht hangen en eigenlijk had hij vandaag een training met zijn eigen mentor, alleen hoe kon hij zijn zusje in de gaten houden ter wel hij eigenlijk ook moest trainen. Dit werd hier ergens wel een ramp, al zag hij zijn mentor wachten voor de apprentices den. Hij zetten zijn borst naar voren en liep naar zijn mentor af, met rustige stappen tikte hij zijn leraar aan. Zijn mentor was eigenlijk meer op tijd dan dat hij zelf was omdat hij de hele nacht had zitten jagen, zijn ogen tuurde maar half over het kamp heen. "Mijn broeder, zouden we vandaag met mijn zus en.. Stallionheart kunnen trainen?" Vroeg hij aan zijn mentor met de naam Shadefeather. Hij wachtte nog af, want eigenlijk zouden de mentoren dat bespreken. Hopelijk vielen ze straks op elkaar, dan dat zijn zusje op haar mentor zou vallen. |
| | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} za 4 jun 2016 - 13:15 | |
| Opeens tikte iemand hem aan. Een beetje geschrokken keek hij en zag daar Tomtitpaw, zijn Apprentice. 'Mijn broeder, zouden we vandaag met mijn zus en.. Stallionheart kunnen trainen?' vroeg Tomtitpaw. Shade knikte. Ja, dat kon geen kwaad toch? Hij wist eigenlijk ook niet zo goed hoe hij moest beginnen. Hij had nog nooit een Apprentice gehad en nu het zover was, was hij een beetje in de war. 'Eh, ja natuurlijk. Ik denk wel dat dat kan..' zei hij een beetje twijfelend. Hij liep naar Stallionheart met zijn Apprentice, Routpaw. 'Eh, hallo Stallionheart en Routpaw,' begon hij. 'Mijn Apprentice Tomtitpaw vroeg of we misschien samen met jullie mochten trainen. Lijkt me ook wel leuk. Ook omdat Tomtit en Rout broer en zus zijn en, ja,' eindigde hij twijfelend. Normaal zou hij het nooit moeilijk gevonden hebben om een gesprek te voeren met iemand. Maar nu was het anders, blijkbaar.. |
| | | Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} zo 5 jun 2016 - 14:12 | |
| 'Sure, dat is goed Shadefeather,' sprak Stallionheart. Shade liet een kort zuchtje van opluchting horen. 'Ik wilde naar de Heaterfields gaan om Routpaw een kleine rondleiding te geven door het gebied en daarna een training in snelheid. Volg ons maar,' zei Stallionheart. Shadefeather knikte. 'Oké! Kom Tomtit,' riep hij over zijn schouder terwijl hij Stallion volgde. Dit was dus zijn eerste training als mentor. Hij zou Tomtitpaw leren jagen en vechten. Hij zou een waardige krijger van de jonge kater maken. Dat hoopte hij, tenminste. Waarom was hij nou zo zenuwachtig? Normaal zou hij nergens zenuwachtig voor zijn en nu? Ach ja, dat gaat wel weer over, uiteindelijk, dacht de zwarte kater. |
| | | Kip 3528 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} zo 5 jun 2016 - 17:22 | |
| Het goedkeurende knikje dat ze kreeg van haar mentor toen bleek dat ze keurig op tijd was vulde haar met een goed gevoel en haalde de scherpe kantjes van haar nervositeit af. Ze ging voor Stallionheart zitten, wachtend op zijn instructies. Die kwamen echter eerst niet en ze volgde zijn blik om te zien waarom. Het antwoord verraste haar positief, want zowel Shadefeather, de mentor van Tommy, en haar tweeling broer zelf kwamen op hen aflopen. de warrior vroeg aan haar mentor of ze misschien samen konden trainen op deze vroege morgen. Hij leek enigszins nerveus, maar Routpaw sloeg daar geen acht op, ze keek enkel afwachtend en hoopvol naar haar mentor. "Sure, dat is goed Shadefeater. Ik wilde naar de Heatherfields gaan om Routpaw een kleine rondleiding te geven door het gebied en daarna een training in snelheid. Volg ons maar" Blij door deze worden stond ze op en volgde Stallionheart het kamp uit, al liep ze vlak naast Routpaw. 'Oké! Kom Tomtit,' Riep Shadefeather nog over zijn schouder. Routpaw wendde zich naar Tommy. "Ik ben zo zenuwachtig." grinnikte ze schaapachtig, maar zo zacht dat allen Tomtitpaw het kon horen. "Het is zo fijn dat jij er ook bent, Tommy." ze drukte haar neusje even dankbaar tegen zijn wang, waarna ze zich weer op Stallionheart en Shadefeather richtte om te kijken wat van de apprentices werd verwacht. It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | Quinty 191 Actief "Pure blood is no guarantee of virtue!"
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} zo 5 jun 2016 - 22:21 | |
| Tomtit wachtte tot zijn mentor naar de mentor van Routpaw ging, waarna hij toch naar zijn zuster ging en haar met een knikje begroetten. Ook begroette hij Stallionheart met een knikje waarna hij naar zijn tweeling zuster toe liep, hij spitste zijn oren toen de Shade begon. 'Eh, hallo Stallionheart en Routpaw,' begon zijn mentor hun te begroetten, 'Mijn Apprentice Tomtitpaw vroeg of we misschien samen met jullie mochten trainen. Lijkt me ook wel leuk. Ook omdat Tomtit en Rout broer en zus zijn en, ja,' eindigde hij twijfelend. Nu kon de jonge apprentice zich wel op zijn hoofd slaan, als krijgers niet zeker waren over hun acties dan was het beter als ze door bleven trainen. Ze moesten hun acties kunnen bedenken zo snel mogelijk en niet twijfelen anders lag je leven of je zet ervan af, "Sure, dat is goed Shadefeater. Ik wilde naar de Heatherfields gaan om Routpaw een kleine rondleiding te geven door het gebied en daarna een training in snelheid. Volg ons maar" miauwde Stallionheart en liep rustig het Camp uit in de richting van de Heatherfields. De torbie kater glimlachte en keek over zijn schouder waar hij Routpaw en Tomtitpaw. 'Oké! Kom Tomtit,' riep nu ook zijn mentor over zijn schouder terwijl hij Stallion volgde. Nu konden ze aan de wandel, hij volgde de twee mentoren. Routpaw wendde zich naar hem. Hij keek naar haar en zette verdacht maar 1 oor overeind, "Ik ben zo zenuwachtig." grinnikte zijn tweeling zus schaapachtig, maar zo zacht dat allen Tomtitpaw het kon horen. Hij glimlachten, ze zou juist zenuwachtig zijn als ze verliefd was! Al hield hij zich nog in, hij en zei moesten nog hier voor een gesprek. "Zenuwen heb je niet nodig, die laten je alleen maar pijn voelen mijn schat." Miauwde hij met een glimlach waarna hij haar een zacht stootje gaf. "Het is zo fijn dat jij er ook bent, Tommy." Miauwde de kattin en ze drukte haar neusje even dankbaar tegen zijn wang, Ze richtte zich weer daarna op de twee mentoren. Hij knikte, hij vond het ook fijn dat zij er was. Al moest hij haar beschermen in zijn ogen, het was zijn zuster. Al zou hij nog wat training nodig hebben om een goede krijger te worden wat zijn droom was, een eervolle waardige kater zodat hij zijn loyaliteit kon tonen voor de Clan. |
| | | Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} ma 6 jun 2016 - 20:19 | |
| Een beetje zenuwachtig liep hij naast Stallionheart. Waarom was hij nou zo zenuwachtig? 'Zenuwachtig om training te geven?' murmelde Stallionheart opeens. Shadefeather schrok een beetje van de onverwachte woorden van de kater naast hem. Het leek net alsof hij gedachte kon lezen... 'Eh, tja.. Misschien een beetje...' gaf hij toe. Het had geen zin om te zeggen dat hij helemaal niet zenuwachtig was. Je kon het duidelijk zien. 'Ik help je wel met opstartten, we laten ze eerst de Heaterfields zien en dan laten we ze tegen elkaar racen gevolgd door misschien een kleine vechttraining? Wil jij die laatste geven? Ik ren wel met ze mee,' zei Stallion. Shade knikte dat hij het begreep. Hij was opeens nog zenuwachtiger. Vechttraining? Hoe moest hij dat doen? Hij was nooit de sterkste geweest in vechten. Maar ach, een beetje training voor hem zal ook wel goed zijn... En hij moest het een keer doen.. Stallionheart ging uiteindelijk bij een grote steen zitten. 'Goed, we zijn nu bij Heatherfields. Routpaw, welke prooien ruik je en waar moet je op letten als je deze gaat vangen? Denk jij hier ook over na Tomtitpaw?' miauwde Stallionheart. Shade knikte. Dit was wel een goed begin. Zulk soort dingen moest hij ook ooit gaan vragen. Hij wachtte samen met de kater naast hem op het antwoord van de twee Apprentices. |
| | | Kip 3528 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} ma 6 jun 2016 - 23:17 | |
| Haar broer vertelde haar om niet nerveus te zijn, maar dat was moeilijker dan dat het leek. Toch vond ze troost in zijn steun. Echter leek er iets aan hem te knagen, al kon ze niet achterhalen wat. Veel tijd om er over na te denken kreeg ze niet, want plots kwamen hun mentoren tot stilstand bij een steen en meteen werd haar kennis op proef gesteld. "Goed, we zijn nu bij de Heatherfields. Routpaw, welke prooien ruik je hier en waar moet je op letten als je deze gaat vangen? Denk jij hier ook over na Tomtitpaw?" Routpaw keek even wat verschrikt op en begon toen haastig de lucht af te snuiven. Ze bouwde op haar kennis van de prooien die ze had opgedaan in het kamp. Het enige verschil was dat deze dieren levend roken en vele andere geuren waren Die haar verwarden. Gelukkig waren haar zintuigen wel piekfijn in orde."Ehh, ik ruik muizen. Veel muizen... En een oud konijnen geur geloof ik." Ze trok een fronsend gezicht en snoof nog eens, dit keer met haar bek geopend om de geur beter op te kunnen vangen. "En er is nog iets... Iets rottends, iets vies. Zijn het ratten?" het laatste was een gokje, ze had enkel van ratten gehoord in verhalen en ze nog nooit daadwerkelijk gezien, laat staan geroken. Ze schudde haar kop en focuste zich op de andere vraag die ook was gesteld. "Als je prooi wilt vangen... dan, dan moet je ervoor zorgen dat je niet wordt gezien, gehoord of geroken." het was een beetje een breed antwoord en misschien niet waar Stallion op hoopte, maar dit was alle kennis die ze op kon hoesten op dit vlak. It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | Quinty 191 Actief "Pure blood is no guarantee of virtue!"
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} wo 8 jun 2016 - 22:08 | |
| De jonge gestreepte kater liep nog steeds naast zijn zus, zijn ogen goed gericht om alles om hun heen op te vangen. Ze waren onder weg, hij voelde niks. Nergens last van een goede wandeling was best wel goed, zouden ze de borders gaan checken of juist territorium onder zoeken. Alleen dat waren dingen wat hij al gedaan had en wat elke mentor wel deed, of ja bijna iedere. Hij spitste zijn oren toen ze gestopt waren, Stallionheart was naast Shade gaan zitten en opende zijn mond om een goede vraag te stellen. Zijn oren waren wijd open, zijn ogen ook. Zijn zintuigen stonden op scherp, zou er een geheime aanval gebeuren. Hij rook nog geen teken van andere katten in de beurt misschien een vecht les, misschien wel wat anders. "Goed, we zijn nu bij de Heatherfields. Routpaw, welke prooien ruik je hier en waar moet je op letten als je deze gaat vangen? Denk jij hier ook over na Tomtitpaw?" miauwde hij waarna hij ging zitten naast Shadefeather, hij sloot zijn ogen. Er was tijd om er rustig bij na te denken, met een goede geest wist je zo wat hier zou gaan zitten. Ook wist je al vlug genoeg door alle sterke geuren wat er zou zitten, hier zaten vele konijnen en muizen. Ook zaten hier soms mussen en andere vogels alleen door de weinig bomen hier zouden ze hier weinig zitten, er zouden helemaal geen vissen of ratten kunnen zitten. Al twijfelde hij over de ratten, "Ehh, ik ruik muizen. Veel muizen... En een oud konijnen geur geloof ik." Miauwde ze en trok een fronsend gezicht en snoof nog eens, dit keer met haar bek geopend om de geur beter op te kunnen vangen. Hij keek zijn zuster aan, misschien was het beter als hij haar maar voor liet. Jagen was namelijk helemaal geen taak voor hem, "En er is nog iets... Iets rottends, iets vies. Zijn het ratten?" Miauwde Routpaw en ze schudde haar kop en focuste zich op de andere vraag die ook was gesteld. "Als je prooi wilt vangen... dan, dan moet je ervoor zorgen dat je niet wordt gezien, gehoord of geroken." Miauwde de kattin daarna, de kater opende zijn ogen. Hij had aan dit toch geen aandacht nodig, hij moest misschien wel jagen maar dat deed hij elke dag al. Anders kon hij niet op kracht komen, al was het misschien wel nodig. "Als je een prooi wilt vangen zak je door je poten ga je in jachtpositie en zorg je dat je sluipt, je mond lichtelijk open houd en dat je als je dichtbij genoeg bent achter het beest gaat. Correct?" Vroeg hij rustig aan de twee mentoren, het maakte hem weinig uit wat voor eten hier rond liep als er maar eten was al moest hij wel respect tonen tegen zijn overstaande katten. Al zou het weinig zin hebben als hij nog meer zou zeggen, het meeste had Rout al verraden. |
| | | Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} za 11 jun 2016 - 14:52 | |
| Shade luisterde goed naar de antwoorden van de twee Apprentices. Ook luisterde hij natuurlijk goed naar Stallionhearts antwoord daarop. Hij knikte een paar keer, het waren goede antwoorden. Daarna keek Stallionheart hem van opzij aan. Shade keek niet begrijpend terug. Totdat hij zag wat de kater bedoelde. Hij besefte dat hij ook vragen moest stellen. Even kwam er lichtelijk paniek in hem op. Vragen? Wat voor vragen? Maar hij had al snel een vraag. Hij besloot dat het een vraag was dat aanvulde op wat Stallionheart had gezegd over zieke prooien. 'Eh, hoe zie je dat een prooi ziek is?' vroeg hij. Hoe zie je dat eigenlijk? Zelf dacht hij er nooit over na. Het was instinct. Hij zal wel kijken wat voor antwoordden Routpaw en Tomtitpaw zouden geven en daarna zelf een antwoord verzinnen... |
| | | Kip 3528 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} za 11 jun 2016 - 18:38 | |
| "Geen ratten, dassen... vermengd met de geur van ShadowClan" Hij spuugde de naam van die clan bijna uit. Routpaw wiebelde met haar oren, ietwat verbaasd over de haat in zijn stem. Waarom had hij zo'n hekel aan ze? Was het omdat ze het territorium stuk hadden afgepakt? Moest ze daarom die clan ook haten? Ze schudde de vragen van zich af en antwoordde op de andere vraag die werd gesteld. Haar broer vulde haar aan. "Als je een prooi wilt vangen zak je door je poten ga je in jachtpositie en zorg je dat je sluipt, je mond lichtelijk open houd en dat je als je dichtbij genoeg bent achter het beest gaat. Correct?" Ze keek weg. Natuurlijk wist hij wel het antwoord. "Dat is correct. Nu, als een prooidier verzwakt is kan je hem gemakkelijker pakken. Moet je deze dan ook pakken als deze misschien ziek is? Verzwakte prooi kan namelijk duidden op ziekte."Sprak Stallionheart. Meteen schoten haar oren weer overeind, ze dacht het antwoord daarop te weten. "Nee, niet altijd, want als je een ziek dier eet, kan je zelf ook ziek worden." gaf ze als antwoord, hopend het juist te hebben. Haar mentor keek schuin naar Shadefeather, die zich toen kennelijk verplicht voelde om ook een vraag te stellen. 'Eh, hoe zie je dat een prooi ziek is?' Hmm, ja, hoe zag je dat? "Als hij langzamer is, en vies ruikt?" ze keek naar Tomtitpaw, zich afvragend of hij het antwoord wist. It is both a blessing and a curseto feel everything so very deeply |
| | | Quinty 191 Actief "Pure blood is no guarantee of virtue!"
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} za 11 jun 2016 - 19:23 | |
| Tomtitpaw keek naar de katten, een serieuze blik was gefocust. Hij mocht niet falen, hij moest een goede krijger zijn. Hij voelde het gras onder zijn poten, ergens moest hij ook rust vinden. "Geen ratten, dassen... vermengd met de geur van ShadowClan" Miauwde Routpaws vriendje, hij vertrouwde hem niet echt al moest hij elke Clangenoot omarmen met het vertrouwen. Al wilde hij eigenlijk liever niet dat zijn tweeling zus te snel opgroeide, te snel een liefde zou vinden. Al was het laatste woord zowat uitgespuugd, was er iets mis met die vandalen. Hadden ze hun Clan beschadigd? Hij wist dat geen enkele Clan te vertrouwen was, ze hadden ze moeten verslaan. Hij had gehoord over de dassenburcht die was overgenomen door de Shadowclanners, alleen dit maakte alles erger. Dat elke kat het ergen vond, de shadowclanners hadden hun vertrouwen beschaamd hoe zouden ze het durven! Hij spitste zijn oren bij het horen van het volgende geluid, "Dat is correct. Nu, als een prooidier verzwakt is kan je hem gemakkelijker pakken. Moet je deze dan ook pakken als deze misschien ziek is? Verzwakte prooi kan namelijk duidden op ziekte." Vervolgde Stallionheart na al hun vragen, de jonge kater knikte en keek even naar zijn zusje. Ze schoot overeind en besloot om te antwoorden op deze vraag, "Nee, niet altijd, want als je een ziek dier eet, kan je zelf ook ziek worden." gaf ze als antwoord, de kater knikte en keek naar zijn twee mentoren. Zouden deze het antwoord goed vinden, hopelijk wel. 'Eh, hoe zie je dat een prooi ziek is?' vroeg ineens zijn mentor Shadefeather. Het was een best goede vraag, helemaal dat wist hij wel al wist hij ook dat zijn tweeling het wist. Het voelde net als of ze alles hetzelfde was, hun gedachten, hun dromen, hun angsten. Alles leek zo.. hetzelfde, het voelde ergens goed. Hij glimlachte kort, "Als hij langzamer is, en vies ruikt?" Miauwde zijn tweeling zus, ze keek naar hem. Hij staarde haar terug aan en keek naar zijn mentoren, misschien was het handig om het weer aan te vullen. "Het is ook zo als een prooi dier traag maar langzamer loopt, of juist iets aan het beest mankeert. Kan het zijn dat het ziek is, als het slecht uit zijn ogen kijkt het vacht van het dier er slecht uitziet dan is het hoog waarschijnlijk ziek. De meeste dieren kunnen hun vacht niet verzorgen als ze ziek zijn dus is hun uiterlijk ook slechter dan dat het normaal is." Miauwde hij rustig en kalm op de vraag van zijn mentor, zijn ogen kalm gericht op die van Shadefeather. |
| | | Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | |
Camilla ^^ 1226 Actief eccedentesiast
| |
| Onderwerp: Re: One step at the time {& Routpaw} zo 12 jun 2016 - 18:29 | |
| Routpaw kwam als eerste met zijn antwoord. Shade knikte, dat klopte. Tomtitpaw vulde haar zus weer aan. Ook dat antwoord klopte. Stallionheart antwoordde op de twee Apprentices. Shade wiebelde even met zijn oren maar zei verder niets. Het antwoord van de kater naast hem was goed. Hij wist niet of hij zo snel op zo'n antwoord kwam. Waarschijnlijk zou hij het wel weten. Maar zal hij er wat langer over na moeten denken. Hij joeg ook meer met instinct. Of deden alle katten dat? Dat moest toch wel? Maar bij hem was het écht instinct. Hij dacht nooit na over zijn jaag acties. Het was er, gelijk. Hij voelde de prooi aan en wist wat het wilde gaan doen. Daarna stond Stallion op en liep naar een plantje. Hij vroeg aan de twee Apprentices wat voor plant dit was. Shadefeather vroeg zich af wat hij van plan was. Zelf wist hij echt niets van kruiden en zo. Hij vond het op zich wel interessant, maar jagen vond hij leuker. Hij kon zich ook niet echt herinneren of zijn mentor vroeger iets vertelt had over kruiden, volgens mij niet. Stallionheart kwam aanlopen met nog een plantje. De ene was nu paars en de ander was wit. Shade wist wat het witte plantje was, dat was een madeliefje. Dat had hij een keer gehoord van iemand. Maar verder wist hij niet waar het voor diende. Routpaw en Tomtitpaw moesten een plantje uitkiezen en zeggen wat het was. Shade stond er geboeid naar te kijken. Hij vond het wel cool dat Stallionheart dat allemaal wist. Als ze vaker samen trainingen zouden doen en dan ook af en toe wat met kruiden zou hij zelf ook nog wat leren. Stallionheart stond opeens op en wenkte hem mee te komen. Shadefeather keek hem niet begrijpend aan maar volgde hem wel. 'Alles oké Shadefeather? Als je jezelf niet goed voelt maak ik de training hier wel af en dan kan jij terug naar het Camp?' miauwde de kater bezorgd. Shade keek hem niet begrijpend aan. Waar had hij het over? Hij voelde zich prima. Oké, misschien zag dat er niet zo uit omdat hij best onzeker overkwam. Maar zelf wist hij ook niet waardoor dat kwam. Normaal was hij heel rustig. Hij moest gewoon wennen... 'Eh, nee Stallionheart. Het eh, gaat prima,' antwoordde hij. Oké, waarschijnlijk kwam dat niet zo zeker over, maar hij zou niet weten waarom hij naar het kamp moest. 'Ik moet gewoon wat wennen, dat is alles. Dadelijk gaat het wel beter,' probeerde hij Stallion gerust te stellen. |
| | | Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
| CAT'S PROFILEAge: 40 MoonsGender: Tomcat ♂Rank: Senior Warrior {Previous Leader} |
| | | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |