The hedgehog mysteries[Open]

Na de vraag die hij had gekregen van Palekit was hij erop uitgegaan. Misschien niet direct om een egel te vinden, maar mocht hij er eentje tegenkomen zou hij op zijn minst een poging wagen om deze te ontrollen. Dat was als de egel überhaupt al opgerold was, maar dat zou vast wel zo zijn, gezien hij als gevaar gezien werd. Hij was nu al een tijdje aan het rondlopen en wilde het al haast opgeven voor deze keer toen hij een egel niet al te ver voor hem uit zag lopen. Even bleef hij staan, voordat hij toch maar dichter naar de egel toeging. De egel was op het moment nog niet opgerold, maar daar kwam al snel verandering in toen deze hem opmerkte. Nu moest hij nog een manier vinden om deze weer te ontrollen. Hij liep dan ook door tot hij naast de egel stond en hij bekeek het even in de hoop dat hij op een antwoord zou komen. Voorzichtig stak hij een poot uit, maar trok deze al snel terug toen hij één van de stekels raakte. Bestond er eigenlijk wel een manier om een egel te ontrollen?

Met een trotse oogjes liep Phantom met een, vers gevangen, muis richting het kamp. Hij was zo blij dat het jagen eindelijk ging. Hij had de drang om het aan iedereen te laten zien. Iedereen, inclusief zijn moeder. Even ging zijn blik naar de hemel. Misschien dat hij vanavond terug kon gaan jagen, wanneer de eerste sterren aan de hemel stonden, zodat ze het werkelijk zou kunnen zien. Brightspots zou haar ogen niet geloven bij wat hij bereikt had. Op zijn weg naar het kamp kwam hij echter een warrior tegen die vlak bij een vreemd beest stond. Eén van de elders had ooit zon dier beschreven, maar de naam was hem ontvlucht. Phantom legde zijn muisje neer en richtte zijn oortjes nieuwsgierig naar voren. "Wat ben je aan het doen, Maskheart?" vroeg hij dan ook, zijn blik richtend van de egel naar de grotere kater.

Met een bedenkelijke blik bleef hij naar de egel staren. Zijn eigen poten gebruiken om het ding open te krijgen was dus geen oplossing, maar hij zou altijd wat anders kunnen gebruiken, misschien een tak? Maar hoe zou dat kunnen helpen? "Wat ben je aan het doen, Maskheart?" Lichtelijk geschrokken van de plotselinge stem draaide hij zich om naar de apprentice die het gezegd had, Phantompaw was zijn naam als hij het goed had. "Palekit vroeg me hoe je een egel kon ontrollen en ik had geen idee, dus wilde ik gaan kijken of ik een manier kon vinden." Begon hij uit te leggen. Het klonk misschien wat raar, maar hij wilde graag zijn dochter een antwoord kunnen geven. "Ik heb echter nog geen manier kunnen vinden." Misschien wist de apprentice wel een manier, maar hij wilde het aan de ene kant ook niet vragen, gezien het misschien allemaal een beetje raar klonk. Hij draaide zijn blik even naar de egel die nog steeds opgerold lag. Had iemand überhaupt ooit geprobeerd om dit diertje te ontrollen? Of had zijn dochter hem een onmogelijke vraag gesteld?

De jonge apprentice liet zijn blik naar de egel gaan bij het antwoord van de warrior. "Palekit vroeg me hoe je een egel kon ontrollen en ik had geen idee, dus wilde ik gaan kijken of ik een manier kon vinden." Stonden egels niet vol met scherpe stekels? Dat doet toch pijn?" mauwde hij als eerste reactie en stapte iets dichter om een beter beeld te krijgen van de egel. Dit was de eerste keer dat hij zo'n beest zag. "Ik heb echter nog geen manier kunnen vinden." Hij liet zijn kopje wat zakken en liet zijn blik kort naar Maskheart gaan. "Wat voor nut heeft het om een egel te ontrollen?" vroeg hij niets begrijpend. "Wil je het als prooi meenemen? Ik denk niet dat iemand daar aan wil beginnen." Een kleine glimlach stond op zijn snoetje, waarna hij kort naar zijn muis wenkte. "Met een echte prooi zullen ze vele blijer zijn." mauwde hij, als verwijzing naar zijn zelf gevangen prooi. Iedereen mocht het weten, weten dat hij een prooi in zijn eentje had gevangen.

"Ja de stekels doen pijn." Antwoordde Maskheart op de eerste vraag. Hij had Palekit er nog wel voor gewaarschuwd, maar had het net zelf toch weer geprobeerd. Hij had alleen niet echt een antwoord voor waarom het nuttig kon zijn om een egel te ontrollen. Hij had het willen proberen zodat Palekit een antwoord had, maar nut had het inderdaad niet echt. "Ik weet ook niet wat het nut is, maar mijn dochter stelde de vraag en ik wilde haar een antwoord kunnen geven." Dat was tenminste de waarheid, ook al moest hij de apprentice wel gelijk geven dat een egel niet als prooi meegenomen kon worden. Zijn blik ging naar de muis die de apprentice had gevangen en een kleine glimlach verscheen op zijn lippen. "Heb je die zelf gevangen?" Waarschijnlijk wel, gezien de apprentice helemaal leek te stralen over de prooi en daar ook trots op was.