Can we be friends?

Het was gras leek nou eenmaal groener aan de overkant, dus koos de jonge kater ervoor om zo vaak mogelijk Thunderclan territoria te verruilen voor ander gebied. Er was zoveel te ontdekken. Bovendien kun hij hier in alle rust z’n gang gaan.  Hij was nu beland bij de Fourtrees. Hier had hij al meerdere keren van gehoord, maar hij had er nog geen voorstelling bij kunnen maken. Het was een plek waar de clans bij elkaar kwamen voor een gathering. Flintstrike had werkelijk geen idee wat zich daar dan afspeelde. De enige die zich hier bevond was hij niet. Eventjes verder zag hij twee andere katers. Voorzichtig stapte hij er op af uit nieuwsgierigheid. ”Hallo,” groette hij het tweetal. Hij had geen idee of z’n aanwezigheid op prijs gesteld zou worden, maar dat zou hij snel genoeg merken.

Geboeid door alles om haar heen trippelde de grijze kattin door het woud. Ze was erop uitgestuurd om te gaan jagen en om zoveel prooi als ze maar kon dragen terug te brengen naar het kamp. Nou was ze een aardig goede jager voor een leerling van 8 moons, maar dat kwam enkel door haar leergierigheid. Ze was voor de verandering wat verder weg van het kamp gegaan, richting Fourtrees. Ze ving vele geuren op van verschillende diersoorten; muis, konijn, eekhoorn, maar bovenal kat. Nog niet zo lang geleden waren er twee ThunderClankatten voorbij gekomen. De een ook wat later dan de ander. Het geurspoor ging richting vierboom. Wat was hier aan de hand? Nieuwsgierig volgde ze het geurspoor, waarbij ze meer geluid maakte dan haar lief was. Toen ze het spoor steeds verder het territorium uit volgde wist ze het zeker. Het leidde naar vierboom. Daar eenmaal aangekomen zaten drie katten bij elkaar te praten, vriendschappelijk zonder enige spanningen. Ze herkende de twee TunderClankatten die er tussen zaten heel vaag. De andere kat herkende ze niet, maar aan zijn geur rook ze dat hij afkomstig was uit de ShadowClan. Zelfverzekerd hupte ze op het stel af. ''Goedemiddag,'' begon ze snorrend. ''Is het al volle maan?''

Een derde Donderclanleerling kwam de open plek op "goedemiddag, is het al volle maan? zei die, wat niet eens zo'n vreemde opmerking was gezien het aantal katten hier. "dit begint een beetje oneerlijk te worden" Zei hij grijnzend, maar achter die grijns schuilde inderdaad iemand die dacht dat dit een beetje uit de hand liep, hij was hier gewoon naartoe gekomen om te rusten! En oppeens verschijnen er drie DonderclanLeerlingen!

Dawnpaw glimlachte de kater toe bij zijn opmerking. ''Dan is het maar goed dat we een erg vredesgezinde clan zijn.'' De rekte zich al pratend uit. ''Wat doe jij eigenlijk nog hier? Ik zou allang de benen genomen hebben.'' Ze had een oprechte respect voor de kater. Het was maar goed dat ze hem nu al erg aardig vond. Ze sprong heel plotseling op uit haar uitrekhouding toen ze bij een geweldig idee kwam. ''Wie doet er mee met een wedstrijdje boomklimmen?''