Baddest kit in town.

Zucht. Er was echt weer niks te doen. Haar vader was weg, haar moeder was er nooit en zij was alleen. Haar vader zou haar binnenkort hopelijk wat prooi gaan brengen, want Runa had echt geen zin om naar haar moeder te gaan en om warme melk te gaan vragen. En ze had ook geen zin om naar die andere stomme she-cats te gaan en melk te vragen. Ze wilde overleven op prooi. Haar kleine tandjes waren inmiddels voldoende gegroeid om prooi te eten en als haar vader het wat voorkauwde, wist ze zeker dat ze het zelf op kon eten. Het jonge poesje keek achteloos naar een botje dat op de grond lag. Ze draaide haar kopje om te zien of niemand in de buurt was, maar rende toen naar voren en begon met botje te spelen. Het botje moest uitgespuugd zijn en van een dier zijn geweest. Welk dier wist ze nog niet, maar dat kon ze nog altijd vragen. Met een achteloos gebaar duwde ze het botje naar voren om er vervolgens op te springen alsof het een Clankat was. Ze haatte Clankatten! De Elite haatte Clankatten. Claw haatte Clankatten. Dus dan haatte zij ze ook. En opnieuw liet ze het botje naar voren komen waarna ze rende, maar ze had geen idee dat er zich iemand in haar buurt bevond en met een klap botste ze tegen diegene aan. Ze viel op de grond en het botje bleef liggen voor diegene waar zij tegen gebotst was. De kitten kwam overeind en wilde in eerste instantie een keel opzetten, maar besefte zich net op tijd dat dat iets was wat zielige Clankatten deden en sloot haar bekje. In plaats daarvan keek ze naar diegene tegen wie ze gebotst was en toen ze merkte dat het een tom was, zette ze haar ogen groot op en zei zo liefjes mogelijk: ‘Sorry, ik had u niet gezien.’

De zwarte kater liep brommend en mopperend rond in het camp. Zijn nagels waren uitgeklapt en lieten met elke stap een spoor achter in de bodem. Zijn staartpunt wiebelde van links naar rechts terwijl hij een kleine, gevlekte kitten met een botje zag spelen. Met samengeknepen wenkbrauwen keek hij er naar. Was hij vroeger ook zo, kitten-achtig?Zijn ogen werden groot toen er iets tegen hem op botste en stapte naar achteren om te kijken wie of wat het was. De kleine haarbal voor zijn poten herkende hij van dichtbij meteen. Runa. Met zijn ogen nu tot spleetjes keek hij het mormel aan. ‘Sorry, ik had u niet gezien.’ Mauwde de kitten. "Kijk voortaan een beetje uit je doppen." Bromde Nogitsune terwijl hij het botje met zijn poot terug gooide naar Runa. Hij probeerde zijn stem zo net mogelijk te houden, maar met kittens omgaan was niet zijn sterkste punt.

Het leek schijnbaar te werken: ondanks dat de tom er boos had uitgezien, reageerde hij nog vrij rustig. Niet dat hij ook maar naar haar zou durven uithalen of zo. Runa wist nu wel goed genoeg dat er voor de kittens werd gezorgd en dat de tom aangevallen zou worden als hij ook maar één poot naar haar uit zou steken. Ze legde haar oortjes plat in haar nek en keek hem zo schuldbewust mogelijk aan, maar was stiekem al notities aan het maken van hem. Hij was dus een brombeer en kon niet veel hebben. Dat kon ze later prima tegen hem gebruiken. Agressieve katten waren meestal diegenen die het slechtste konden vechten. Door hun agressiviteit verloren ze hun grip op de werkelijkheid en waanden zij zich in een waan van woede waardoor ze minder oog hadden voor detail. Als ze een member werd kon ze dat wel tegen hem gebruiken mochten ze ooit moeten vechten om een plekje in de barn. Ze was misschien nog geen twee moons oud, maar ze was al best wijs voor een kitten van haar leeftijd en wist hoe ze katten moest manipuleren. ‘B-Bedankt,’ piepte ze en ze keek verlegen naar het botje dat haar kant op werd geslagen. Ze hield het potje tegen met haar poot en keek hem vervolgens, haar oren nog altijd in haar nek, lichtelijk verlegen aan. ‘Elite cat,’ piepte ze verder met de stem waar ze best wel een hekel aan had, maar die voor nu wel goed werkte. ‘Zou u misschien één spelletje mee willen doen? Ik ben echt zo eenzaam.’ Haar oren zakten als dat al mogelijk was nog verder in haar nek en ze keek met treurige oogjes naar het botje voor haar. Wat ze hiermee wenste te bereiken? Hem beter leren kennen. Nog meer zwaktes ontdekken.

‘B-Bedankt,’ Hij antwoordde alleen met een korte, snelle knik naar de kitten. ‘Elite cat,’ Met haar piepende stem ging ze verder met praten. ‘Zou u misschien één spelletje mee willen doen? Ik ben echt zo eenzaam.’ Hoe graag hij nu ook haar stembanden er eigenhandig uit zou willen rukken, moest hij zich beleefd gedragen. Hij vond het moeilijk. Haar oren zakten nog verder in haar hals en ze keek naar het net-teruggeslagen botje. Hij wou zo verschrikkelijk graag Nee mauwen. "Wat houdt dit,spel, in?" Bromde de kater tegen zijn eigen wil in. Hij wist dat de kitten dochter van Hellhound en Brat was, dus was hij voorzichtig. Hij wist wat Brat kon doen en aanrichten, moest je nagaan wat ze kon doen met een jonge, manipuleerbare kitten.