Criss Cross

Onderwerp: Criss Cross vr 18 nov 2016 - 23:33

De tijd was iets dat nu op de achtergrond lag. Ze had eigenlijk geen idee hoe lang ze al naar de waterval aan het staren was. Misschien niet de meest nuttige besteding van haar tijd, maar ze mocht toch ook wel eens pauzeren? Hoe ze die tijd besteedde, was volledig aan haar. Daarbij voelde ze geen sterke drang om iets voor de clan te doen. Die idiote katten hadden zich de laatste tijd al genoeg in de nesten gewerkt, en ze had geen zin meer om zich daar om te bekommeren. Met een norse blik op haar gezicht keek ze naar het water dat naar beneden kletterde. Luvon had Futuresong hier vanaf gegooid, iets dat ze eigenlijk meteen wel had geloofd. De kater had altijd iets aparts gehad, maar natuurlijk had het niet uitgemaakt want het was Butterstar's vader geweest. Voor de leider waren er blijkbaar wel uitzonderingen op de regels. Met een zucht duwde ze zichzelf weer overeind, het werd hoog tijd om toch weer iets te gaan doen.

- Butterpact eerst c:

Onderwerp: Re: Criss Cross zo 27 nov 2016 - 11:57

Met een grijns keek Butterpact naar zijn broer. Jammer voor hem dat hij niet meer helemaal achteraan kon liggen tegen de wand van de den aan zodat hij niet wakker gemaakt zou worden door de zon. Misschien zou hij het nu wel jammer vinden dat hij niet eerder warrior was geworden, maar Butterpact pestte hem er graag mee. Het was algemeen bekend dat zijn broer een luie tom was als het op taken doen voor de Clan aankwam. Niet dat de zon hem zou wekken of zo. Dan draaide de tom zich gewoon een extra keertje om, maar de frisse wind die naar binnen waaide was natuurlijk wat moeilijker te negeren. En dan had je natuurlijk nog Butterpact die ‘per ongeluk’ tegen de tom botste op zijn weg naar de uitgang van de warriors’ den. Hij verontschuldigde zichzelf niet; het was tegen de middag en er waren net warriors teruggekeerd van de vroege patrol die nog even wilden slapen. Butterpact wist wel beter dan een groep van vier à vijf katten kwaad te maken. Hij wandelde het camp uit en merkte dat hij deze keer echt laat uit zijn den was gekomen. Misschien begon hij dan toch een beetje op Breakingpoint te lijken. Hoewel hij zijn broer vaak treiterde, was hij er wel trots op dat ook zijn broer het uiteindelijk had geschopt tot zijn nieuwe rang. Of het iets aan zijn karakter zou veranderen wist hij niet, maar zijn broer zag er volwassener uit dan eerst. Butterpact besloot om in de richting van de Waterfall te gaan. Het zou leuk zijn als hij zijn poten wat nat kon maken. Dankzij de droogte was er vrij weinig water over en Butterpact vreesde dat het vat ging hebben op de prooi die in het water zwom. Het duurde niet lang voordat hij de Waterfall bereikt had. Hij trok met zijn oortje toen hij de she-cat als Sagefeather herkende. ‘Word je ook een beetje gek van die droogte?’ vroeg hij aan de she-cat terwijl hij naar de Waterfall liep. Hij keek met samengeknepen ogen naar het snel naar beneden vallend water. Hier had de vader van Butterstar zijn moeder van de rand geduwd. Hij verwonderde zich nog altijd over het feit dat zijn moeder het overleefd had.

Onderwerp: Re: Criss Cross zo 27 nov 2016 - 15:29

Het bleek moeilijker te zijn om haar ogen van de waterval af te halen dan ze dacht. Om één of andere reden zag ze zichzelf van de hoogte afvallen. Ze fronste, kon amper geloven dat Futuresong zoiets had overleefd. Natuurlijk was ze er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen, maar de val leek een behoorlijk definitief einde voor een kat. De kattin huiverde even bij het idee. Het was nog steeds moeilijk om te geloven dat deze dingen gebeurd waren, gevolgd op die onnodige oorlog die hen de Sunningrocks had gekost. Wat een onzin allemaal. Waarom waren leiders er zo op gesteld om onnodig bloed te vergieten? Maakte het hen dan niets uit dat ze kattenlevens weggooiden? En voor wat, respect? Status? Ze schrok half op door een stem die ze hoorde. Ze had niemand aan zien komen, stom genoeg. Wat als het een dreiging was geweest? Ze draaide haar kop bij, en zag dat Butterpact bij haar was gekomen. De zoon van de Deputy, natuurlijk. Hij vroeg of ze gek werd van de droogte, waarop ze haar schouders ophaalde. "Ik denk dat wij van alle clans nog de minste redenen hebben om te klagen," miauwde ze, met oog op de rivier. Hij mocht dan wat minder geworden zijn qua volume, water hadden ze nog wel. De poes stond op en keek naar de jonge Warrior voor haar. Eigenlijk kende ze hem helemaal niet zo goed.