Hello Mellow ♥ [Robinpaw]

Loom lag het grote lichaam van de zwart witte Apprentice tussen de oude takken van de Burnt Sycamore, zijn staart slapjes gekruld over zijn neus. Het was een lange dag geweest, hij had de hele dag al in de brandende zon zitten jagen. En de buit was niet slecht; een paar muizen en een eekhoorn. Een dutje had hij wel verdiend hoor... misschien niet de meest comfortabele plek om te gaan dutten maar hij was te moe en loom om echt een beter plekje te zoeken.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

Een glimlach krulde langzaam rond haar lippen toen de poes eindelijk een beekje bereikte waar tenminste niet het water muf smaakte. Het koele water was erg verfrissend, iets wat ze wel nodig had tijdens de warmte van vandaag. Opeens streek een koele bries langs haar wit met oranje gevlekte vacht, en een bekende geur kwam haar neusgaten in stromen. Robin hief haar kopje, kleine waterdruppeltjes gleden van haar snorharen naar de grond toe. Ze trippelde naar de bekende geur toe, en toen ze haar snoet door de bosjes heen stak en het slapende figuur van Runningpaw - ze mocht hem heel erg, ook al was het soms wel wat aan de ongemakkelijke kant bij de twee - zag liggen tussen de takken van de oude eik kreeg ze een idee. Robin glipte naar de boomstam, en sprong klauwend naar boven totdat ze op dezelfde tak als de kater stond, die rustig verder snurkte. Robin boog zich met haar slanke lichaam over hem heen en hief speels haar poot en verkocht hem een mep op zijn neus. "Wakker worden slaapkop! Tijd voor de training!" Miauwde ze luid, op een zo goed mogelijke manier zijn mentor Tallshadow imiterend.

Eehhh? T-training? Runningpaw's gouden ogen schoten open in doodsangst, zijn vacht twee keer zoveel dikker geworden dan ervoor. De kater schoot meteen overeind, niet wetend dat hij op een best wel dun takje lag daarnet, waardoor hij met een verschrikte miauw naar beneden kukelde. Met een plof kwam hij neer en een verbaasde kreun verliet zijn lippen. "W-wat?" Bracht hij stamelend uit, en hij keek naar boven. Daar stond ze dan; met een geamuseerde grijns en ogen glinsterend van de pret. "Robin!" Gromde de zwart witte Apprentice geërgerd, terwijl hij quasi boos met zijn ogen rolde. "Zag je niet dat ik eventjes aan het dutten was? Dat betekend dus dat jij mij niet hoeft wakker te maken?" Alsnog kon Runningpaw niet boos worden op zijn vriendin, dat was hem nog nooit gelukt. Ze straalde gewoon... gewoon zo'n rustgevende en prettige aura. Hij was vaak zo onder de indruk van haar rust en goedheid dat hij haar waarschijnlijk met open mond altijd aangaapte. Eh, goed bezig.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

De doodsbange uitdrukking op de snoet van de grote Apprentice zorgde ervoor dat een geamuseerde lach oprees vanuit haar keel. Helemaal toen Runningpaw ook nog eens uit de Burnt Sycamore kukelde. Met een plof viel de zwart-witte kater op de grond terwijl Robin vrolijk met haar oortjes wiebelde toen hij naar boven keek, voordat ze met een sierlijke sprong naar beneden sprong en op vier pootjes naast hem belandde. "Hee daar dikzak!" Een glimlach sierde haar mooie gelaatstrekken, terwijl ze plagerig hem een lik gaf tussen zijn oren. "Relaxen doe je maar als het avond is, saai stuk muizenstront." Wierp ze terug, de boze blik in Running's gouden ogen vol negerend. "Wat heb je vandaag allemaal gedaan?" Robin keek hem nieuwsgierig aan, terwijl ze met een snelle lik de vacht op haar borst corrigeerde.

Hoe je je voelt als je uit een boom valt op een super oncharmante manier? Niet als de beste, helemaal als degene die ervoor zorgt dat je viel er super lenig en met een grijns op haar smoel naast je terechtkomt op vier pootjes. "Ik ben géén dikzak..." Mompelde Runningpaw terwijl hij opstond en zijn kop schudde om de slaap weg te krijgen. En toen opeens voelde hij een ruwe tong tussen zijn oortjes in, waardoor Runningpaw sissend haar wegduwde. "Ik ben niet je kitten, je bent maar een moon ouder maar dat betekend niet dat ik onvolwassener ben, want ik ben volwassener." Hij sloeg zijn poot voor zijn mond, waarom begon hij nu allemaal onzin te brabbelen? Hij voelde hoe begon te blozen en Running richte snel zijn aandacht op zijn verfomfaaide vacht. "Ik voel me denk weluhh- oké..." Dat was dus niet wat ze vroeg, slim bezig vandaag.

ooc: dit is gwn te cute omg ♥

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

Haar glimlach verzachtte een beetje toen hij de opmerking maakte dat zij onvolwassener was dan haar. Robin wist zelf ook wel dat ze wat meer down-to-earth was en zwakker dan een normale ShadowClanner. Ze zag overal het beste in, probeerde iedereen zo blij mogelijk te maken. En dan komt haar beste vriend aan die een stomme opmerking maakt over dat ze zwak is en nog een kitten. "Weetje, ik voel me nu heel wat minder oké... nu mijn beste vriend mij voor schut zet." Miauwde ze boos, terwijl ze hem een laatste blik gaf voordat ze zich omdraaide en weg begon te lopen. Stomme Running, gaat hij ook nog eens haar vraag negeren en haar beledigen. Wat was er met hem aan de hand?

- sorry voor late reactie oml, en nu verpest running alle schattigheid xD

Stomme drol dat hij was! Hij wist dat Robin niet de meest sterke was que beschuldigingen opvatten en nu ging hij haar ook nog eens beledigen. "Robin, wacht nou even–" Riep Running verontschuldigend terwijl hij achter haar aan begon te lopen. Hij zuchtte toen ze koppig doorliep zonder ook maar naar hem om te kijken. Hij snapte het wel; hij had haar diepbeledigd, je noemt je beste vriend namelijk geen kitten. Het was gewoon... alles was zo anders! Hij gedraagde zich zo anders om haar heen, was afstandelijk en negeerde haar het liefst... allemaal omdat hij te bang was om hun vriendschap te verpesten doordat hij een stom iets genaamd een crush begon te krijgen op haar, wat hij zelf niet eens wist. Hij maakte een paar grotere sprongen en stond voor haar stil, terwijl hij ongemakkelijk wiebelde met zijn oortjes. "Robin, ik bedoelde het niet zo... Asjeblieft laat me het uitleggen..." Fluisterde hij toen, zijn gouden ogen boorde zich diep in de hare terwijl hij smeekte om begrip.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

En opeens stond Running voor haar, zijn ogen keken haar smekend aan. Robin kon zich nog herinneren hoe intimiderend die ogen waren, maar nu was er geen spoortje geheimzinnigs in te zien, alleen maar spijt. "Hoe bedoelde je het dan?" Miauwde ze, haar kopje hangend terwijl ze met haar oortjes wiebelde. How awkward was dit allemaal. "Running, je doet zo vreemd als je bij mij in de buurt bent. Ik heb het gevoel alsof je me ontwijkt, heb ik iets verkeerds gedaan waardoor je zo vreemd doet ofzo?" Miauwde ze langzaam, terwijl ze tranen voelde prikken in haar ooghoeken.

- kortere posts nu lmao, zo gebeurd er meer in één topic.

Robin had zijn gedrag door, oh em gee. Runningpaw voelde zich nog beroerder dan hij was toen hij haar beledigde. "Het spijt me Robin..." Fluisterde hij zachtjes, terwijl hij zijn poot optilde van de grond en voorzichtig haar kopje hief zodat hij haar recht aankeek. Hij zag de tranen glinsteren in haar ogen. Gvd Running... "Maar– ik denk dat ik je leuk vind... leuk als in partner leuk..." Hij lachte ongemakkelijk, zijn oortjes wiebelend terwijl hij door de grond wou zakken van schaamte. Zo had hij zijn liefdes betuiging niet verwacht...

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

W–wat? Running vond haar leuk...? "H–hoe kun je mij leuk vinden...?" Fluisterde ze vol ongeloof, verwachtend dat Running nu opeens in lachen zou uitbarsten en heel hard zou gaan roepen dat het een grap was. "Ik ben maar een normale poes, terwijl jij het sexy meisje zou zijn dat iedere jongen zou willen." What the hell... Robin... wat ben je aan het doen? Rest in pizza alvast...

Whaaaattt? "Robin... jij bent de meest prachtige poes die ik ooit heb gezien... Laat niemand je het tegenovergestelde zeggen." Miauwde hij, voorzichtig lachend. Zijn ogen verwijdde toen hij het volgende hoorde. Robin was toch niet bisexueel opeens...? "Ik ben het sexy poesje?" Miauwde hij vragend, terwijl hij naar een spoortje leugen zocht in haar ogen maar haar blik was doodserieus.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

Ze bloosde zachtjes. "Jíj bent de meest sexy poes." Miauwde ze terwijl ze haar kopje knikte. "Hotter than hell." Robin glimlachte geamuseerd door de verbaasde uitdrukking van haar vriend die langzaam steeds zelfverzekerder werd. Ze hoopte dat het onderwerp van dat hij verliefd op haar was nu wat naar beneden zakte.

"Ík ben de meest sexy poes." Miauwde hij toen zelfverzekerd. Een lachje krulde de lippen van de zwart-witte kater. Hij was even totaal de kluts kwijt toen hij de oranje-witte poes ook geamuseerd zag snorren. "Ben ik de meest sexy poes?" Vroeg hij nog een keer voor de zekerheid. Hij wist het antwoord al though, niemand kon er aantrekkelijker zijn dan dit beest. Behalve Robinpaw dan misschien.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

don't you be alone, you can always find me ♥

Ze knikte zachtjes, terwijl ze met haar oortjes begon te wiebelen omdat ze zich nu extra ongemakkelijk om hem heen voelde. Ze kon het niet geloven dat Running haar leuk vond. Robin snapte het niet, snapte niet wat er gebeurde met haar gevoelens. "Ik weet het niet Running... ik weet niet wat mijn gevoelens zijn tegenover jou." Ze zuchtte, terwijl ze haar lichaam omdraaide en weg begon te lopen. "Maar ik weet zeker dat ze sterker zijn dan vriendschap... geef me de tijd om mijn emoties te bepalen... Asjeblieft..." Mompelde ze hard genoeg voordat ze wegliep... en daarmee ook waarschijnlijk zijn hart brak. Eh.

- Robin topic uit? Ik maak wel een nieuwe nadat jij ook nog hebt gepost

Zijn staart viel dof op de grond waardoor stof opdwarrelde. Runningpaw voelde tranen langzaam opkomen in zijn ogen maar hij knipperde furieus om ze weg te krijgen terwijl hij naar Robinpaw keek die wegliep. "Wacht... Robinpaw!" Miauwde hij, terwijl hij naar de grond keek, niet durvend haar aan te kijken zodat zij zijn tranen zag. "Het is oké... Ik kan wachten, ik zal altijd wachten op jou." En zo bleef de zwart witte kater staan, met een lege blik in zijn ogen kijkend naar zijn poten. Een gebroken hart voelt net als gekneusde ribben, niemand ziet het maar met iedere ademhaling voel je de intense pijn oplaaien.

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l