Don't Judge [Tinglepace]

Het was laat in de avond en de meeste katten waren al naar hun dens gegaan om te slapen. Eentje niet, Amberhunt zat aan de rand van het kamp te kijken hoe de laatste katten naar bed gingen. Hij had helemaal geen behoefte aan slaap, hij was de hele dag het kamp niet uit geweest en hij had al zijn energie nog over. De relatief kleine kater had niks te doen gehad en had de hele dag rondgelopen door het kamp om een soort van lichaamsbeweging te hebben. Maar het was lang niet genoeg geweest om hem echt moe te maken, de straf hield hem in het kamp en om Swiftclaw nou voor alles mee te vragen... En dus zat Amberhunt in een hoekje de andere katten te bespioneren met zijn amberkleurige ogen.

Opeens stond daar een kat die hij even bekeek, zij had hem blijkbaar ook door want ze keek niet weg en ze leek heel gespannen. Amberhunt herkende de kat als de zus van Runningwolf, Tinglepace. Hij snapte niet precies waarom ze zo gespannen leek maar zijn blik verzachte en hij glimlachte naar de zwart-witte kattin. Toen stond hij op en hij strekte zijn stijve spieren, de rode kater liep op Tinglepace af "hey, wat is er?" Vroeg hij om haar niet het gevoel te geven dat hij eng naar haar had willen staren.

Oh nee, hij maakte iemand heel erg bang op de een of andere manier. Ze antwoordde dat er niks was maar ze was wel heel gespannen om er niks te laten zijn. "Het spijt me dat ik zo naar je staarde" Miauwde Amberhunt met een kleine glimlach, waarom moest hij nou weer de creep uithangen? Hij had ook weg kunnen kijken toen ze hem zag maar nee, hij moest haar aan blijven kijken. Hij moest haar weer ongemakkelijk maken, top Amber, heel goed gedaan.

Kwam het door wat hij had gedaan? Een rogue naar binnen slepen en toegeven dat zijn banden met die rogue heel dicht waren. Ze keek hem in zijn ogen, hij moest toegeven dat ze mooie ogen had. Tinglepace zag er in het algemeen niet slecht uit, helemaal niet zelfs. Amberhunt zelf had een korte, rode vacht die altijd licht leek te geven in de zon. Wat niet hielp bij zijn favoriete hobby: Jagen. Een hobby die hij ook niet kon beoefenen door de straf. "hey Tinglepace, wat is er?" Vroeg hij nieuwsgierig "ben ik echt zo eng?"

Tinglepace kneep haar ogen dicht, wat had hij nu weer gedaan? Toen de zon weg was deed ze haar ogen weer open. "Eh eigenlijk wel," Mompelde ze, echter wel met een klein glimlachje maar Amberhunt vroeg zich af waarom hij eng was. "Ik ben eng? maar waarom Tinglepace?" Vroeg hij nogal verbaasd terwijl hij zijn ogen even snel over haar heen liet glijden. Hij scande iedereen altijd zodat hij hun namen en gezichten altijd bij elkaar kon houden.

Ze miauwde dat hij eerst heel eng naar hara had gestaard, daarna leek het alsof hij in brand stond en uiteindelijk eindigde hij zijn zinnen met haar naam. "Dat laatste was om te laten merken dat ik weet wie je bent" Miauwde hij, oke het staren was eng geweest.., "Maar oke, ik wilde je niet bang maken Ti... ehm ik bedoel, kan je me vergeven?" vroeg hij toen en hij keek haar aan met zijn amberkleurige ogen.

"He, pak het niet zo dramatisch op wil je. Doe gewoon de volgende keer een beetje 'normaal'." Miauwde Tinglepace en ze glimlachte nogal verlegen. Amberhunt grijnsde, natuurlijk het was heel ongemakkelijk maar op zich was het ook wel een soort van grappig. "Normaal zal ik nooit worden maar niemand die een beetje interessant is is normaal of wel dan?" Vroeg Hij grinnikend, dit was wel een leuk gesprek dacht Amberhunt terwijl hij naar Tinglepace keek.

De rode kater was blij dat hij haar aan het glimlachen kon maken, ze miauwde dat ze ook niet echt normaal was en dat ze graag alleen was en daarom 's nachts joeg. Amberhunt wilde op zich ook wel gaan jagen maar ja, dat kon niet... "Als ik uit het kamp mocht zou ik graag meegaan maar voor nu zal dat even niet gaan" Glimlachte hij naar Tinglepace, het gesprek was toch nog soort van de goede richting op gegaan. Het leek er in ieder geval niet op dat ze hem haatte.

Toen Miauwde Tinglepace opeens iets wat hij echt niet had verwacht, ze vroeg of hij niet stiekem kon gaan? Amberhunt grinnikte en dacht heel even snel aan Heartattack, daarmee was hij al stiekem uit het kamp ontsnapt maar dat was anders... "Ik ga het niet proberen, ik heb geen zin in een langere of ergere straf" Miauwde hij terwijl hij haar met twinkelende, scherpe ogen aankeek. De reden dat ze zo scherp waren was omdat hij altijd overal op moest letten tijdens het jagen en nu deed hij dat dus bijna overal.

Tinglepace glimlachte en gaapte "Dat is spijtig," Miauwde ze, duidelijk moe. Amberhunt knikte voordat Tinglepace miauwde "Het was leuk om met je te praten Amber, maar ik ben moe." Toen stond de kattin op en liep naar het warrior's den. "Slaapwel." Miauwde ze terwijl ze naar binnen ging, "Welterusten" Miauwde Amberhunt ook al bleef hij zitten, hij was niet moe, hij had niet veel kunnen doen vandaag. Het was wel een interessant gesprek geweest, Tinglepace was wel heel anders dan Runningwolf, haar broer.

~Topic uit~