Look at the sky!

Woooow! Met grote ogen keek de kleine poes op met een glimlach. De lucht was prachtig vanavond! Het straalde helemaal en was zowat gevervd in oranje kleuren! Wow was dat roze??? Dat was zo cool! Ze knipperde met grote ogen en rende wat verder voordat ze op een steen sprong en even uitgleed. Oh no! Dit zou ze halen. haar nageltjes schraapten langs het grijze oppervlak heen en langzaam hees ze zich op de steen... Ja! Hetw as haar gelukt! Ze zwiepte even tevreden met haar staartje en glimlachte breed terwijl ze opkeek naar de hemel. Good job Bur! Dat was weer iets geweldigs voor elkaar gekregen! Yas!

-Hazelkit

Wat mooi! Alles was oranje en roze en prachtig! Dit wilde Hazel wel van dichterbij zien, ze keek vanaf de nursery naar het kamp. Oh nee, die andere kat zat al op het beste plekje, wou ze dat plekje? Ja! De kleine tabby begon snel op de steen en de andere kitten af te rennen, toen ze de ander eraf wilde duwen schoot ze door en viel ze achter de steen op de grond. Grrrr, waarom was de wereld nou tegen haar?? Ze wilde alleen even die andere poes weg duwen zodat zij even kon kijken!!

Al snel hoorde ze iets, het hard stampende geluid van pootjes die over het geharde zand vlogen. Snel draaide ze haar kopje even... Hm? Ze keek even toe goe de ander achter de steen viel na de sprong en kantelde haar kopje even... Hm? Wat was er? Ze snapte het niet helemaal... Wilde deze poes vliegen? Haha... Wat grappig... Maar katten konden dat toch niet... Of wel? Haar ogen werden groot. Oh my god dat kon??? dat moest ze dan maar snel ook eens proberen! Dan kon ze mee vliegen met de dingen die ze vaak zag voorbij komen!

Oke, het was niet gelukt, dan moest ze maar hier blijven sta.... Waarom was die kat nou zo naar haar aan het kijken alsof ze vleugels had gekregen? "Mah Ig oog op de sween swaan?' Vroeg ze op haar meest schattige toontje, dat werkte altijd bij andere katten dus dit zou toch geen uitzondering zijn? Toen Hazel wat beter keek zag ze dat het, Burnnnn... Hoe zei je dat? Burneeeee... Oke gewoon Bur, was. Misschien konden ze wel vriendjes zijn!

De ander keek haar aan alsof ze net de fout van haar levenw as begaan. Wat... Wat? Ze knipperde even verbaasd, maar liet geen vraag in haar blik ontstaan, ze snapte het toch al niet, zelfs niet als er een uitleg bij zou verschijnen. "Mah Ig oog op de sween swaan?' Klonk er van de ander en ze knipperde even, wachtte een tijdje af en knikte waarna ze wat aan de kanten schoof. "Jaaa! Sween swelen!" zei ze met een glimlach op haar gezicht terwijl ze afwachtend keek naar de ander met een lichte twinkeling in haar ogen.

"Jaaa! Sween swelen!" Miauwde Bur blij en Hazel sprong met wat moeit naast haar op de steen, wat was Bur aardig! Nu wilde ze Bur niet meer van de steen afduwen, nee, nu wilde ze Bur knuffelen! En dus sprong De tabby kitten plotseling boven op de ander en samen vielen ze van de steen af. hazel hield Bur stevig vast, Huggytime!

Deze poes sprong op de steen en kwam naast haar. yay! Met een zacht gepiep keek ze even naar de ander, nog steeds een glimlach op haar gezicht latende. Het gebeurde echter heel snel. De ander sprong op haar en klemde haar pootjes rond de jonge poes heen, die evne versteend en met grote ogen opkeek naar de ander. Waaah! Nee, ze wilde niet dood gaan! Met een zacht gepiep tuimelde ze zo van de steen af omdat ze geen evenwicht had, haar pootje s de lucht in geduwd. Don't hurt her please!

Bur piepte onder haar en Hazelkit lachte. Of vond ze het niet leuk? Uiteindelijk ging ze van Bur af "Lweuk?" Vroeg Ze op het maar zeker te weten. Toen keek ze weer naar de steen, nu was die van haar! Ze sprong er meteen bovenop en ging weer naar de lucht kijken, het was zo mooi!

Waaah. De ander ging van haar af en met haar grote blauwe oogjes keek ze even op naar de ander... Hey... De ander keek haar aan en even haalde Bur diep adem... Nou zeg... "Lweuk?" klonk er waarna de ander plots op de steen zat... Alleen, niet met haar en daar was ze dan... Alleen, naast de steen... Op de grond, was dat haar plannetje geweest? De poes vernauwde haar oogjes en sprong overeind waarna ze met moeite op de steen klom en de ander even tackelde! Een koekje van eigen deeg!

Toen, opeens, tackelde Bur Haar. Oh nee, die wilde haar plekje terug, dacht hazel terwijl ze van de steen af viel. Het leek wel alsof ze eeuwig veel maar in minder dan een halve seconde lag ze op haar rug in het zand. Grrr, dat zou ze Bur betaald zetten! Hazel krabbelde de steen met veel moeite weer op en gaf Bur een duwtje met haar schouder, nu maar hopen dat ze viel!!

De ander viel van de steen af en met een triomfantelijk gelach keek ze onschuldig naar beneden, naar de kitten die nu daar lag! Ha-ha! Nu was het haar beurt om daar te zitten! Daarbij was zij als eerste hier dus het was van haar en niet van mevrouw strepenhoofd. De ander kwam al snel terug overeind en klom het grijze ding op... nee... Ze kreeg een duw tegen har schouder met een zwak gepiep gooide ze zich op de ander en probeerde ze zich met haar lichte lichaampje de ander weg te duwen. HO AWAY

Bur en zij begonnen elkaar er nu steeds af te duwen totdat Hazel moe werd en ging zitten naast de steen. Owkee, jij mwag"Miauwde ze met tegenzin, mama had haar geleerd dat ze moest delen. Nou, wat was Hazel toch een goede kitten, ze luisterde goed naar haar moeder. "Gwoon sween dwelen?" Vroeg ze toen want eigenlijk wilde ze ook wel op de Steen staan. Waarom eigenlijk? Ehm.... Ohw ja, om naar de steen te kijken, hopelijk kon Bur haar vergeven....

De ander gaf als eerste op, ze had gewonnen! Ja ze was de sterkste, dat wist ze maar al te goed mwahaha! "Owkee, jij mwag" Ze lichte haar kopje met trots op en ging fors zitten op de steen, die nu volledig van haar was natuurlijk. "Gwoon sween dwelen?" Hmpf? Ze schudde haar kopje even. "Burbur sween!" ja haar steen en dat was het.... Ze had haar er namelijk ook eerst afgeduwd, dus nu moest ze het maar weten hoor.

Burbur sween!" Miauwde Bur, de boodschap was duidelijk: Hazel ,ocht de steen niet op. TRIGGERED, nee, zo erg was het niet... Hazelkit knikte en keek weer naar boven. Mama had gezegd dat ze niet altijd alles hoefde te hebben en de kleine kitten probeerde te doen wat mama zei. Zij was lief en dat moest zo blijven.... Dus Bur mocht te steen en zij bleef zitten, het uitzicht verschilde niet eens heel veel.