All the light that you possess

Routpaw, Lizardpath, Bronzemask en Cloudgaze waren op een Herb Patrol gestuurd door de jonge Deputy. Met twee katten extra zouden ze vast en zeker een beter resultaat krijgen. Het was voor elk lid van de clan nu keihard werken, immers was de droogte zo kort voor Leafbare natuurlijk dodelijk. Zeker voor de zwakkere van de clan, zoals haar en haar kittens. Immers waren die niet in staat om voor zichzelf te zorgen en moesten ze een goed imuunsysteem opbouwen. Lizardpath en Routpaw hadden natuurlijk vele planten nodig om de zieken te helpen en alles zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen. Nu was ze vooral aan het nadenken over de prooihoop, deze stond lager dan laag en dat was natuurlijk zorgenbarend. Immers waren vele dieren al door de droogte weg getrokken al dan niet gestorven. Ze waren dunner en zwakker, net zoals vele van de clankatten en hadden hierdoor niet zoveel vlees op hun botten zitten. Oceanbreeze keek op zodra ze Routpaw het kamp binnen zag wandelen. De Herb Patrol was dan zo te zien klaar voor vandaag, ze besloot dat ze het beste voor een onbekende periode meer van dat soort Patrol's kon organiseren. Totdat de Medicine Den op orde was en daarna wat meer zou denken over de hoeveelheid prooi. Stapsgewijs de problemen aanpakken en hopen dat de clan zich hier ook weer doorheen zou slaan. Routpaw leek richting de prooihoop te lopen en pakte er een mager konijn vanaf, een van de weinige konijnen die nog te vinden waren. Misschien moest ze binnenkort toch maar naar Everstar toe om met haar te bepalen wat ze als clan het beste konden doen. Ineens stond Routpaw voor haar en legde het konijn voor haar poten, vanbinnen moest ze ergens wel glimlachen om de zorgen van de jongere kattin. Immers werd Oceanbreeze soms toch echt wel vertroeteld door de andere katten, ze was een van de weinige katten in de Nursery die melk gaven en dus moest ze zeer zeker haar best doen om op gewicht te blijven om de melk productie onaangestast te laten. Ze voelde een zacht neusje en snorde even vriendelijk waarna ze Routpaw aankeek. "Hey Oceanbreeze, zin om te delen?" Vroeg de wit met bruin gevlekte, tabby Apprentice aan haar. De vriendelijke woorden deden haar langzaam knikken en voorzichtig ging ze zitten voordat ze haar vriendin aan keek. "Natuurlijk Routpaw, ik ga ervan uit dat de Herb Patrol goed verliep?" Mauwde ze daarna met een zachte glimlach op haar gezicht. Ze hoopte dat haar organisatie daarvan de hoop wat deed opbloeien voor de twee katten. "Ik heb nog helemaal niet de kans gekregen je te feliciteren! Van harte met je nieuwe rang Ocean, je hebt het meer dan verdiend." Mauwde Routpaw waardoor ze even glimlachte, dankbaar maar ook gespannen. Ze wist dat ze niet in positieve tijden benoemd was en de clan haar veerkracht meer dan ooit nodig zou hebben. Een beetje positiviteit was wel nodig. Hoe onverwachts het ook voor vele, ook voor haar, viel dat een Queen nu Deputy was geworden. Het was uiteindelijk een eer voor de jonge kattin dat Everstar zoveel vertrouwen in haar had en dus was ze vastbesloten het beste beentje voor te zetten en samen met Everstar en haar vrienden de clan het zetje te geven dat nodig was. "Dankjewel Routpaw. Ik denk dat ik met Everstar en jullie zou moeten spreken over het prooitekort. Het watertekort word door Water Patrols in de gaten gehouden ze zullen ook regelmatig er op uit gaan om water te halen voor mij, de Elders en de kittens. De Herb Patrols zullen jullie helpen om de medicijnvoorraad op pijl te houden, echter is het met prooi een heel ander verhaal. Ze hebben ook last van de droogte, ik ben bang dat we misschien zelfs s'nachts een Hunt Patrol erop uit moeten sturen. Echter hebben katten ook rust nodig." Mauwde ze waarna ze haar ogen naar de hemel sloeg. Hopelijk zou Starclan hen bijstaan. "Als dat niet helpt, kunnen we enkel Starclan nog om hulp vragen," verzuchtte ze zachtjes.

Oceanbreeze was blij dat haar initatief had geholpen om de druk wat van Lizardpath's en Routpaw's schouders af te halen. Immers waren ze met een reden een clan, ze dienden elkaar sterker te maken en te helpen in zware tijden. Nu was het dus zo'n zware tijd, een tijd waarin zij meer nodig was dan ooit en dat was lastig. Ze had nog maar net de touwtjes in haar poten gekregen en moest nog wennen aan haar rang en het feit dat ze Queen was. Toch was het iets dat ze wel aan kon, ze zou het redden, ze moest het redden. Zo simpel was het, echter was het de vraag hoe. Zou het kantje boord worden, of zou ze met een min of meer goede oplossing komen. Hoe dan ook, het moest snel, want het weer zou niet snel veranderen, behalve dat het misschien kouder zou worden. Routpaw leek ook door te hebben heo benard de situatie was waar ze nu voor stonden. Immers was het tot nu toe een zware Leaffall geweest en zou het een nog zwaardere Leafbare beloven. Niet alleen fysiek had Windclan het te verduren gehad ook mentaal en emotioneel konden ze wel een oppepper gebruiken. Nu reageerde Routpaw weer, nadat de jonge Deputy was uitgesproken. "We kunnen niet al onze zorgen bij Starclan laten, ik denk dat ze willen dat we zo veel mogelijk zelf doen." Sprak de jonge poes ietwat twijfelend. Waardoor Oceanbreeze even zuchtte. "Ben bang dat je gelijk hebt, echter is er weinig wat we nog kunnen met dit weer. Het gaat ons uiteindelijk de kop kostten. Ben ik bang." Het ging hun de kop zeker kostten als ze niet snel een oplossing vonden. "Ehm, als het echt ernstig is, is het misschien beter om een bepaald reglement in te stellen? Dat bijvoorbeeld sterke warriors nog maar één stuk prooi per dag mogen? Het... Het is zwaar, maar in tijden zoals deze denk ik dat de sterkste schouder de zwaarste lasten moeten dragen," vervolgde de jonge gestreepte kattin, waardoor Oceanbreeze knikte. "Heb het idee dat, dát al wel gebeurd. Alleen vraag ik me af of we het alleen daarmee redden. Voor water kunnen we altijd nog terecht bij Riverclan, echter voor prooi. Geen clan zal in deze tijden prooi delen. Ik zal ze in nood enkel kunnen beroepen op het feit dat iedereen een kitten in nood moet helpen." Mauwde ze zacht en dan nog moesten e dat niet willen. Niet alleen omdat het technisch betekende dat Windclan brak, maar ook omdat ze een clan waren die zich zolang had kunnen redden. Hier zouden ze zich ook door heen moeten slepen. "Het komt wel goed, ik zal er nog eens rustig of zo rustig mogelijk over na denken," mauwde ze vervolgens half geruststellend.