Patrols [09-01-'17]

Een geïrriteerde blik was in Thornfang’s ogen te zien toen hij zag dat Acorndust opstond. Hij wist al wel precies wat de tom ging doen. Patrols uitdelen. Ugh. Zou hij gaan? Aan de ene kant had hij geen zin, maar aan de andere kant wilde hij ook weer niet naar zijn Clanmates overkomen alsof hij nog steeds moeite had met de dood van zijn moeder. En hoewel dit wel zo was, wilde hij dit niet al te duidelijk naar hun laten blijken. Het was immers niet de bedoeling dat ze hem daarop konden aanspreken of op basis daarvan medelijden gingen tonen die hij niet kon gebruiken. En dus liep de tom met opgeheven kopje in de richting van Acorndust en Tallstar. Hij kon het beestje net zo goed bij zijn naam noemen, right? Hij hoopte dat Acorndust hem niet ging indelen met Tallstar, maar zijn geluk kennende zou dat waarschijnlijk wel gebeuren. ‘Thornfang meldt zich voor een patrol,’ zei hij kalmpjes en haast kil tegen Acorndust. Het was in elk geval een schrale troost dat Tallstar deze keer niet op de rots stond om hun toe te spreken, maar ondanks dat de leader op zijn vaste plek stond, deed Thornfang zijn uiterste best om zijn blik niet te ontmoeten. In plaats daarvan richtte hij zijn blik de andere kant op en bleef hij daar naar kijken met een strakke blik. Hij zou het vanzelf wel merken als Tallstar hem iets te zeggen had, maar voorlopig had de tom hem niets te zeggen. De tijd dat Thornfang Tallstar nog om raad vroeg leek al heel lang geleden te zijn en voor Thornfang alsof het eigenlijk nooit gebeurd was.

Snel voordat ze het camp in zou gaan en kijken of ze op een patrol gestuurd kon worden gaf de zwarte she-cat zichzelf een wasbeurt. Haar tong ging met snelle halen over haar pels, maar veel moeite hoefde ze niet te doen: haar pels lag al vanzelf plat. ’s Morgens had ze daar dan ook nooit veel werk aan en dus was ze meestal wel snel buiten, maar ze wilde er wel een beetje netjes uit zien als ze met een paar andere katten op patrol zou gaan. Dadelijk zat haar mentor ook tussen die katten en dan zag ze er niet uit. Hoewel Tallstar een soort van aanleiding had gegeven dat ze Emberspark nog wel eens knap kon vinden, voelde Fernpaw niet bepaald veel voor haar mentor behalve de normale apprentice-warriorband dan. Was dat even jammer voor Tallstar. Ze vond haar leader echter wel een knappe tom en de meeste senior warriors zoals Acorndust en Thornfang zagen er ook niet verkeerd uit, maar… Nee. Haar interesse lag er gewoon niet. Ze hoorde de vrouwelijke apprentices vaak praten over toms, maar ze had nooit echt de behoefte om dat gesprek te joinen. Op dat vlak kon ze net zo goed een medicine cat worden. De she-cat liep naar buiten en zag dat Thornfang, Acorndust en Tallstar zich verzameld hadden. Grappig. Juist de katten die ze net had opgenoemd. Het was bijna griezelig. Ze gaf een kort knikje naar Thornfang en glimlachte breed naar Tallstar. ‘Ik wist niet dat het nu opeens Acornstar was geworden en Tallshadow,’ zei ze zachtjes tegen hem terwijl ze haar neusje strekte om hem te begroeten. Haar toon was plagend en ze gaf hem een zetje. Daarna ging ze voor hem zitten zodat ze kon wachten tot de rest zich ook verzameld zou hebben, maar zodat ze met hem kon praten als hij daar zin in had.