Let's make some fun together ~ JAS

Wavepaw trippelde door de massa katten. Jeetje, wat voelde hij zich nietig en ongezien. Hij was al klein, en met al die grote krijgers om hem heen voelde hij zich alleen nog maar kleiner. Wel kon hij onderhand alle geuren van de clans onderscheiden; De Riverclan rook naar water, de Thunderclan naar loofbomen en de Windclan naar heide. Zijn eigen vacht rook nog steeds een beetje naar modder, dus de tabby besloot om zich maar even een uitgebreide wasbeurt te gaan geven. En denk maar dat hij dat midden tussen al die andere katten ging doen. Hij wandelde naar de rand van de grote groep. Daar ging op een afstandje zijn vacht zitten likken. Hier had hij alle ruimte en was het niet zo druk. De apprentice haalde even rustig adem. Hij zag de vier clans zich tussen elkaar begeven. River en Windclan rustig in gesprek, wie had dat ooit gedacht? Geamuseerd trilde zijn snorharen. Hij had mazzel, dat hij nu net apprentice was geworden en deze reis mocht maken. Het was het moment om wat connecties te maken met andere katten. Wave had nog niet echt vrienden in de Shadowclan, met de meeste kittens kon hij niet zo goed overweg en de andere apprentices had hij nog niet echt ontmoet. Hij keek om zich heen. Genoeg katten om mee kennis te maken. Hij gaf zijn schouder een laatste lik. Let's go and make some friends.

~ Alleen open voor de Journey Apprentices Squad xD

Let's make some fun together ~ JAS Wavepa10

Glazepaw was uitgeput van de reis naar de Highstones. Maar vanbinnen nog steeds erg wakker. De jonge kater was erg nieuwsgierig naar de andere clans. Toen hij een Riverclan apprentice zag zitten aan de rand van de menigte katten pakte hij meteen zijn kans. Hij trippelde naar hem toe en ging zitten. "Hoi." Miauwde hij vrolijk. "Ik ben Glazepaw." Vrienden maken kon geen kwaad toch? Als zijn loyaliteit maar bij Thunderclan lag, en dat deed het zeker.

all i know all i know

Let's make some fun together ~ JAS P5pvg010

loving you is a losing game

:::

this is either madness

or brilliance

Hoewel de trip hem wel degelijk moe had gemaakt, zorgde de excitement ervoor dat hij niet kon slapen. Het was allemaal zo spannend, de reis op zich maar ook in zo’n grote groep als deze zitten. Hij had nog nooit een Gathering meegemaakt, maar dit leek er zeker wel op. Het was niet dat Butterstar hen verboden had om met andere katten te praten. Dus stapte Stonepaw op twee andere jong uitziende katten af. Hij hoorde de ene zich vrolijk net voorstellen als Glazepaw. Met een glimlachje om zijn lippen voegde hij zich bij het duo. ”Hallo, stoor ik?” Vroeg hij, al verwachtte hij niet dat de twee hem zouden wegjagen.

A silver line, a disease on the horizon. A whistling in the trees - it marches on. It's like a tide - impatient and insincere. A threat born on the wind - it marches on. A weight on the air I feel it in the silence. Take a second to listen, the earth starts to shake, the sky begins to fall. Can you hear it coming down?

Een kater met statige poten kwam op hem afgewandeld. Hij was een stukje groter dan Wave, maar ja, dat zei niets. Haast elke kat was groter dan hij was, op jonge kittens na dan. De kat trippelde naar hem toe en ging zitten. 'Hoi.' mauwde hij, 'Ik ben Glazepaw.' Wave knikte hem toe. 'Hee,' hij wilde zichzelf net voorstellen, toen nog een kat zich bij hen voegde. Hij was een tabby, net als Wave, maar had amberkleurige ogen. ”Hallo, stoor ik?” vroeg de kat. De Shadowclan apprentice schudde zijn hoofd. 'Nee hoor, helemaal niet.' Hij grijnsde. 'Ik ben Wavepaw en,' hij tikte met zijn staart tegen Glazepaw's schouder, 'Dit is Glazepaw.'

Ze zag echt wel dat Glazepaw naar een andere apprentice liep. Er ontstond een peilende blik in haar felgele ogen terwijl ze naar hen keek. Ze vond het maar niks en stiekem was ze heel erg jaloers als het op Glaze aankwam. Glaze was haar beste vriend en van niemand anders. Ze had er helemaal geen behoefte aan om met die andere Clans op te trekken. ThunderClan alleen een beetje overleven was al meer dan genoeg. Nu moest ze al die andere Clans ook nog trotseren. Daarnaast was het veel te druk en gebeurde het regelmatig dat iemand tegen haar aanliep. Dat was hoogstens irritant, maar goed dat was ook irritant. Ze zag hoe die ShadowClanner met zijn staart tegen Glaze aan tikte. Dat was het moment dat ze zich niet meer in kon houden en overeind schoot. Ze wurmde zich tussen Glazepaw en Wavepaw in, met een glimlach om haar lippen. Haar ogen glommen onschuldig en het was dus ook niet te zien, dat er een vuur in haar binnenste aan het oplaaien was. “Hoi Glaze.” Miauwde ze vervolgens terwijl ze neerplofte. Haar blik gleed naar de twee andere apprentices, terwijl ze ze kort aanstaarde.

Let's make some fun together ~ JAS BvnEpltz_o

Voor de andere kat kon antwoorden, wurmde een kattin van de Thunderclan tussen hen in. Haar vacht streek even kort langs de zijne, toen ze tussen hem en Glazepaw neerplofte. Geen hallo naar hem of naar de andere apprentice, alleen 'Hoi Glaze.' Wavepaw nam het maar voor lief. Hij was geen ruziezoeker en ondanks dat de poes hem ergerde, moest hij toegeven dat ze er best aardig uit zag. Hij trok kort met zijn snorharen en wierp een geamuseerde blik naar de Riverclan apprentice. Daarna wende hij zich tot de poes, die hem kort aanstaarde. 'Jij ook hallo,' zei hij met een tikkeltje sarcasme, 'Ik ben Wavepaw. Jij?'

this is either madness

or brilliance

Niemand zou boos op hem worden dat hij tegen een andere Clan sprak, toch? De meesten liepen door elkaar, dus. Het was gewoon als een Gathering, maar dan eentje waarbij ze de hele dag door kilometers moesten stappen. Hij probeerde het als training te zien, om zijn uithoudingsvermogen te verbeteren. Maar zoals altijd kwam er na training een periode van ontspanning. Dus ging hij rustig bij de andere apprentices zitten. De groep werd uiteindelijk zelfs nog groter, toen een vierde kat zich bij hen voegde.

De ShadowClanner had zichzelf voorgesteld als Wavepaw, en benoemde de ThunderClanner dan nog een keer als Glazepaw. De vierde she-cat bleef naamloos momenteel. ”Ik ben Stonepaw”, Stelde hij zich op zijn beurt voor. ”Uit RiverClan”, Voegde hij er met een klein glimlachje aan toe. Niet vijandig, of wat dan ook, maar het was om verwarring te voorkomen.

A silver line, a disease on the horizon. A whistling in the trees - it marches on. It's like a tide - impatient and insincere. A threat born on the wind - it marches on. A weight on the air I feel it in the silence. Take a second to listen, the earth starts to shake, the sky begins to fall. Can you hear it coming down?