This is not the time to worry

Een diepe zucht verliet Thornface’s mond terwijl hij in de verte staarde. Hij miste zijn thuis nu al en hij vroeg zich af of de clans ooit wel weer een nieuwe plek zouden vinden die ze hun thuis zouden kunnen noemen. Zouden ze daar wel heelhuids geraken, zonder elders of kittens te verliezen? Hij schudde zijn hoofd in een poging die gedachten van zich af te zetten. Piekeren had op dit moment geen enkel nut. Ze hadden nu eenmaal een rustpauze ingelast en dat moest goed benut worden. Er was prooi nodig om de katten weer aan te sterken – en dan vooral de zwakkeren onder hen. Met wat geluk viel er hier in de buurt nog wel wat te vinden. Thornface was niet van plan om in zijn eentje te gaan jagen in vrijwel onbekend gebied, dus hij keek om zich heen om te zien of er nog iemand was die hij mee kon nemen. Zijn blik viel al snel op Rowanflight en zonder nog verdere overwegingen te maken stapte hij op de grijze kater af. "Rowanflight, zie je het zitten om mee te gaan jagen?" vroeg hij, waarbij hijzelf al merkte dat zijn stem ondanks de mogelijke afleiding van het jagen nog gespannen klonk.

Tag: Rowanflight
Location: Highstones

Rowan was bezig met een zekere bezigheidstherapie. Hij probeerde alles te doen wat hij maar kon doen om anderen te helpen. Als was het de medicine cats helpen met kruiden verspreiden. De kittens proberen in slaap te krijgen of water halen voor de elders. Iets moest er wel zijn wat hij kon doen. Toen Thornfang hem dan ook riep of hij mee wou gaan om te jagen sprong de grijswitte warrior direct naar hem toe en knikte net even iets te gretig. Natuurlijk wou hij meegaan. Zo lang het maar betekende dat hij nuttig was. Hoe zeer hij zichzelf daarmee misschien uitputte. "Ja klinkt prima. Let's go, we zullen wel een eindje moeten gaan om prooi te vinden, maar er zijn twoleg places in de buurt. Misschien kunnen we daar muizen vinden?" Ook al zouden ze nu alle vier de clans moeten voeden inplaats van alleen Thunderclan deed Rowan het alsnog van harte. Ze waren nu met ze allen. Ze moesten er allemaal doorheen komen. Dus jagen voor zoveel katten was een uitdaging die Rowan graag aanging.

Dat hoefde hij duidelijk geen twee keer te vragen. Rowanflight kwam meteen naar hem toe en knikte bijna enthousiast. Hoewel dat Thornface verraste, was hij allang blij dat de grijze kater mee wilde gaan. Hij stelde meteen voor om in de buurt van twoleg places te gaan jagen, waar Thornface toch wel even over moest nadenken. Er zou vast wel prooi te vinden zijn, maar om zo dicht bij twolegs te gaan jagen…? "Rondom verlaten twoleg places moet sowieso wel wat te vinden zijn," dacht hij hardop. Na een paar tellen te hebben nagedacht, was het Thornface zelf die langzaam knikte. "Als we uit de buurt blijven van bewoonde plaatsen, moet het wel goed komen. Laten we deze kant maar eens proberen," vervolgde hij, waarna hij een richting uit liep waarvan hij dacht twoleg places te hebben gezien. Nu maar hopen dat ze ook werkelijk onbewoond waren.

Hij knikte richting de kater en rekte zijn grijs-witte lichaam even uitgebreid uit voor hij zijn kop bijdraaide en de richting van de clan opkeek. Om nog een maal een glimps van Mistgaze op te vangen om er zeker van te zijn dat ze oke was voor hij de bruine kater volgde. "Het kan vast niet moeilijk zijn om vier clans te voeren." Mompelde hij half grappend met een iet wat serieuze blik in zijn gouden ogen. Want in alle realiteit was het veel te moeilijk om ook maar voor een seconde te bedenken dat ze dit werkelijk moesten doen. Maar ja.. Wat zou er anders gedaan kunnen worden dan dit? "Hey dit ziet er in ieder geval veelbelovend uit." Merkte de normaal pessimistische kater met een halve grijns op en snuffelde rond. "Zo lang er niet teveel ratten zitten en meer muizen vind ik alles prima."

Thornface bewoog even een oor toen de grijze kater een opmerking maakte over het voeden van vier clans. Het zou allesbehalve gemakkelijk zijn om iedereen te voeden. "Laten we dan in elk geval proberen om de queens en elders te jagen," reageerde hij. Die twee groepen zouden de kracht die een pasgevangen prooi gaf het meest nodig hebben. Eenmaal bij de tweebeenplaats aangekomen, merkte hij tot zijn opluchting dat er geen tweebeengeur hing. De plek was verlaten. Hij knikte instemmend toen Rowanflight meedeelde dat hij liever muizen dan ratten zou vinden. "Ik hoop met je mee," antwoordde Thornface wat grappend, waarna hij op zijn hoede wat dichter richting de verlaten tweebeenplaats liep, de lucht proevend om te weten te komen of er prooi te vinden was. En als zijn neus het goed had – wat het meestal wel was – zou hij heel snel zijn eerste muis van deze jacht tegenkomen.

De lichte grimas op zijn gezicht zei genoeg. Hoewel beide katers hoopte had hij er toch een hard hoofd in. Hij wou niet dat ze zonder prooi terug zouden komen.
Maar met vier clans aan katten om te voeren vreesde hij dat prooi ook ver uit de beurt probeerde te blijven van de enorme kudde katten. "En zo niet moeten we maar gewoon verder weg zoeken nietwaar?" Grijnzend, eeuwig optimistisch zoals alleen de pesismist Rowanflight kon zijn. Zijn ogen gleden nog even naar Thornface maar die was al bezig met het zoeken naar zijn eerste prooi dus liet de blauwgrijze kater zichzelf door zijn poten zakken en richtte zich de andere kant op de geur van een muis opvangend.