Stap, stap, stap

Onderwerp: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 12:31

Steppingkit stak haar ene pootje, voor haar andere. Kijk, ze kon prima lopen. Ze hoefde niet gedragen te worden. Ze kon wel lopen. “Mam, mam, mam!” Mompelde ze. Er waren inmiddels een paar woordjes die over haar lippen gleden. Vooral mam riep ze graag. Er lag een trotse en vrolijke fonkeling in haar lichtblauwe ogen. Ze was altijd vrolijk en enthousiast. Ze keek om haar heen of er meerdere kittens waren om mee te spelen. Ze waren gestopt om te rusten, dus kon zij weer eventjes rondbanjeren. Maar niet te ver, niet te ver bij haar moeder vandaan. Ze hield van mama. Nog steeds stak ze haar ene pootje voor de andere. Terwijl ze rondjes begon te lopen. Ze giechelde en haar blik zocht die van haar moeder of zusjes. Ze keek haar ogen steeds uit door alle nieuwe dingen die voorbij kwamen, voor haar voelde dat normaal. Dat hoorde er blijkbaar bij.

[Voor kittens en open]

[I'm playing with StarClan now]

Onderwerp: Re: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 12:55

_{Rustpauze, guess what that means? Vrijheid! Avontuur! Eindelijk verlost zijn van haar taak om zusjelief te begeleiden! Oké nu overdrijft Jingle wel een beetje, ze houd namelijk wel van haar Bloom dus zo erg was het niet. Haar tweekleurige ogen keken nieuwsgierig om zich heen, naar de zoveel verschillende katten om haar heen. Ze had nog nooit zoveel katten en kittens gezien! Vooral haar mede leeftijdsgenootjes wekte haar innerlijke kleuter helemaal op. Nou ja, ze is technisch gezien een kleuter maar Jingle was er heilig van overtuigd dat ze al warrior was. Haar blik viel op een jonger poesje die met haar rug naar Jingle stond waardoor er pretlichtjes ontstonden in de tabby's oogjes. Hehe. "Boe!" Riep Jingle ondeugend en daarna in de lach schoot om haar eigen 'grap'. Oh wat een zelflol kan ze hebben.}

pretty things don't last

Onderwerp: Re: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 13:25

Bloomkit was in slaap getuimeld tijdens de rustpauze maar schrok nu weer wakker. Haar zusje was van haar weggelopen. Mama keek niet naar hen en Bloomkit had geen zin om weer te gaan slapen, dus achtervolgde ze Jinglekit maar. Wat ging ze doen? De kitten stopte vlak naast haar toen ze een jongere kitten schijnbaar probeerde te doen verschieten. De witte kitten lachte ook, maar dan met minder geluid dan haar zusje. Met geen geluid eigenlijk. Ze lachte altijd als de bruine tabby lachte, want ze vond dat ze zo'n leuke lach had en dan kon ze niet anders.

Onderwerp: Re: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 14:14

Voor haar was het allemaal niet zo vreemd, de nieuwe omgeving. HEt voelde een soort van natuurlijk aan, maar hoe ouder ze werd, hoe minder dat besef echt binnendrong. Dat ze misschien niet de echte dochter was van Ocean... Okay... Whatever. Haar oortjes wiebelden even, waarna ze omkeek en twee grotere kittens zag bij een jonger geval. Meteen stond ze op en liep ze nieuwsgierig naar het trio toe. Eerst met snelle pasjes dichter komen, om daarna rustiger te stappen en uiteindelijk naast een van hen te staan. Meteen keek ze om naar een van de kits, een witte, die aan het lachen was... Geluidloos... Wait.. What. Met een frons bestudeerde ze het witte geval. What.

If I could begin to be

half of what you think of me

I could even learn how to love

Onderwerp: Re: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 14:40

Ze was veel te druk bezig geweest met rondjes stappen. Daardoor had ze de andere kitten echt niet doorgehad. Ze kreeg haar pas door toen er een harde boe achter haar klonk. Ze schrok zich wild en gaf een gilletje. “Aah!” Door de schrik viel ze voorover plat op haar neus. “Auw, auw…” Zei ze nog steeds meer van de schrik dan dat het echt pijn deed. Ze tilde haar kop weer op en keek achter haar. “Ik schik.” Piepte ze lichtelijk verontwaardigd. Waarom liet ze haar schrikken, dat was toch niet lief. Zij vond het niet lief, stoute kitten. “Jij stou” Vervolgde ze dan ook. Om het haar toch eventjes duidelijk te maken.

[I'm playing with StarClan now]

Onderwerp: Re: Stap, stap, stap di 4 apr 2017 - 16:34

Vanochtend was ze begonnen met een beetje rond te hinkelen, aangezien ze toch alles wilde meemaken. Deerkit zag vier kittens, twee van ongeveer haar leeftijd, bij elkaar zitten, en vrolijk hinkelde Deer er op af. Snel ging het niet, maar ze kwam tenminste vooruit. "Haaalloooo!" miauwde ze opgewekt, waarna ze de kittens één voor één bestudeerde. Degene die plat op haar neus was gevallen leek het jongste van de vier, en de bruine tabby leek het oudst. De rossige en witte leken er een beetje tussenin. Ze plofte op haar kont, en keek het groepje rond. "Waddoen julliiiee?"