Watch it fall slowly

Ze was niet van plan geweest om zoveel van de groep af te dwalen, maar het was gebeurd en ze kon er nu enkel het beste van maken. Het was natuurlijk iet uit compleet vrije wil geweest dat zze zo was afgedwaald, nee, ze had een hunt patrol gevolgd tot de groep achter haar een eindje van haar was verwijderd... Om daarna tot een halt te komen... Er was geen thunderpath in de buurt dus ze kon beter zichzelf nuttig maken en kijken of ze iets kon vangen! Niet? Ze zoog even wat lucht naar binnen en zakte door haar poten. Ze had een vrij goed ruikvermogen, bijna abnormaal goed, maar ze kende al de geuren van de prooi nog niet... Dus besloot het plompe geval maar door het gras te sluipen in de richting van een nieuwe geur, starclan mocht weten wat dat was.

-Quietstep

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

Daar was het! De geur was sterker dan ooit tevoren en ze kon elk moment landen op hetgeen dat ze had geroken... en dan zou mama trots zijn en de clan en dan zou ze iedereen eten kunnen geven! Ja, niemand zou honger hebben want zij zou zo'n groot beest hebben! Hihi. Ze moest even lachen bij de gedachten... maar snel sloot ze haar bek terug. Nee! Straks hoorde het haar.... Misschien het haar al gehoord! Ah paniek! Wel meteen schoot ze overeind en sprong ze op de hoop vascht die midden in het gras lag. Grauwend beet ze erin... Haar oogjes toegeknepen. Sterf. Sterf!

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

Dood! Dood! Woest vocht ze verder, ookal was het gewoon meppen met haar zachte pootjes op de poot van de ander... Haar ogen toegeknepen terwijl ze furieuze kreten oorlogskreten liet horen. Deze was van haar en ze had hem hoor. ja hoor, hij gaf hem vast al over e- "Ik schrok me dood, Burnet," O-oh? Prooien konden niet praten... Toch? Langzaam keek ze op en zag ze dat ze in de plaats van een prooi een andere kat had aangevallen. Wel meteen verscheen een domme glimlach op haar gezicht, schuin geschilderd op der smoel. "Jij bent geen muis of rat of..." ah whatever. "S... Sorry!" heel erg handig hoor Burnet.

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

De ander leek het allemaal niet zo erg te vinden; maar ergens schaamde ze zich dood. Ze had nog nooit de geur van haar clanmates door elkaar gehaald en al zeker niet als in, denken dat het een prooi is ofzo! Ze slikte even en kantelde haar kop wat om schuin te gaan glimlachen, oeps, faaltje. "Geen probleem," Klonk er en even voelde ze haar kopje wat zakken waardoor haar schouders wat hoger kwamen en uitstaken boven haar rug en voorhand. Ah, ze had haar mama zo graag trots gemaakt. "Ik voel me wel licht beledigd dat je mee aanzag voor een rat," E... eh? Ze lachte even zachtjes en keek hem even kort aan. "Misschien moet je je dan wat beter wassen, want je ruikt best raar," dat kon verschillende factoren hebben; zoals emoties of gewoon het feit dat ze door andere terretoria trokken. Niet vergetende dat ze zich onder elkaar ook mengden. Geuren werden voor haar een en dat verwarde haar; het was nieuw en vreemd, iets dat haar van de kaart bracht. Niet dat zij dat wist.