Riverclan Ceremony 04-2017

Onderwerp: Riverclan Ceremony 04-2017 zo 23 apr 2017 - 0:25

Dit waren absoluut niet de beste omstandigheden om een ceremonie te houden maar ze wist dat het toch maar hier moest gebeuren. Zuchtend rekte de flame point leader zichzelf uit en nam plaats op een iets verhoogde steen. "Laat elke Riverclanner die oud genoeg is om zijn of haar eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een naamceremonie." Ze hoopte dat haar duidelijke roep ook de andere clanners zou afschrikken. Ze kon geen kat tegenhouden van meeluisteren natuurlijk maar goed.

Ze wachtte geduldig tot de clankatten zich voor haar hadden verzameld en keek de verschillende katten aan. "Aller eerst, Aurorakit. Je hebt de leeftijd van 6 manen behaald en daarmee is het tijd voor jou om het apprentice pad te bewandelen. Vanaf vandaag tot de dag dat jij je warrior naam hebt verdient zal je Aurorapaw heten. Smokegaze zal jouw mentor zijn en je begeleiden op je weg naar het warriorschap." Vriendelijk keek ze de gloednieuwe apprentice aan en knikte haar zoon toe. Zeker wetende dat die de jonge kitten kon opleiden.

"Dan hebben we twee apprentices die door de journey een nieuwe mentor nodig hebben." Ze knikte naar Chimepaw en Ravenpaw voor ze zichzelf even strekte. De rots onder haar zat nou niet bepaald geweldig, maar goed, het zou moeten doen voor nu. "Ravenpaw. Jouw training zal vervolgd worden door Butterpact. Ik weet zeker dat hij je ver zal brengen." Knikkend naar de warrior gleden haar ogen naar Chimepaw. "En Chimepaw, jouw mentor zal vanaf vandaag Galebird zijn. Ik hoop veel goede dingen te horen van je." Bemoedigend glimlachte ze en knikte opnieuw.

Nu kwam het moeilijkste. Hetgeen wat een knoop in haar maag bracht. "Ravenkit." Zachter dan de andere riep ze de zwarte kitten zijn naam. Het was vanaf zijn geboorte bijna al duidelijk geweest dat dit zou komen en nu was de dag daar. "Het is in de afgelopen 6 manen duidelijk gebleken dat door jouw te tekortkoming in je zicht het onmogelijk zal zijn voor jou om opgeleid te worden tot Warrior." Met een medelevende blik keek ze het kleine zwarte grut aan. "Echter kan iedereen je trots en dapperheid zie.. voelen." Verbeterde ze zichzelf snel en stapte naar hem toe om zijn neus aan te raken. "Vanaf vandaag zal jij bekend staan als Ravenfall. Elder van Riverclan." Met die woorden stapte ze weer terug en keerde haar blik even richting starclan. Ze hoopte dat ze hier goed aan deed. Maar er waren geen andere mogelijkheden.. En vandaar de naam. Maar het was nu Ravenfalls keus of hij zichzelf zou laten vallen of zijn vleugels zou spreiden en deze situatie zo goed als hij zou kunnen aangrijpen en rijzen en vliegen als de vogel waar hij ook naar vernoemd was.

"Daarmee sluit ik deze ceremonie af." Ze knikte de katten toe en draaide zich bij terug lopend naar haar nest.

lijstje:

Aurorakit - Aurorapaw

Ravenpaw - Butterpact
Chimepaw - Galebird
Aurorakit - Smokegaze

Ravenkit - Ravenfall

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Smokegaze wist zichzelf sterk te houden. Maar dat was ook niet zo gek, want oud was Smokegaze nog langer niet en hij was op en top fit. Ze waren nu in een twolegplace waar het ontzettend druk was, maar Butterstar had een plekje gevonden voor een ceremony. Smokegaze kwam dichterbij toen hij de stem van zijn moeder hoorde en luisterde naar elk woord. Hij had een apprentice gekregen, Aurorapaw. "Gefeliciteerd, Aurorapaw," miauwde de kater en raakte het neusje aan van zijn nieuwe apprentice.
De ceremonie ging verder en twee apprentices kregen nieuwe mentoren. Ravenpaw kreeg Butterpact aangewezen en Chimepaw kreeg Galebird. En toen kwam er wat minder fijns. Ravenkit was niet instaat om ooit een warrior te worden en werd daarom Elder en kreeg de naam Ravenfall. Smokegaze knikte en keek vervolgens naar Aurorapaw. Hij wist niet hoe hij haar nu zou moeten trainen, de reis op zich was al een training.

TAG: Aurorapaw

"Laat elke Riverclanner die oud genoeg is om zijn of haar eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een naamceremonie." Een ceremonie? Nu? Chimepaw haalde haar schouders op en volgde de rest van de Riverclan katten naar een geïmproviseerd ceremonie punt voor de clan. Als eerste werd er een kitten apprentice, Aurorapaw. Vervolgens begon Butterstar over dat er twee apprentices een nieuwe mentor nodig hadden door de journey. "En Chimepaw, jouw mentor zal vanaf vandaag Galebird zijn. Ik hoop veel goede dingen te horen van je." Chimepaw glimlachte vriendelijk terug toen Butterstar haar een bemoedigende glimlach gaf. Eens zien... Galebird dus. Het was geen bijzondere kater en dat was dan ook al haar kennis over hem. Haar grijze ogen staarde over de groep katten tot ze op de bruine kater vielen. In een rustig drafje liep ze naar hem toe. Voorzichtig strekte ze haar nek om zijn neus te kunnen aanraken met de haren. Klein zijn was niet altijd even handig. "Hallo Galebird", zei ze met een vriendelijke glimlach. Van binnen zuchtte ze echter om dit hele gebeuren. Niemand zou Sagefeather kunnen vervangen en daar was ze heel zeker van. Ze had so wie so geen zin om door dat hele gedoe te gaan van trainen. Maarja, ze moest vrolijk en vriendelijk blijven doen voor de clan.

Tag: Galebird

Resonating sound:

Butterpact was de laatste tijd zo afwezig dat het hem soms kon opschrikken als iemand hard riep. En Butterstar’s stem liet zijn hart wel tien keer sneller kloppen omdat hij het niet verwacht had. En al zeker geen ceremony. Butterpact keek haar met een kalme blik aan. Het boeide hem niet eens wat ze ging vertellen. Hij had zijn naam al, een apprentice die zich nauwelijks naar hem omdraaide en zijn broer die dood was. Er was niet veel waarmee ze hem kon verrassen. Bovendien had hij haar geen enkele keer zien rouwen om zijn broer. Hij probeerde de negatieve gedachten uit zijn kopje te bannen. Butterstar had misschien gewoon geen tijd gehad om te rouwen. Hij nam aan dat ze Futuresong wel was gaan condoleren. Hij vond het alleen jammer dat ze dat bij hem niet had gedaan. Hij dacht dat ze wel beter konden opschieten met elkaar. Butterpact’s poten sleepten bijna over de grond terwijl hij zichzelf naar zijn Clanmates sleurde en weinig enthousiast naast hun ging zitten. Hij probeerde zijn blik zo geïnteresseerd mogelijk naar boven te laten glijden om zijn leader met een standvastige blik aan te kijken, maar hij merkte dat hij niet hoger kwam dan haar borst. Great. Hij durfde zijn eigen leader niet eens meer recht in de ogen aan te kijken. Waar was hij bang voor? Dat hij medelijden zou vinden? Of dat hij een blik zou vinden die hem vertelde om verder te gaan met zijn leven? Maar hij hoefde niet eens meer bang te zijn dat ze het met haar blik ging zeggen, want ze zei het al met haar woorden. Niet letterlijk natuurlijk, maar ze gaf hem een apprentice. Ze wilde dat hij verder zou gaan met zijn leven. Dat hij Breakingpoint zou vergeten en zich volledig zou concentreren op de training van Ravenpaw. En hij had er geen zin in. Misschien had hij enthousiast moeten zijn omdat hij een apprentice kreeg en deze hopelijk wat meer zin had in de training dan zijn andere, maar hij was inmiddels gewend geraakt aan het feit dat katten hem lieten vallen. En dus durfde hij deze keer de blik van zijn leader wel te ontmoeten, maar ze keek hem niet aan. Waarschijnlijk had ze hem op één punt tijdens de ceremony wel aangekeken, maar had hij haar blik niet durven ontmoeten. En bijna wilde hij opstaan en naar haar toelopen en zeggen dat hij dit niet kon. Dat hij de training niet op zich kon nemen. Maar toen gleed zijn blik naar Ravenpaw en haalde hij diep adem. Nee. Hij mocht een training van een toekomstige waardevolle warrior niet laten lijden onder zijn emoties. En dus slikte hij zijn verdriet weg en liep naar Ravenpaw. ‘Zodra je klaar bent met diegenen te feliciteren die je wilt feliciteren en felicitaties te ontvangen, gaan we dadelijk al beginnen met je training. Ik ben daar ergens.’ En hij wees met zijn staart een bepaalde richting in. Daarna draaide hij zich om en liep langzaamaan weg, maar blikte toch nog een keer in de richting van Butterstar. ‘Breakingpoint had vandaag een apprentice moeten krijgen, niet ik,’ zei hij tegen haar, aanstalten makend om weer verder te gaan. Want wat voor een boodschap had zijn leader aan zijn verdriet, right?

Tag: Ravenpaw, Butterstar