Little Curious Boy [Jackdaw]

Een jong, rood-wit, katertje, stapte vrolijk zijn nestje uit. Hij rekt zich even uit, gaf een snelle lik over zijn borstje, voordat hij verder het kamp van BloodClan inliep. Zijn heldere, blauwe, oogjes, wierpen even een blik het kamp door. De zon stond hoog aan de hemel en schijnde heerlijk op de kleine kitten zijn vachtje. Hier en daar liepen wat katten rond, Members, Young Ones, elk bezig met hun eigen taken. Nog eventjes zou hij geduld moeten hem, maar dan zou hij ook benoemd worden tot Young One. Vlot stapte het jonge ding het kamp door, geïnteresseerd in alles en iedereen zoals altijd. Want stel je voor dat het katertje iets zou missen. Zijn blik ging nieuwsgierig van enkele katten rechts van hem naar enkele katten links van hem.

Eerste poste voor Jackdaw

Eh, hij verveelde zich dood. De kater was eerder gaan jagen en gezien er vandaag geen gezamenlijke trainingen waren, had hij eigenlijk vrij weinig te doen. Nuja, hij zou altijd Shark of zijn vader om klusjes kunnen gaan vragen, maar dat was hem net iets te veel moeite. Dus lag hij maar wat doelloos in zijn nest, heerlijk relaxed maar ook wel erg verveeld nu. Shallow noch zijn broer noch een van z'n andere kennissen leken in de buurt te zijn, er was letterlijk niemand die hij lastig kon vallen. Of althans, tot nu toe. Plots dartelde er een iets oudere kitten, van wie hij dacht dat de naam 'Bloody' was vlak langs zijn nest. Een klein grijnsje sierde zijn lippen en de zwarte kater hees zichzelf uit zijn nest. "Zo, en wat denk jij hier te doen?" Miauwde hij zogenaamd streng, een grijns op zijn gelaat.

"It was a slight on my honor, so he deserved it,"
Little Curious Boy [Jackdaw] Jack_os

"But we're talking about the most brilliant mind this world's ever seen!"

Een strenge stem, welke hem vroeg wat hij hier dacht te doen, deed hem geschrokken opkijken. Een zwarte kater stond voor hem, een Young One of Member, dat wist hij niet, maar hij kende de kater in ieder geval niet goed. Toen hij zag dat de donkere kater een grijnsde, maakte zijn geschrokken snoetje, weer plaats voor een vriendelijk snoetje. "Wat ik hier denk te doen?" Herhaalde hij de vraag. Zijn heldere blauwe oogjes keken ondeugend op naar de kater. "De boel een beetje in de gaten houden," sprak hij met een grijns. "Ik moet toch iets te doen hebben, niet waar?" sprak hij vrolijk verder.