We all bleed the same colour

Hij wist niet hoe maar hij had het geflikt. Met bedruppelde snorharen liep de robuuste witte tom de cave in met een dikke vis tussen zijn kaken geklemd. Het was nat en glibberig maar de geur was heerlijk, hij had vaker vis gegeten omdat deze wel eens op de prooi stapel lagen door de Riverclanners maar vandaag had hij het zelf gevangen, zonder hulp. Trots dat hij dan ook was, het kwam natuurlijk door die Riverclan bloed van hem, vissen vangen zat nou eenmaal in zijn genen. Whitenight liep met zijn sterke houding veder, zijn kille ogen door de grot heen scannend zoekend naar een mooie meiske waar hij deze vis mee kon eten. En ja hoor, daar zat ze. Een zand kleurige vacht met prachtige ogen, de littekens die ze has keek hij niet naar dat boeide hem niet veel. De Windclan tom stak wat meer zijn borst vooruit zodat hij zelfverzekerd overkwam en liep naar de she-cat toe voor hij haar voorzichtig de vis toeschoof. "Hallo" Mauwde hij met een standaard jongensachtige glimlach op zijn brede snuit geplakt. "Ik vroeg me af als je misschien wat te eten wou" Whitenight duwde met zijn neus de vis meer naar de Thunderclan kat. "Het ziet der vies uit maar wanneer je het proeft wil je niks anders meer" De tom keek haar met vriendelijke ogen aan. Dahm ze was wel mooi zeg, haar wou die wel.

Sandflower trok haar neus lichtjes op toen er een geur van vis de grot binnen kwam. De zandkleurige kattin keek naar de twee kittens van haar clan die wat eerder bij haar had gezeten, maar waren weggerend vanwege de 'stank', zoals ze zelf giechelden tijdens het wegrennen. De kattin keek rustig naar de witte kater die op haar af kwam lopen. Hij rook naar WindClan, maar aan zijn natte snuit en de vis te zien gedroeg hij zich eerder als iemand van RiverClan. Het leek een beetje een macho type, dat kon ze zien aan de manier waarop hij liep. Sandflower bleef rustig zitten waar ze zat, en keek met haar goede oog naar de vis die haar werd toegeschoven. "Hallo," begroette ze de witte kater terug, ze was niet onbeschoft opgevoed. De ThunderClan kattin keek naar de vis die hij haar toe had geschoven. Het zag er niet echt aanlokkelijk uit. "Misschien moet je het aan een RiverClanner geven, ik ben niet zo van de vis."

Hє ℓινєѕ ιη уσυ, нє ℓινєѕ ιη мє
Hє ωαтcнєѕ σνєя єνєяутнιηg ωє ѕєє
Iηтσ тнє ωαтєяѕ, ιηтσ тнє тяυтн
Iη уσυя яєƒℓєcтιση, нє ℓινєѕ ιη уσυ

Mother of Dragons:

Het zag er naar uit dat de Thunderclanner niet bepaald gesteld was op de geur van vis maarja zoals hij altijd zei eerst proberen dan oordelen. De witte tom liet dus ook zijn oor wat slap hangen en schudde lichtjes zijn brede kop met een flauwe lach op zijn lippen. "Heb je het ooit wel is geproefd?" Vroeg hij toen, zijn verschillend gekleurde ogen op die van haar gericht. Het was een bijzondere kleur, heel aantrekkelijk jammer dat er maar eentje werkte nu kon ze zijn knapheid minder zien. Arm beest.