We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: Challenge accepted! di 16 mei 2017 - 14:19
I don't have to remember the plan if you do
Vandaag had hij zich voorgenomen om eens van wat dichterbij te gaan kijken bij die vreemde katten in hun territorium. Natuurlijk zou niemand hem ontdekken, hij was een meester in zichzelf verstoppen en onzichtbaar blijven. Blijkbaar hadden ze momenteel nog niet veel te vrezen van deze katten, maar hij wilde het nu ook niet bepaald uitlokken. Hij was maar een simpele prey hunter, als hij werd aangevallen, dan had hij vast en zeker een probleem. Misschien kon hij zich er nog uit praten tho, dat bleek ook maar één van zijn talenten te zijn.
Pure improvisatie. De getrainde jager zou zich door niks of niemand laten overvallen. Hij was 100% alert en voorbereid op welke situatie dan ook. Niks kon hem verrass- Bruusk werd Drizzle uit zijn gedachten gehaald toen hij recht tegen iemand op liep. What the damn hell?! Snel krabbelde hij achteruit. De Tribe geur stelde hem echter gerust. ”Ohboy sorry, ik had je niet gezien!” Verontschuldigde hij zichzelf tegenover Hound, met zijn typerende charmante glimlachje om zijn lippen.
Onderwerp: Re: Challenge accepted! di 16 mei 2017 - 15:32
Ne change pas,
une équipe qui gagne
Le temps est un grand maître, dit-on. Le malheur est qui’il tue ses élèves
Aangezien haar vacht zo licht was, viel de kattin opmerkzaam op. Dit kon af en toe gevaarlijk blijken te zijn; als ze jaagde op Eagle's Peak moest ze zich beter camoufleren, wilde ze niet buitgemaakt worden van één van de grote roofvogels. Ze had hier eerst willen jagen, maar er was hier op het moment niet veel te vinden, bleek het, dus was ze overgestapt richting deze bossen. Haar camouflage kon ze echter niet achter zich laten. Ze had in modder moeten rollen om haar vacht te bedekken, wat betekende dat ze nu meer bruin dan wit leek. Het stond haar niet, was ze van mening, maar om er werkelijk kieskeurig over te zijn zat ook weer niet in haar karakter. Het werd pas echt vervelend als ze het er in de avond niet meer uitkreeg. Toch was jagen, ook in de Redwoods, erg duidelijk gemakkelijker als ze zichzelf zo gecamoufleerd had. Veel minder vaak werd ze eerder opgemerkt dan ze eigenlijk wilde, wat zeker in haar voordeel werkte. De kleine kattin hield zich momenteel schuil in een struikgewas, wachtend op een prooidier waarvan ze zeker wist dat hij er zat, ze kon hem immers goed ruiken. Maar voordat ze de kans kreeg om het beestje werkelijk te vinden, werd er hard tegen haar aangelopen. Geschrokken schoot ze overeind, waarbij de haren in haar nekvel omhoog gleden. Met een harde sis draaide ze zich om, waar een kater die ze gelukkig herkende, begon met het verontschuldigen van zijn actie. "Nee, dat merkte ik," beet ze hem pissig toe. Hoe kon hij zo onoplettend zijn? Al helemaal nu er vreemde katten rondliepen. "Zorg dat je beter kijkt, als je zo met je kop in de wolken zit zal het niet lang duren voordat je werkelijk een vliegtocht mag maken als een roofvogel je meepikt."
Onderwerp: Re: Challenge accepted! di 16 mei 2017 - 16:05
I don't have to remember the plan if you do
Hound was niet zo blij met zijn plotse verschijning. Oeps. Haar felle reactie bracht hem echter niet van de wijs. "Nee, dat merkte ik," Beet ze hem toe, maar hij bleef haar gewoon met diezelfde glimlach aankijken. "Zorg dat je beter kijkt, als je zo met je kop in de wolken zit zal het niet lang duren voordat je werkelijk een vliegtocht mag maken als een roofvogel je meepikt." Gromde ze nog na. Wow oké, zij was humeurig. ”Ik zal beter kijken, I promise”, Zei hij plechtig, waarna hij heftig knikte, om zijn woorden kracht bij te zetten. ”Het is dat je zo excellent gecamoufleerd bent”, Vervolgde hij, hij liet het als een complimentje klinken. Ze moest nu ook niet denken dat hij zei dat het haar schuld was dat hij haar niet had gezien.
Drizzle propte zijn kleine lichaam ook onder de struik en keek toen nieuwsgierig rond. ”Heb je al zo’n clankat gevalletje gezien hmm?” Vroeg hij enthousiast. Alsof het een of ander zeldzaam iets was, een bezienswaardigheid, zoals Sasquatch. Het was niet de eerste keer dat er mysterieuze dingen gebeurden hier in de bergen.
Onderwerp: Re: Challenge accepted! di 16 mei 2017 - 22:48
Ne change pas,
une équipe qui gagne
Le temps est un grand maître, dit-on. Le malheur est qui’il tue ses élèves
Hij bleef haar aankijken, met dezelfde glimlach die hij eerder al op zijn gezicht had laten verschijnen. Na haar pissige woorden kwam er echter gelijk een tweede excuus, wat ze dan toch wel weer fijn vond. Bovendien bleef het complimentje ook niet onopgemerkt. Kort schudde ze met haar vacht, de modder ondertussen inderdaad al vastgeplakt aan de halflange, witte haren. "Hm." reageerde ze enkel, en keek hem met een laatste waarschuwende blik aan. Opeens dook hij door zijn poten heen, en alert keek ze om zich heen, op zoek naar de prooi die hij blijkbaar gespot had. Echter bleek dit niet de reden te zijn; hij schoof naast haar in de struik, zodat hij ook gecamoufleerd werd, en vroeg haar toen of ze al een zekere 'clankat' gezien had. Ze schudde haar kop, waarna ze met haar ogen rolde. "Ik snap niet waarom iedereen zo in de ban is van ze." merkte ze op en bewoog kort met haar oortjes richting een geluid dat ze van achter hen hoorde, maar besloot dat het niets was. "Van mij mogen ze weer allemaal teruggaan naar het gebied waar ze vandaan komen. We hebben voldoende ruimte hier, maar als er nog vier groepen bij komen, lijkt het me niet dat er nog zo'n overvloed is als we nu hebben." deelde ze vervolgens haar theorieën. Ja, ze was niet zo gesteld op de vreemdelingen, en beschouwde hen meer als indringers die snel weer mochten ophoepelen.
Onderwerp: Re: Challenge accepted! wo 17 mei 2017 - 11:55
I don't have to remember the plan if you do
Crisis avoided. Na zijn woorden leek ze een beetje te ontspannen. Met een laatste waarschuwende blik draaide ze zich uiteindelijk van hem weg. Natuurlijk was dit geen uitnodiging om bij haar onder de struik te gaan zitten. Hij had zo de indruk dat ze niet echt gesteld was op zijn aanwezigheid. Maar hé, hij was Drizzle, en hij zou Drizzle niet zijn als hij daar rekening mee zou houden. In zijn kopje was iedereen blij met zijn gezelschap, en Hound was geen uitzondering. Ze leek hem ook niet meteen weer weg te jagen, dus dat was dan ook weer een pluspunt.
Nu konden ze gezellig samen deze expeditie doen. Al leek zij niet zo enthousiast als hij over het hele idee. "Ik snap niet waarom iedereen zo in de ban is van ze." Begon ze, waarna ze een uitleg gaf over dat ze er mee in zat dat er gewoon teveel indringers waren, en dat ze al hun prooi zouden kwijtspelen. ”Maaaybe, maar denk je dat ze zo kunnen jagen als wij?” Vroeg hij nadenkend. ”Je hebt wel een punt tho, ik zie ze ook liever weer vertrekken, maar in tussentijd..”, Hij onderbrak zichzelf even en keek haar met een ondeugende blik aan.
Onderwerp: Re: Challenge accepted! wo 17 mei 2017 - 18:06
Ne change pas,
une équipe qui gagne
Le temps est un grand maître, dit-on. Le malheur est qui’il tue ses élèves
Toen de kater naast haar een opmerking maken over het jachttalent van de nieuwkomers, knikte ze bedenkelijk op zijn opmerking. Hij had hier zeker een punt mee; de Tribe leefde al ontelbare generaties op deze plek, en had de jacht in dit moeilijk leefbaar gebied zo verfijnt dat het hen nu goed afging. Echter zou dit voor katten die onbekend waren met de gevaren en uitdagingen van de bergen niet tellen. "Dat is waar. Ik betwijfel of zij weten hoe je een roofvogel vangt, in plaats van enkel een muis mee te nemen." merkte ze op. Dit deed haar beter doen voelen. Als de zogenaamde clankatten erachter kwamen dat hier niet te jagen viel voor hen, moesten ze wel doorreizen, naar welke bestemming ze oorspronkelijk dan ook trokken. Drizzle falling Softly merkte op dat hij hen ook liever zag gaan, maar dat er in de tussentijd genoeg te ontdekken viel over haar. Hound keek hem met een ongelovige blik in haar blauwgekleurde ogen aan. Was hij werkelijk dom genoeg om op zoek te gaan naar een groep katten, in een ontzettend groot aantal, zonder een Cave Guard aan hun zijde? Dat was één van de domste ideeën die ze in tijden had gehoord. Dat de vreemden hen niet aangevallen hadden toen hun Healer hen had aangesproken, betekende niet dat ze dit zouden doen bij twee simpele Prey Hunters, die niet gespecialiseerd waren in bescherming en defense. "Ben je dom?" beet ze hem dan ook toe, waarbij er een frons op haar gezicht was gaan staan. Werkelijk, het IQ van sommigen onder hen.
Onderwerp: Re: Challenge accepted! wo 17 mei 2017 - 22:10
I don't have to remember the plan if you do
Eigenlijk zou hij het wel willen zien, hoe deze katten pogingen deden om te overleven op de kleinere prooi hier in het bos. Elke Tribe kat wist dat de echt goeie vangst vleugels had. Jagen op roofvogels was een riskante bezigheid, maar hé, daar hadden ze geweldige prey hunters voor. Speciaal opgeleid om dat te doen en ook niks anders dan dat. "Dat is waar. Ik betwijfel of zij weten hoe je een roofvogel vangt, in plaats van enkel een muis mee te nemen." Stemde Hound toch met hem in. De tom knikte. ”Precies ja. Ik denk dat als zij een poot op Eagle’s peak zetten, ze snel zullen realiseren dat dit niks voor hun is en het af trappen”, Zei hij vol zelfvertrouwen.
Maar in tussentijd.. Konden ze toch wel even een kijkje nemen? Toch? Al leek Hound daar niet mee akkoord te gaan. "Ben je dom?" Snauwde ze dan ook. Drizzle draaide zich naar haar om, tilde zijn voorpoot op en wilde die op haar neus leggen, al bedacht hij zich. In plaats daarvan wapperde hij er mee voor haar gezicht. ”Tut tut”, Begon hij grappend. ”Kijk, dat krijg ik verbazend genoeg vaak naar m’n kop geslingerd maar nope”, Zei hij opgewekt. ”Ik ben toch niet van plan om hun grot in te rennen ofzo. Gewoon even gluren en dan weer weg. Ze hoeven ons niet eens te zien want hé, camouflage, toch!” Greens hij. Waterdicht plan dit. Waterdicht.
Onderwerp: Challenge accepted! 
di 16 mei 2017 - 14:19
