Black mirror

Onderwerp: Black mirror di 6 jun 2017 - 20:42

Respect for ourselves guides our morals

De sierlijke kattin strekte zich volledig uit en met een lichte kreun hoorde ze haar ruggengraat kraken. Ah, dat deed deugd - je eens volledig kunnen uitrekken na een nachtje goed opgekruld slapen. Ze zette zich neer, staart deftig rond haar poten gekruld, en begon zichzelf te wassen. Haar grijze vacht stond in pieken overeind en dat was nu eens echt geen zicht. Ze moest zichzelf wel verzorgen, wou ze ook door anderen als gelijke gezien worden. Ze kon katten die geen aandacht hadden voor hun uiterlijk dan ook echt niet af. Het was niet dat je ijdel moest zijn, of uren moest besteden aan hoe je vacht eruitzag, maar toch een beetje aandacht kon nu echt geen kwaad.

Thora eerst c:

Onderwerp: Re: Black mirror di 6 jun 2017 - 21:14

Thora werd wakker en rekte haar lichaam uit. Ze schudde haar pluizige vacht uit en vond het wel prima zo. Ze was niet zo'n type die veel aan haar uiterlijk deed. Natuurlijk hield ze zichzelf schoon, maar ze ging zich echt geen zorgen maken als ze er een keertje verwilderd uitzag. Of eigenlijk zag Thora er altijd uit als of ze uit een storm kwam. Waarschijnlijk had haar moeder haar daarom Whifflepaw genoemd, toen ze die naam nog droeg. Wat een vreselijke naam had ze dat gevonden. Er waren katten geweest met Fire als voorvoegsel, zoals haar zus. Bah, haar zus. Die wilde ze nog wel eens tegen komen in een gevecht. Dan kon ze laten zien dat ze beter was als een Bloodclanner dan als een Thunderclan kat. Veel beter. Bij die gedachten begon Thora te glunderen. En met die uitdrukking begon ze een weg tussen de nesten door te banen, waarna ze perrongeluk op de staart van een grijze kattin stond. Oeps.

Onderwerp: Re: Black mirror vr 9 jun 2017 - 19:27

Respect for ourselves guides our morals

Plotseling botste er iemand tegen haar op, waardoor ze bijna met haar snuitje recht terug in het zand viel. Geïrriteerd keek de grijze poes op. Het was een andere Young One, ouder dan haar, maar waarvan ze wist dat die Thunderclan roots had. En als er nu één ding was waarvoor ze haar normale principes opzij zette, dan was het Thunderclan wel. Haar mosgroene blik gleed even over het slordige overkomen van de poes. Ze wist dat ze nu thora heette, maar ze kende haar vorige naam niet. Iets in Ara zei haar om bot te reageren, maar ze wist ook dat haar ouders zich dan zouden omdraaien in hun graf. Dus forceerde ze zich om op zijn minst ietwat vriendelijk te reageren, ook al glimlachte ze niet naar de poes. Met een frons op haar snuitje ging ze weer rechtstaan, maar de jonge poes maakte geen enkele opmerking over het feit dat de ander net tegen haar op gebotst was. "Thora.", begroette ze haar enkel maar, een bijna bozige ondertoon in haar stem maar niets dat erop wees dat ze er héél dichtbij stond om de ander uit te gaan maken voor laffe Thunderclanner.

Onderwerp: Re: Black mirror vr 9 jun 2017 - 20:09

Gelukkig reageerde de poes niet fel tegen haar, al sprak ze haar naam wel uit met een bozige ondertoon. Thora wiebelde even met haar en vermande zich opnieuw. Ze was al dertien moons en nog steeds voelde ze zich een onbenullige apprentice. Al was ze nu een young-one en dan scheen leeftijd er niet toe te doen. Ze wist wat haar taak was om eenmaal tot de echte leden te behoren. "Ara is het niet?" Miauwde Thora vervolgens en knikte naar de poes, waarna ze een klein stapje opzij deed om wat ruimte te geven. Ze wist het bijna zeker dat deze poes Ara heette, daarom vroeg ze maar gewoon naar de naam.

Onderwerp: Re: Black mirror za 10 jun 2017 - 15:30

Respect for ourselves guides our morals

Ara knikte als antwoord en richtte haar mosgroene oogjes weg van de lichtgekleurde poes. Ze was blij dat de ander opzij ging maar uitte dat niet zo. Haar houding was gespannen en haar poten kneedden de grond onder haar. Ze was in tweestrijd. Een kant van haar wou zo graag gemeen doen, haar uitmaken voor van alles en nog wat, heck, ze zou Thora nog graag aanvallen - eens alles wat ze soms opkropte eruit laten. Een ander, misschien wel groter deel van haar, wou dat totaal niet doen. Die wou bijna onderdanig reageren, zoals ze altijd deed, zoals eigenlijk niet gezond kon zijn. Zeker in de Elite niet. Ze kende geen enkele andere kat die zo beleefd was als haar, en hoewel de hoge rangen het enorm leken te waarderen wist ze niet of respect en beleefdheid altijd een goede houding was tegen die met een gelijke rang en zelfs die met een mindere rang. Maar Ara deed enkel wat haar geleerd was, ze wou haar ouders trots maken, ze wou de kat worden die zij hadden gewild dat ze geworden was - ook al leefden ze nu niet meer en zouden ze het dus nooit zien. Dankzij de Thunderclanners waren hun zielen voor altijd verloren. Ara geloofde niet in Starclan en om eerlijk te zijn minachtte ze iedereen die dat wel deed - het was alsof ze dommer waren dan zij. Maar een Elite kat, waarvoor ze respect had puur omdat die Elite was, met Thunderclan roots, dat gooide al haar instincten helemaal overhoop.. "Geloof jij in Starclan?", vroeg Ara toen plots, redelijk willekeurig. Als Thora nog geloofde in Starclan, dan was duidelijk dat ze haar Thunderclan roots nog eerde, en dan was het voor Ara geen probleem om gemeen te zijn tegen haar. Maar als ze niet meer geloofde, dan moest de grijze poes nog uitmaken of de ander loog of juist niet.. Waarom was het ook zo ingewikkeld?

Onderwerp: Re: Black mirror za 10 jun 2017 - 15:52

Merkte Thora nou een soort gespannenheid op bij Ara? De ex-Thunderclan apprentice negeerde het maar, ging er niet naar vragen, want waarschijnlijk lag het ook aan haar. Thora was een ex-Thunderclan apprentice en nog niet even geliefd bij iedereen, of überhaupt nog niet geliefd. Ze moest zich bewijzen, laten zien dat ze loyaal was, hoe wist ze nog niet. Ze deed wat ze moest doen, maar het schoot niet op. En in plaats van een een antwoord of Thora het goed had met de naam van Ara, kreeg ze de vraag of ze in Starclan geloofde. "Nee!" Was direct haar antwoord, misschien een beetje fel, omdat ze de wantrouwen niet echt mee trok die haar telkens gegeven werd. Claw nam toch niet zomaar op in Bloodclan? Dus waarom twijfelde iedereen zo aan haar? "Ik geloof nergens in, ik zie wel wat er komt wanneer mijn leven voorbij is," vulde ze een stuk rustiger aan. Maar sorry zeggen voor haar felheid ging ze nog niet doen, eerst maar afwachten wat ze hiermee bereikt had. Want misschien moest ze nu maar gewoon eens wat feller doen. Ze was potverdorie geen kitten meer.

Onderwerp: Re: Black mirror wo 14 jun 2017 - 12:49

Respect for ourselves guides our morals

Ara schrok eerst even maar daarna verscheen er een grijns op haar snuitje. Haar mosgroene blik was nu eerder vriendelijk als ze naar de lichtgekleurde poes keek terwijl die kalmer uitleg gaf bij haar enorm felle 'nee!'. "Mooi.", mauwde de grijze kattin, en ze kon zich iets ontspannen. Oké, in ieder geval leek de poes er zelf net zo van overtuigd dat Starclan maar een fabeltje was als de Elite katten - degenen die zijn kende dan toch. "Want Starclannertjes zullen je hier niet helpen hoor. Welkom in het echte leven!", vervolgde ze. De Clans, dat was voor watjes. Ze waren geen haar beter dan de kittypets. De Elite, dat waren de beste katten van het woud - en ze was maar al te blij dat de clans dat eindelijk inzagen. Met hun staart tussen hun poten waren ze hiervandaan gerend en hadden ze het bos achtergelaten voor de superieure Bloodclankatten. De rogues, tsja, die kon ze nog net tolereren.

Onderwerp: Re: Black mirror wo 14 jun 2017 - 13:58

Ara was haar aan het uittesten, dat wist Thora wel en ze begreep het ook. Dat maakte alleen maar dat ze haar Thunderclan roots meer ging verachten. Ze wilde daar niet op beoordeeld worden. Maar ze begreep ook dat andere Elite katten zouden verwachten dat haar roots haar in de weg zouden gaan zitten. Ze ging bewijzen dat het niet zo was. Ze wist wat haar laatste taak zou zijn zodra ze een member zou worden: een kat vermoorden en Thora ging een Thunderclan kat vermoorden, dat ging ze doen.
Ara leek haar felle nee en haar rustige reactie er na echter op prijs te stellen. Ze vertelde ook dat die Starclannetjes haar hier niet zouden helpen. Thora vernauwde haar ogen en knikte. "Als Starclan bestond, zouden ze me al de rug toegekeerd hebben toen Claw mijn moeders keel door haalde," sprak ze kil. "Maar ik geloof niet in ze en ik moet er ook niks van hebben," vervolgde ze.

Onderwerp: Re: Black mirror wo 14 jun 2017 - 14:08

Respect for ourselves guides our morals

De poes knikte bij de uitleg van Thora. Ja, dat zou wel kunnen, al kende ze weinig van wat de clankatten nu eigenlijk geloofden - daar wist de ander vast wel meer van. Ara schrok niet bij wat haar leider had gedaan. Ze kende hem ook, ze had meer dan genoeg verhalen gehoord, en om heel eerlijk te zijn: het schokte haar niet. Had dat nooit gedaan. Ara was ermee opgegroeid en ze vond de gruwelijkheden alleen maar normaal. Net zoals het feit dat ze een kat zou moeten vermoorden om member te worden. Dat vond ze niet erg. Het was normaal. Ze wist neit wat 'Starclan' wou dat haar katten deden om warriors te worden, maar waarschijnlijk was het iets zeemzoeterigs. Misschien moesten ze wel gezellig samen gaan jagen, ofzoiets. Iets simpels dat een Elite kat al op 8 manen kon. "Starclan hielp de clankatjes ook niet toen ze mijn vader doodden terwijl mijn moeder naast hem lag te bevallen.", mauwde ze daarna, haar stem scherp. Het was niet dat ze Thora verantwoordelijk stelde voor de daden die de katten van haar geboorteclan hadden gedaan - het was eerder dat de poes haar er weer aan deed denken en dat haar roots haar in een tweestrijd gooiden, en dat vond Ara nu niet bijzonder aangenaam.

Onderwerp: Re: Black mirror do 13 jul 2017 - 19:29

Thora slikte toch wel bij de woorden van Ara. Katten doden was tegen de warrior code, dat deden clan katten niet, tenzij ze geen keuze hadden. Dat vond ze natuurlijk laf. Thora vond het normaler om je vijand uit te schakelen om vervolgens nooit meer mee te maken hoeven te hebben. Maar toch, doden was nog iets waar Thora een beetje voor weg schuwde in haar binnenste, dat was iets wat nog bij haar bewerkt moest worden. Claw had haar verstand al weten te manipuleren in Thunderclan, nu moest haar gevoel nog afgemaakt worden. "Wat vreselijk," bracht Thora toch zachtjes uit. "Was het Thunderclan?" Vroeg ze vervolgens. Thora wilde dat Ara zag dat zij niet zo'n Thunderclanner was, ze wilde dat Ara zag dat haar haat voor Thunderclan ook groot was.

Onderwerp: Re: Black mirror zo 23 jul 2017 - 14:48

Money can't buy manners

Ara vernauwde haar oogjes lichtjes bij de zachte stem van de poes. Ze klonk bijna weer als zo'n zachte clankat - dat zou ze toch moeten afleren. Hier in de Elite deed men niet aan medelijden. Dat was een belediging voor de kat waar het naar gericht was, en een signaal van zwakte voor degene die het toonde. Medelijden was voor kittypets en clankatten. Ze knikte kort toen Thora vroeg of het Thunderclan was. Ja, die rotkatten. Dankzij hen zou ze haar ouders nooit meer terugzien. Ergens vond ze het jammer dat haar broertje het wel had gehaald - waarom hij wel, als haar ouders het niet hadden overleefd? Als ze had kunnen kiezen, had ze altijd haar moeder boven haar broer gekozen. Haar broer had ze toen immers nog niet gekend, voor hem had ze niet getreurd. Maar nu was ze vanop vroege leeftijd wees geweest, en dat stak. Maar het maakte haar ook sterk; een echte Bloodclanner, die geen medelijden noch angst toonde. Iemand die niets te verliezen had.